منابع تحقیقاتی برای نگارش مقاله ارزیابی سیاست های فرهنگی کنونی ایران- فایل ۴۲ |
رفیعپور، فرامرز. آناتومی جامعه. تهران. شرکت سهامی انتشار. چاپ دوم: ۱۳۸۰٫
روحالامینی، محمود. زمینهی فرهنگشناسی. تهران. انتشارات عطار. چاپ اول: ۱۳۶۵٫
ژیرار، آگوستین. توسعهی فرهنگی، تجارب و خطمشیها. ترجمهی عبدالحمید زرینقلم و پروانه سپرده و علی هاشمی گیلانی. تهران. مرکز پژوهشهای بنیادی، مرکز آمار و برنامهریزی پژوهشهای فرهنگی و هنری. چاپ اول: ۱۳۷۲٫
ساروخانی، باقر. روش های تحقیق در علوم اجتماعی. جلد اول. تهران. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چاپ یازدهم: ۱۳۸۵٫
شیبانی، ثریا. چند تعریف از فرهنگ. در مسائل و چشماندازهای فرهنگ (مجموعهی مقالات). تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ۱۳۸۱٫
صالحی امیری، سید رضا. مفاهیم و نظریههای فرهنگی. تهران. نشر ققنوس. چاپ دوم: ۱۳۸۸٫
صالحی امیری، سید رضا و عظیمی دولتآبادی، امیر. مبانی سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی. تهران. پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. چاپ اول: ۱۳۸۷٫
صالحی امیری، سید رضا و کاوسی، اسماعیل. مقدمهای بر مراحل اجرایی برنامه ریزی جامع فرهنگی. برنامهریزی فرهنگی. پژوهشنامه ۲۸٫ پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. ۱۳۸۷٫
فاضلی، نعمتاله. جزوهی برنامهریزی و سیاست فرهنگی. تهران. گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی. ۱۳۸۶٫
عبدی، عباس و گودرزی، محسن. تحولات فرهنگی در ایران. تهران. انتشارات روش. چاپ اول: ۱۳۷۸٫
غلامرضا کاشی، محمدجواد. اخلاق و برنامهریزی فرهنگی. فصلنامه فرهنگ عمومی. شماره ۳۳٫ ۱۳۸۱٫
کاسیرر، ارنست. فلسفه و فرهنگ. ترجمه بزرگ نادرزاد. مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها. چاپ اول: ۱۳۶۰٫
کاوسی، اسماعیل و چاوشباشی، فرزانه. دولت و برنامهریزی فرهنگی. برنامهریزی فرهنگی. پژوهشنامه ۲۸٫ پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. ۱۳۸۷٫
کرین، دایانا. فرهنگ جهانی؛ رسانه، هنر، سیاستگذاری و جهانیشدن. ترجمهی نعمتاله فاضلی و مرتضی قلیچ. تهران. انتشارات دانشگاه امام صادق. چاپ اول: ۱۳۸۸٫
کوش، دنی. مفهوم فرهنگ در علوم اجتماعی. ترجمهی فریدون وحیدا. تهران. انتشارات سروش. چاپ اول: ۱۳۸۱٫
گوردن، کریستوفر و ماندی، سایمون. دیدگاههای اروپایی سیاست فرهنگی. ترجمهی هادی غبرائی. تهران. دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول: ۱۳۸۱٫
گیدنز، آنتونی. جامعهشناسی. ترجمه حسن چاووشیان. تهران. نشر نی. چاپ چهارم: ۱۳۸۹٫
محمدیمهر، غلامرضا. روش تحلیل محتوا. تهران. انتشارات دانشنگار. چاپ اول: ۱۳۸۷٫
مصباح یزدی، محمدتقی. نظریه سیاسی اسلام. قم. موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. ۱۳۸۲٫
مکگوییگان، جیم. بازاندیشی در سیاست فرهنگی. ترجمهی نعمتاله فاضلی و مرتضی قلیج. تهران. دانشگاه امام صادق. چاپ اول: ۱۳۸۸٫
ملکیان، مصطفی. درسگفتار جریان شناسی فرهنگی معاصر. سال ۱۳۷۶-۷۷٫
میرسلیم، سید مصطفی. جریانشناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷-۱۳۸۰). تهران. مرکز بازشناسی اسلام و ایران. چاپ اول: ۱۳۸۴٫
میلنر، آندرو و براویت، جف. درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر. ترجمه جمال محمدی. تهران. انتشارات ققنوس. ۱۳۸۵٫
نش، کیت. جامعهشناسی سیاسی معاصر. ترجمه حسین بشیریه. نشر کویر. چاپ چهارم: ۱۳۸۷٫
نیرمحمدی، ناصر. فرهنگ و زندگی. در مسائل و چشماندازهای فرهنگ (مجموعهی مقالات). تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ۱۳۸۱٫
واتسون، سی دبلیو. کثرتگرایی فرهنگی. ترجمه حسن پویان. تهران. دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول: ۱۳۸۳٫
هولستی، ال آر. تحلیل محتوا در علوم اجتماعی و انسانی. ترجمه نادر سالارزاده امیری. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. چاپ اول: ۱۳۷۳٫
آرشیو کیهان، معرفت، کتاب نقد، کیهان فرهنگی، راه نو، کیان، دنیای سخن، گفتگو، بهمن، ارغنون، آیینه اندیشه
Kleberg, Carl-Johan. The Concept of Culture in the Stockholm Action Plan and its Concequences for Policy Making. International Journal of Cultural Policy. 2000. 7: 1, 49-69.
Nylöf, Göran. A method for evaluating cultural policy. International Journal of Cultural Policy. 1997. 3: 2, 361 — ۳۷۶٫
پیوستها
پیوست ۱: قانون اساسی (اصول مربوط به فرهنگ)
جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به: ۱ - خدای یکتا (لا اله الا الله) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم تسلیم در برابر امر او. ۲ - وحی الهی و نقش بنیادی آن در بیان قوانین. ۳ - معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان به سوی خدا. ۴ - عدل خدا در خلقت و تشریع. ۵ - امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلام. ۶ - کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توام با مسئولیت او در برابر خدا، که از راه : الف - اجتهاد مستمر فقهای جامع الشرایط بر اساس کتاب و سنت معصومین سلام الله علیهم اجمعین، ب - استفاده از علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری و تلاش در پیشبرد آنها، ج - نفی هر گونه ستمگری و ستمکشی و سلطهگری و سلطهپذیری، قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همبستگی ملی را تامین میکند. | اصل۲ |
دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد: ۱ - ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی. ۲ - بالا بردن سطح آگاهیهای عمومی در همه زمینهها با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانههای گروهی و وسایل دیگر. ۳ - آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح، و تسهیل و تعمیم آموزش عالی. ۴ - تقویت روح بررسی و تتبع و ابتکار در تمام زمینه های علمی، فنی، فرهنگی و اسلامی از طریق تاسیس مراکز تحقیق و تشویق محققان. ۵ - طرد کامل استعمار و جلوگیری از نفوذ اجانب. ۶ - محو هر گونه استبداد و خودکامگی و انحصارطلبی. ۷ - تامین آزادیهای سیاسی و اجتماعی در حدود قانون. ۸ - مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش. ۹ - رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه های مادی و معنوی. ۱۰ - ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیر ضرور. ۱۱ - تقویت کامل بنیه دفاع ملی از طریق آموزش نظامی عمومی برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی و نظام اسلامی کشور. ۱۲ - پیریزی اقتصاد صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت در زمینه های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه. ۱۳ - تامین خودکفایی در علوم و فنون و صنعت و کشاورزی و امور نظامی و مانند اینها. ۱۴ - تامین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون. ۱۵ - توسعه و تحکیم برادری اسلامی و تعاون عمومی بین همه مردم. ۱۶ - تنظیم سیاست خارجی کشور بر اساس معیارهای اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بیدریغ از مستضعفان جهان. | اصل۳ |
فرم در حال بارگذاری ...
[یکشنبه 1400-08-02] [ 03:47:00 ق.ظ ]
|