تحقیقات انجام شده در داخل کشور
- صالحی و همکاران(۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان تاثیر تمرینات ثباتی و کششی-تقویتی بر شاخص های تعادلی در افراد با وضعیت جلو آمده سر که بر روی ۳۳ زن مبتلا به سر به جلو که در سه گروه تمرینات ثباتی،کششی-تقویتی و کنترل به مدت ۶ هفته انجام شد. میزان جلو آمدگی سر از طریق خط شاقولی و شاخص های تعادلی در سه وضعیت مختلف ایستادن روی صفحه نیروانجام شد. نتایج نشان داد که در وضعیت هایی از ایستادن که اطلاعات بینایی حس عمقی از ناحیه کف پا به چالش کشیده شد،تمرینات ثباتی بیش از تمرینات کششی سبب بهبود تعادل شد.
- آشتیانی و همکاران(۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان تاثیر تمرینات ثبات دهنده و ایزومتریک حداکثری بر درد، ترس از درد و حرکت و ناتوانی در بیماران گردن درد مزمن غیر اختصاصی که بر روی ۵۰ بیمار گردن درد مزمن انجام شد. بیماران در دو گروه ۲۵ تایی تمرینات ثبات دهنده و ایزومتریک حداکثری قرار گرفتند. برنامه درمانی هر دوگروه شامل ۴۸ جلسه تمرین طی ۸ هفته بود. این مطالعه نشان داد که هر دو روش تمرینات ثبات دهنده و ایزومتریک حداکثری سبب کاهش درد و ناتوانی،کاهش ترس از درد و حرکت شد هرچند تمرینات ثبات دهنده به طور معنی داری از تاثیر بیشتری برخوردار بودند.
- سلیمی و همکاران(۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان بررسی فعالیت عضلات سطحی گردن حین حرکات سریع اندام فوقانی در بیماران مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی مزمن و گروه کنترل که بر روی ۱۸ دانشجوی پسر مبتلا به گردن درد غیراختصاصی مزمن با میانگین سنی۴۷/۲ ±۱۶/ ۲۴ سال و ۱۸ فرد سالم که از لحاظ سن، وزن و قد باهم جور شده بودند، انجام شد.در این تحقیق هریک از نمونه ها روی زمین ایستاده و ۵ مرتبه هریک از حرکات فلکسیون و ابداکسیون را با حداکثر سرعت تا زاویه ۹۰ درجه انجام دادند و از مقیاس دیداری درد(VAS) برای ارزیابی درد استفاده شده بود، به این نتیجه رسیدند که در بیماران گردن درد نسبت به افراد سالم، وارد عمل شدن عضلات گردن در مواجهه با اغتشاش درونی ناشی از حرکات سریع اندام فوقانی با تأخیرصورت می گیرد، این امر خطر ایجاد ضایعه حین حرکات سریع اندام فوقانی را در این افراد افزایش می دهد.

- افتخارسادات و همکاران(۱۳۹۲) در یک شیوع سنجی با عنوان شیوع و عوامل خطر درد گردن و شانه در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز که بر روی ۲۶۰ دانشجوی پزشکی انجام شد. در حالیکه ۶۰ درصد آنها زن و۳۹ درصد آنها مرد بود، عنوان کردند که شیوع درد گردن در دانشجویان پزشکی بالا می باشد(۴/۳۹) و همه ریسک فاکتورها بجزسن قابل اصلاح و مربوط به سبک زندگی افراد می باشد.
- آریمی و همکاران (۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان بررسی قرینگی ابعاد عضله مولتی فیدوس گردن در زنان مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی یکطرفه و سالم توسط اولتراسونوگرافی که بر روی ۲۵ زن مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی یکطرفه و ۲۵ زن سالم انجام شد، به این نتیجه رسیدند که ابعاد عضله مولتی فیدوس در گروه بیمار نسبت به گروه سالم کوچکتر بود.
- ابولحسن و همکاران(۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان سرگیجه گردنی که مقالات مربوط به سرگیجه و عدم تعال گردن را از سالهای ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۲ مورد بررسی قرار دادند، بیان کردند که در سرگیجه گردنی که معمولا درد گردن نیز وجود دارد علائم بیشتر به شکل عدم ثبات و افتادن در هنگام راه رفتن است.
- بختیاری و همکاران (۱۳۹۱) در تحقیقی با عنوان بررسی اثر تمرین های ثبات دهنده بر اصلاح قامت جلوآمدگی سر که بر روی۴۷ نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی سمنان مبتلا به سر به جلو انجام شد و به طور تصادفی در یکی از دو گروه مطالعه گروه آزمایشی (انجام تمرین های چین-تاک همراه با تمرین های ثباتی) و یا گروه کنترل(فقط تمرینات چین تاک) قرار گرفتند، به این نتیجه رسیدند که، اصلاح قامت در گروه تمرین ها توام ثباتی وچین تاک حتی بعد از ۳ ماه پیگیری در وضعیت اصلاح شده باقی مانده بودو افزودن تمرین ها ی ثباتی ستون فقرات گردنی به چین تاک موجب فعال شدن این عضلات در ایجاد ثبات و پایداری ستون فقرات گردنی در مقابل استرس های وارده ناشی از رفتارها و عادت های غلط شده که در نهایت، موجب پایداری اثر اصلاحی تمرینات چین تاک می شود.
- سعادت و همکاران (۱۳۹۰ ) در تحقیقی با عنوان تأثیر گردن درد غیراختصاصی مزمن بر شاخص های ثبات وضعیت بدنی که بر روی ۲۴ بیمار مبتلا به گردن درد غیراختصاصی مزمن انجام شد، به این نتیجه رسیدند که شاخص های نوسان پاسچر بین دو گروه بیمار و سالم در حالت دوپا تفاوت معنادار وجود ندارد ولی در حالت یک پا صرفنظر ازدشواری تکلیف وضعیتی، بین دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین اثردشواری تکلیف وضعیتی صرف نظر از گروه در حالت دو پا معنادار بود.
- آرامی و همکاران(۱۳۹۰) در تحقیقی با عنوان تاثیر دو روش تمرین درمانی حس عمقی و تحملی در درمان بیماران با گردن درد مزمن غیراختصاصی که بر روی ۴۷ بیمار مرد و زن انجام شده بود و درد از طریق VAS و خطای بازسازی سر و گردن بوسیله کلاه با منبع پرتو لیزری(درجه) اندازه گیری شد به این نتیجه رسیدند که ده جلسه برنامه تحملی و حس عمقی گردن می تواند در بهبود تحمل، خطای حس عمقی و درد بیماران مبتلا به گردن درد غیراختصاصی مزمن موثر باشد.
- احسانی و همکاران (۱۳۹۰) در تحقیقی با عنوان شیوع گردن درد غیراختصاصی در کارمندان سازمان بهزیستی شهرستان سمنان، عوامل موثر وپیامدها.که برروی ۶۵ نفر انجام شده بود به این نتیجه رسیدند که گردن درد در زنان شایع تر از مردان است و ارتباط جنسیت، احساس خستگی، آمادگی جسمانی با گردن درد مورد تایید قرار گرفت.
- صالح پور و همکاران (۱۳۸۹) در تحقیقی با عنوان اثر تکلیف دوگانه بر نوسانات انرژی در بیماران مبتلا به درد میوفاشیال گردنی که بر روی ۲۰ فرد مبتلا به گردن درد انجام شد، به این نتیجه رسیدند که بیماران با درد در ناحیه گردن دچار اختلال در حفظ وضعیت می گردند که نیاز توجه به این مورد در درمان و پیشگیری از صدمات متعاقب آن توصیه می شود.
- اکبری و همکاران (۱۳۸۸) در تحقیقی با عنوان مقایسه اثربخشی تمرین های اختصاصی ثبات دهنده عضلات و تمرین های دینامیک در بهبود ناتوانی و درد مزمن گردن که روی ۲۶ بیمار مبتلا به گردن درد مزمن بصورت تصادفی انجام شد، اعلام کردند هر دو روش تمرین ثبات دهنده و تمرین دینامیک گردن در بیماران با درد مزمن گردن سبب افزایش قدرت عضلات سطحی و عمقی گردن، افزایش دامنه های حرکتی آن و کاهش درد و ناتوانی می شوند. همچنین استفاده از تمرین های ثبات دهنده در کاهش درد و ناتوانی و افزایش قدرت، موثرتر از تمرین های دینامیک بود.
۲-۳-۲ تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
- تساکیتزیدیس و همکاران (۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان گردن درد غیراختصاصی و تمرین بر پایه شواهد که شرکت کنندگان آن افراد بزرگسال (۱۸ سال و بالاتر) با گردن درد غیر اختصاصی بودند به این نتیجه رسیدند که برای درمان، روش های دستکاری/متحرک سازی و ورزش های نظارتی مفید هستند و گردن درد غیراختصاصی یک بیماری ناهمگن است.
- بینرت و همکاران (۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان تاثیر تمرینات تعادلی بر عملکرد حسی حرکتی گردن و گردن درد که بر روی ۳۴ فرد مبتلا به گردن درد ساب کلیینیکال با میانگین سنی۳ + ۲۳ انجام شد، به این نتییجه رسیدند که تمرینات تعادلی برای بهبود دقت خطای مفصل و شدت گردن درد کارآمد هستند و در گروه کنترل کاهش معناداری را نشان داد.
- چین و همکاران (۲۰۱۳) در تحقیقی که به تاثیر چرخش گردن بر خطای وضعیت مفصل در افراد با گردن درد مزمن پرداخته بودند و شامل ۲۵ نفر با گردن درد مزمن و ۲۶ فرد سالم با دامنه سنی۶۰- ۱۸سال بودند. در این تحقیق خطای حس وضعیت با کلاه لیزری و درد با پرسشنامه دیداری درد اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که خطای وضعیت مفصل در افراد مبتلا به گردن درد در مقایسه با گروه کنترل سالم وقتی که یک روش چرخشی برای گردن به کار بردند آشکارتر بود .
-گنک (۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان تاثیر دستکاری مفصل گردن در بزرگسالان سالم که بر روی ۳۰ دانشجوی دانشگاه کره که در گروه آزمون ۱۵ نفر (۱ مرد و ۱۴ زن) و در گروه کنترل ۱۵ نفر(۱ مرد و ۱۴ زن) با میانگین سنی ۹ . ۲۱ سال شرکت داشتند صورت گرفت .گروه آزمون در یک جلسه ۲۵ دقیقه ای که با دستکاری مفصل گردن و ماساژ همراه بود و گروه کنترل که یک جلسه ۱۵ دقیقه ای ماساژ به تنهایی را انجام دادند. نتایج نشان داد که در گروه آزمون که با دستکاری مفصل گردن و ماساژ همراه بود، کاهش بیشتری در خطای حس وضعیت نسبت به گروه کنترل که فقط ماساژ بود صورت گرفت و افزایش در دامنه حرکتی منجر به کاهش خطای وضعیت مفصل و بهبود حس وضعیت شد.
- ایمری و همکاران (۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان تفاوت های جنسیتی در الگوهای عضلانی گردن/شانه که بر روی ۱۳مرد و ۱۳ زن با دامنه سنی ۲۷سال برای مردان و ۲۹ سال برای زنان انجام شد. در این تحقیق الکترود بر روی عضلات ناحیه گردن و فوقانی شانه افراد نصب شد و پروتکل خستگی را اجرا کردند. نتایج نشان داد که در الگوهای استقامت عضلانی مردان و زنان اختلاف وجود دارد.در مردان زمان بیشتری یرای خستگی عضلات در مقایسه با زنان بکار می رود و این می تواند باعث شیوع بیشتر درد گردن و شانه در زنان شود.
- ماری جورگنسن و همکاران (۲۰۱۱) در تحقیقی با عنوان گردن درد و تعادل قامت در میان کارگران که بر روی ۱۹۴ نفر انجام شد، نشان دادند که تعادل قامت در میان نظافت چیان با گردن درد دچار اختلال شده و یک نوسان وضعیتی در بین دو گروه را نشان داد.
- یو و همکاران (۲۰۱۱) در تحقیقی با عنوان تاثیر چرخش گردن بر تعادل در افراد با سابقه ضربه مداوم که بر روی ۲۰ فرد مبتلا به گردن درد مزمن همراه با سابقه ضربه و ۲۰ فرد سالم در گروه کنترل بامحدوده سنی ۱۸ تا ۵۰ سال انجام گرفت. در این تحقیق از چرخش گردن برای تحریک گیرنده های گردن استفاده شدو درد با مقیاس بصری درد سنجیده شد. نتایج نشان داد که مانور چرخش گردن ممکن است پاسخ های تعادلی را در افراد با گردن درد تغییر دهد و نقص حسی حرکتی احتمالا مربوط به تخریب حس عمقی و درد باشد و کاهش در تعادل بطور معناداری در افراد گردن دردی بیشتر از گروه کنترل است.
- رویجزون و همکاران (۲۰۱۱) در تحقیقی که با عنوان مولفه های آهسته و سریع نوسان قامت در افراد مبتلا گردن درد که بر روی ۶۷ نفر با دامنه سنی۵۰- ۲۰ سال که ۴۵ نفر مبتلا به گردن درد مزمن با سابقه ضربه و ۲۲ نفر در گروه کنترل بودند انجام گرفت. افراد گروه تجربی حداقل سه ماه گردن درد داشتند و نمره بالاتر از ده در شاخص ناتوانی گردن داشتند و یک هفته قبل از آزمون افراد گردن دردی، درد کنونی خود را از صفر تا صد در مقیاس دیداری درد(VAS) مشخص کرده بودند. نتایج نشان داد که افراد با سابقه ضربه در ایستان آرام بدون بینایی افزایش نوسان قامت را نشان دادند و این تغییرات برای مولفه های آهسته بود .
- هوی و همکاران (۲۰۱۰) در یک شیوع سنجی از گردن درد در چند کشور به این نتیجه رسیدند که گردن درد یک مشکل شایع است که اکثر مردم در برخی از دوره ها در زندگی خود آن را تجربه می- کنند.
- چینگ و همکاران (۲۰۱۰) در تحقیقی با عنوان دقت وضعیت و پاسخ های الکترو میوگرافی در طول تغییر سر در بزرگسالان با گردن درد مزمن که بر روی ۱۲ فرد گردن دردی بدون ضربه و ۱۲ نفر یدون گردن درد از هر دو جنس مرد وزن با دامنه سنی ۲۲و۲۸ سال که حداقل دو سال از گرد دردشان می- گذشت انجام گرفت. نمونه ها از دانشجویان فارغ التحصیل، معلمان و پزشکانی بودند که دردهای مربوط به کار را گزارش کردند. نتایج نشان داد که یزرگسالان با گردن درد مزمن دقت تغییر ضعیفتری را با EMG نشان دادند و آن می تواند به دلیل کاهش حس عمقی باشد که منجر به افزایش فعالیت عضلات سینرژیست/آنتاگونیست برای تقویت ثبات ستون فقرات باشد.
-فیلیپا و همکاران (۲۰۱۰) در تحقیقی به بررسی تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی در ورزشکاران زن جوان پرداختند که برای ارزیابی از آزمون تعادلی ستاره استفاده کردند.۲۰ زن فوتبالیست سالم در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. تعادل قبل و بعد از تمرینات بوسیله تست ستاره در هر دو گروه ارزیابی شد. گروه تجربی به مدت ۸ هفته به انجام تمرینات عصبی- عضلانی پرداختند. نتایج افزایش قابل ملاحظه ای را نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی نشان داد. تجزیه تحلیل بیشتر، بهبود قابل ملاحظه ای را در جهات خلفی- خارجی و خلفی- داخلی در گروه تجربی نشان می دهد.
- پالمگرین و همکاران (۲۰۰۹) در تحقیقی با عنوان حس حرکت سری-گردنی و تعادل قامت در بیماران مبتلا به گردن درد مزمن بدون ضربه که در دانشگاه اسکاندیناوی انجام شد و بر روی ۱۵ نفر گردن درد(۱۳ زن و ۲ مرد) با میانگین سنی۸. ۳۸ سال و ۱۶ فرد سالم (۶ زن و ۱۰ مرد) با متوسط سن

1. 1. ۳۵ که در گروه کنترل قرار داشتند انجام گرفت. خطای تغییر گردن با اشاره گر لیزری به درجه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین خطای حس وضعیت در گروه با گردن درد نسبت به گروه سالم بیشتر بود و نقص تعادل بیشتری در گروه گردن درد بود.

-داسانسیلی و همکاران (۲۰۰۹) در تحقیقی با عنوان تاثیر ورزش های ثبات دهنده گردن برای گردن درد انجام شد و بیماران در محدوده سنی ۵۵-۱۸سال با گردن درد غیر اختصاصی با درد حداقل ۶ هفته انتخاب کردند و به این نتیجه رسیدند که تمرینات ثبات دهنده گردن سبب کاهش درد و ناتوانی می شوند و طراحی این تمرینات برای بهبود ثبات ستون فقرات محبوبیتی را در درمان افراد مبتلا به گردن درد ایجاد کرد.
- یاهیا و همکاران (۲۰۰۹) در تحقیقی با عنوان گردن درد مزمن و سرگیجه که به سه گروه گردن درد همراه با سرگیجه، گرن درد بدون سرگیجه و گروه کنترل تقسیم شدند، اعلام کردند که اختلالات تعادل در گروه ۱و۲ وجود داشت ولی در گروه اول بیشتر بود.
- مورفی و همکاران (۲۰۰۹) در تحقیقی با عنوان تاثیر دستکاری ستون فقرات بر اثر یک پروتکل توانبخشی در بیماران با گردن درد مزمن که بر روی ۲۰ مرد و زن(سن۱۲+ ۴۳) با گردن درد غیراختصاصی مزمن که بیش از سه ماه ادامه داشته باشد و فاقد آسیب های گردن باشد انجام دادند. در این تحقیق یک گروه ماساژ و جابجایی ستون فقرات را به همراه ورزش انجام داد و گروه دیگر فقط ورزش را انجام دادند.گروه یک ۴ هفته ماساژ و جابجایی را انجام داد و گروه ۲ بدون تمرین بودند بعد از آن هر دو گروه ۸ هفته تمرین کردند. ارزیابی در هفته ۱،۴،۱۲ انجام شد و از شاخص ناتوانی گردن و مقیاس بصری درد استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که هر دو روش در کاهش درد و ناتوانی دربیماران مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی موثر بودند.
-فیلد و همکاران (۲۰۰۸) با هدف مقایسه تعادل بین بیماران گردن درد بدون علت و با سابقه ضربه هرگروه ٣٠ نفر را با گروه کنترل مقایسه کردند. آزمون های تعادل در سه وضعیت ایستاده و به صورتی که روی برگه کشیده شده بود، پاها کنار هم، در امتداد هم ودر ۴ حالت، چشم باز وبسته، روی سطح نرم و سخت انجام شد. بررسی با دستگاه صفحه نیرو صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که افراد گردن درد باسابقه ضربه و بدون علت، دارای انرژی ودامنه نوسان پوسچر بیشتر در حالت های ایستاده در وضعیت در امتداد هم باچشم بسته ودر وضعیت پاها کنار هم، نسبت به گروه کنترل بودند. ولی گروه گردن درد بدون علت، در وضعیت ایستاده معمولی با گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشتند. آنها نتیجه گرفتند، افراد گردن درد با سابقه ضربه اختلال تعادل بیشتر نسبت به گروه بدون علت دارند.
- الیزا پول و همکاران (۲۰۰۷) در تحقیقی با هدف تاثیر گردن درد بر تعادل و پارامترهای راه رفتن در بزرگسالان، در دو گروه زنان بالاتر از ۶۵ سال( ٢٠ زن که ٣ ماه از مدت گردن درد آنهاگذشته بودو حداقل نمره ١٠ از ١٠٠ را در پرسشنامه میزان ناتوانی ناشی از گردن درد کسب کرده بودند با ٢٠ زن سالم) با هم مقایسه شدند. آزمون های تعادل آنها روی صفحه نیرو و تحت شرایط چشم باز، چشم بسته، روی سطح سخت و نرم در حالت ایستاده پاها به اندازه عرض شانه ها باز بودانجام گرفت. در آزمون راه رفتن از فرد خواسته می شد که یک مسافت ١٠ متری را با سرعت معمولی طی کند. نتایج اختلاف معنی داری را بین کنترل پوسچردو گروه نشان داد.همچنین بیماران در راه رفتن، سرعت آهسته تر داشتند. آنها گزارش کردند که افراد مبتلا به گردن درد، یک استراتژی متفاوت را برای حفظ پوسچر خود نسبت به افراد سالم به کار می گیرند.
- اسوانی و هیس (۲۰۰۳ ) در تحقیقی تحت عنوان تأثیر تمرینات مرکزی بر تعادل و قامت شناگران انجام دادند. در این تحقیق ۲۶ زن با میانگین سن ۲۶.۶±۲۴ در دو گروه کنترل(۱۳ نفر) و تجربی(۱۳ نفر) قرار گرفتند.گروه تجربی برنامه تمرینی ثبات مرکزی را به مدت ۹ هفته و هفته ای ۲ بار انجام دادند. از دستگاه تعادل سنج بایودکس جهت ارزیابی تعادل استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه تمرینی روی تعادل تأثیری ندارد
۲-۴ جمع بندی
در مجموع محققین بسیاری، تاثیر گردن درد را بر تعادل و حس وضعیت مورد بررسی قرار داده اند. آنچه که مشخص می باشد، این است که اکثر تحقیقات اختلال تعادل در بیماران گردن دردی را مورد تایید قرار داده اند وتحقیقات دیگری تاثیر تمرینات ثبات دهنده را بر درد افراد گردن دردی و شیوع بالاتر گردن درد در زنان را مورد تایید قرار داده اند. لیکن تاثیر تمرینات ثبات دهنده بر تعادل و حس وضعیت گردن در افراد دارای گردن درد غیراختصاصی، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، که همین امر لزوم مطالعات و تحقیقات بیشتر در زمینه تاثیر تمرین بر تعادل و حس وضعیت و درد دختران مبتلا به گردن درد غیراختصاصی را نشان می دهد.
۲۷
۳-۱ مقدمه
در این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده بر تعادل، درد و حس وضعیت در دختران دانشجوی با گردن درد غیراختصاصی مورد بررسی قرار گرفت. محقق در این فصل اطلاعاتی پیرامون مراحل مختلف انجام تحقیق مانند روش تحقیق، جامعه آماری، روش نمونه گیری، ابزار اندازه گیری و روش جمع آوری اطلاعات و روش های آماری داده است.
۳-۲ روش تحقیق
روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی بود.
۳-۳ جامعه آماری
جامعه آماری این تحقیق شامل دختران مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی دانشگاه شهید باهنر کرمان بود.
۳-۴ نمونه آماری و نحوه انتخاب آزمودنی ها
نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از دختران دانشجوی مبتلا به گردن درد غیر اختصاصی که به صورت در دسترس انتخاب شدند، می باشد.
۳-۵ متغیرهای تحقیق
۱-۳-۵متغیر مستقل
-تمرینات ثبات دهنده گردن
۲-۳-۵ متغیر وابسته
-میزان تعادل