ΔlnOC_it = ۰٫۰۲۶+۰٫۱۵۹ LOSS_it + { ۰٫۷۴ +۰٫۰۸۱ LOSS_it } ΔlnREV_it + { (۰٫۲۲) +۰٫۱۹۶ LOSS_it +۰٫۰۳۶ SUC-DEC_it+(0.539) ASINT_it }×REVDEC_it ΔlnREV_it + ε_it
طبق جدول (۴-۵)، با افزایش سطح فروش به میزان ۱%، هزینه­ های عملیاتی به میزان ۰٫۷۴% افزایش می­یابد. همچنین با کاهش ۱% سطح فروش، هزینه­ های عملیاتی، به میزان ۰٫۵۲% (۰٫۲۲- ۰٫۷۴) کاهش می­یابد، که نشان­دهنده وجود رفتار چسبنده­ی هزینه­ های عملیاتی است. همان­طور که نتایج آزمون مدل اجتناب از زیان نشان می­دهد، مقدار ضریب γ_۲ ، (۰٫۱۹۶) برآورد شده است که مثبت بوده و در سطح اطمینان ۹۵% معنی­دار می­باشد. با این مقدار γ_۲ و بر اساس توضیحات فصل سوم فرضیه اول برای انگیزه­ اجتناب از زیان (انگیزه­ اجتناب از زیان، منجر به کاهش چسبندگی هزینه­ها ­می­ شود.) تأیید می­ شود.

همچنین، مجموع ضرایب γ_۲ + γ_۱ (۰٫۲۷۷=۰٫۱۹۶+۰٫۰۸۱) برآورد شده است که مثبت بوده و تقریباً در سطح اطمینان ۹۰% معنی­دار می­باشد. با این مقدار مجموع ضرایب و بر اساس توضیحات مذکور فرضیه دوم برای انگیزه­ اجتناب از زیان (با کاهش سطح فروش، مدیران در صورت تمایل به اجتناب از زیان، هزینه­ها را سریع­تر از زمانی که انگیزه­ای برای آن ندارند، حذف می­ کنند.) نیز تأیید می­ شود.
P-value (γ_۱ ) = ۰٫۱۸۵
P-value (γ_۲ ) = ۰٫۰۴۴
به منظور آزمون عدم وجود خودهمبستگی از آماره­ی دوربین واتسون استفاده شده است. چنانچه این آماره در بازه­ی ۱٫۵ تا ۲٫۵ قرار بگیرد H₀ آزمون، یعنی عدم وجود همبستگی بین باقیمانده­ها تأیید می­ شود و در غیر این صورت H₀ رد می­ شود یعنی می­توان پذیرفت که بین باقی­مانده­ها همبستگی وجود دارد. با توجه به آماره­ی بدست آمده (۲٫۲۵) می­توان پذیرفت که در مدل­، همبستگی مثبت و منفی وجود ندارد.
۴-۳-۲٫ آزمون مدل پژوهش برای انگیزه­ اجتناب از کاهش سود و نتایج آن
ΔlnOC_it = β_۰ +γ_۰ EDEC_it + { β_۱ +γ_۱ EDEC_it } ΔlnREV_it + { β_۲ +γ_۲ EDEC_it +δ_۱ SUC-DEC_it+δ_۲ ASINT_it }×REVDEC_it ΔlnREV_it + ε_it (۲)
جدول (۴-۶): نتایج آزمون مدل پژوهش برای انگیزه­ اجتناب از کاهش سود