•  

 

 

 

• مدل های آماری

 

• رتبه بندی بر مبنای بازار، که بر حسب بازار مورد استفاده، راه حل های مختلفی وجود دارد:

  • • با توجه به بازار اوراق قرضه

   

  • • با توجه به بازار CDS

   

  • • با توجه به بازار اوراقر سهام

   

   

 

• سیستم های مبتنی بر نطر کارشناسان

 

• رویکرد قضاوت کامل کارشناسان

 

طبقه بندی مبتنی بر رویکرد دوم نسبت به سایر رویکردها، در طی زمان نوسان پذیرتر است، زیرا مبتنی بر بازاری هستند که خود تحت تاثیر عوامل خرد و کلان زیادی است. یک تحلیل گر رتبه بندی، در فرایند رتبه بندی، موارد ذیل را انجام می دهد:

 

• • اطلاعات کافی برای ارزیابی ریسک جمع آوری می نماید

 

• در کمیته ارزیابی ریسک ( که در آن افراد مختلفی از پایین ترین به بالاترین متخصصان ریسک شرکت حضور داشته و نطرات خود را نیز به ترنیب از پایین ترین به بالاترین مقام ارائه می کنند) یک رتبه مناسب تعیین می شود

 

• این رتبه به اطلاع بازار می رسد

 

• این رتبه ها از طریق برگزاری جلسات متناوب و نطارت بر آنها، یه روز می شود و بدین ترتیب انتشاردهندگان سعی خواهند کرد که رتبه خود را بالاتر برند.

 

اقدامات فوق را می توان در گام های ذیل خلاصه نمود.

 

• برگزاری جلسات با مدیریت شرکت: در این جلسات روش شناسی و داده های مورد نیاز برای رتبه بندی به اطلاع مدیریت می رسد. این اطلاعات شامل موارد ذیل است:

 

 

 

• روندهای موجود در یک صنعت یا بخش خاص

 

• محیط سیاسی و قانونی موجود در یک کشور

 

• کیفیت مدیریت، تجربه، سوابق و نگرش نسبت به ریسک

 

• ساختار مدیریت

 

• وضعیت رقابتی و عملیاتی شرکت

 

• ساختار بدهی شرکت

 

• وضعیت مالی و منابع تامین نقدینگی شرکت، شامل:

 

• ثبات در ایجاد جریان های نقدی

 

• حاشیه سود شرکت

 

 

 

• کمیته رتبه بندی

 

 

 

• برای تمامی بخش ها، فرایند رتبه بندی توسط اصول تحلیل خاصی هدایت می شود

 

• کمیته ها با حضور تمامی تحلیل گران موسسه که دارای دانش حرفه ای در این زمینه باشند تشکیل می شود و تمامی افراد نظرات خوذ را اعلام می کنند

 

• بحث هایی که در این جلسات مطرح می شود بسیار محرمانه است.

 

 

 

• بموقع بودن فرایند رتبه بندی: فرآۀیند رتبه بندی از زمان بحث اولیه بین اعضای کمیته تا زمان اعلام عمومی نتیجه تقریباً ۶۰ تا ۹۰ روز است.

 

• اعلام رتبه بندی به بازار: رتبه تعیین شده توسز مطبوعات و مجلات به اطلاع عموم افراد می رسد.

 

• رابطه متداوم

 

 

 

• اعضای کمیته باید با مدیریت شرکت به صورت سالانه ( یا مدت زمان کوتاه تر) ارتباط داشته باشند

 

• تحلیل گران رتبه بندی کننده باید با انتشار دهنده اوراق رابطه مداوم داشته باشند.

 

• رتبه بندی شرکت به صوذت فصلی صورت گرفته و اعلام می شود

 

• مجلات و مطبوعات نیز رتبه های به روز شده را مرتباً به اعلام عموم می رسانند.

 

۲-۱۶- برخی از فنون اندازه گیری ریسک اعتباری
بطور کلی متداول ترین فنون اندازه گیری ریسک اعتباری به شرح زیر است: