۱-درج اطلاعات مفید برای جلب توجه نسبت به فرد، کالا یا خدمات در رسانه‌های گروهی

۲-مطلع کردن عدم مردم نسبت به کالاهایی خاص با معروف کردن
کالا از طریق بروشور، سیستم‌های سمعی و بصری، لباس‌های متحدی الشکل و فعالیت‌های عامل المنفعه.
۳-فراهم کردن وسایل لازم ارتباط جمعی داخلی و خارجی برای معرفی بهتر شرکت
۴-برگزاری سخنرانی و سمینارهای مختلف با مسئولین ذی‌ربط جهت اصلاح قوانین و مقررات موجود.
۵-مشاوره با مدیران مختلف درباره‌ی مسائل بهبود تعیین جایگاه مناسب برای تصویر مطلوب شرکت در ذهن مخاطبان
۶-برگزاری کنفرانس‌های خبری و نمایش به مناسب‌های ویژه در همایش‌های عمومی
۲-۲-۶-۵-روابط عمومی بانک
اگر به نمودار زمانی یک شرکت بزرگ نگاهی بیندازیم تعدادی از جعبه‌های سازمانی (BOX) با نام‌های مختلفی از جمله واحدمالی، واحد تولید، واحد منابع انسانی، واحد R&D و .. مشاهده می‌شود.
در سازمان‌های بزرگ و مشهور جعبه‌ای، به نامواحد عمومی نیز وجود دارد که درباره‌ی ‌همه جعبه‌ها و در زیر جعبه مدیرعامل قرار دارد و مدیریت سازمان نظارتی مستقیم بر این واحد دارد و این نشات گرفته ‌از اهمیت واحد روابط عمومی‌دارد چرا که واحد روابط عمومی ‌در حقیقت آیینه تمام نمای فعالیت‌های سازمان در محیط برون سازمانی می‌باشد که می‌تواند فعالیت‌های سازمان را به شکل مطلوبی در جامعه نشان دهد.
حضور در نمایشگاه‌ها، چاپ کاتالوگ و بروشر به‌اطلاع رسانی اینترنتی چاپ نشریه داخلی و غیره ‌از جمله فعالیت‌های این واحد به شمار می‌رود.
با شروع هزاره سوم، سازمان‌ها و جامعه ‌ایران در آستانه ورود به جامعه‌ اطلاعاتی هستند. جامعه‌ای که در آن براثر تغییرات و نوآوری‌های تکنولوژی، ارتباطات و اطلاع‌رسانی دارای خدمات، سرعت بالایی پیدا کرده و این نوآوری باعث ایجاد چالش‌ها و فرصت‌هایی برای سازمان‌ها و به ویژه روابط عمومی‌ها در خصوص چگونگی ارتباط با محیط و ایفای نقش‌های موثر در درون و برون سازمان و ضرورت هماهنگ ساختن سازمان با تغییرات محیطی شده ‌است.
روابط عمومی ‌در جامعه ‌اطلاعاتی باید «سازمان حضوری قدرتمند و موثر داشته باشد تا بتوانند مدیریت فوقانی را در تصمیم‌گیری‌ها و استراتژی‌های سازمان در قبال محیط و مخاطبان یاری رساند و وی از اهمیت ارتباط دو سویه با محیط.
ارزیابی سازمان از نظر مخاطبان ضرورت مخاطب محوری در سازمان، تطبیق برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان با گرایش‌ها خواسته‌ها و نیازهای مخاطبان آگاه سازد (بصریان راد،۱۳۸۱).
تحولات ناشی از پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات، مفهوم بسیاری از پدیده‌ها از جمله روابط عمومی را دستخوش دگرگونی ساخته و تاثیرپذیری از فناوری‌های نوین ارتباطی، عصرجدیدی را در تاریخ روابط عمومی ایجاد کرده‌است و بسته شکل‌گیری روابط عمومی الکترونیک را فراهم ساخته‌است.
باید پذیرفت که در شرایطی کنونی جامعه توسط روابط عمومی الکترونیک نه تنها یک ضرورت، بلکه ‌یک الزام غیرقابل انکار است که خواسته‌یا با ناخواسته باید به سوی آن برویم.
روابط عمومی به دلایل مختلف باید بتواند گام به گام و در عین حال با سرعتی قابل قبول به روش‌های سنتی را کنار گذاشته و با استفاده ‌از ابزار و روابط عمومی الکترونیک وظایف خود را انجام دهند و یا تلفیقی از روابط عمومی سنتی و الکترونیک را بکار گیرند چرا که مخاطب امروز با دیروز متفاوت است.
مخاطبان امروزی خود به دنبال اطلاعات رفته و منتظر دریافت اطلاعات از دیگران نیستند. بنابراین روابط عمومی‌ها باید بتوانند با استفاده ‌از شیوه‌های نوین، اطلاعات لازم مخاطب را در سریع‌ترین زمان ممکن در اختیار وی قرار دهند.
حجم وسیع اطلاعات و داده گسترده که ‌هر روزه نیز بر میزان آن افزوده می‌شود یکی دیگر از الزامات حرکت به سمت روابط عمومی الکترونیک محسوب می‌شود.
عصر ارتباطات و اطلاعات شرایط بین المللی و بهره‌گیری از رایانه و اینترنت در معاملات بین المللی دیگر ضرورت اجتناب‌ناپذیر پرداختن به روابط عمومی الکترونیک است (وفایی،۱۳۸۲).
۲-۲-۷-روابط عمومی الکترونیک
به نوعی از روابط عمومی اطلاق می‌شود که در آن از ابزارهای الکترونیکی نظیر سیستم پاسخگویی الکترونیک، رادیو، Voice و نظایر آن برای انجام مامویت روابط عمومی استفاده می‌شود.
در روابط عمومی الکترونیک به جای بهره‌گیری از شیوه‌های سنتی مواجهه با مشتریان یا مخاطبان، از تکنولوژی الکترونیکی به منظور سهولت سرعت و فراگیری بیشتر استفاده می‌شود.
در هر صورت فرایند گام گذاشتن روابط عمومی از شکل سنتی به عرصه ‌الکترونیک یک جهش و گام اساسی برای ورود به دنیای مجازی Cyberspace محسوب می‌شود و سنگ بنای سایر فعالیت‌های روابط عمومی ‌در فضای آنلاین در همین مرحله گذاشته می‌شود (ذکایی،۱۳۸۷).

• • روابط عمومی‌دیجیتال

شاید بتوان گفت بعد از پروسه تبدیل روابط عمومی سنتی به روابط عمومی الکترونیک انجام فعالیت‌ها در چارچوب روابط عمومی ‌دیجیتال دومین گام بنیادی در این راستا تلقی می‌شود.

• • روابط عمومی آنلاین

در این مرحله روابط عمومی‌گامی بلند و شتابان به سمت تحول ماهیت فرآیندهای روابط عمومی‌بر می‌دارد. با آنلاین شدن روابط عمومی به خدمات به صورت شبانه‌روزی در اختیار مخاطب و مشتری قرار می‌گیرد.

• • روابط عمومی سایبر

کامل ترین و جامع ترین شکل برای روابط عمومی الکترونیک، روابط عمومی سایبر است. منظور از روابط عمومی سایبر فرآیندی است که در آن روابط عمومی به صورت کاملا آنلاین در آمده که ویژگی تعامل و مشارکت‌پذیری آن بسیار برجسته و بارز است. مخاطب با مشتری در روابط عمومی سایبر در جایگاه ‌اول اهمیت ایستاده‌ است و به جای توده ‌انبوه و به تک تک افراد توجه کامل می‌شود.

• • روابط عمومی اینترنتی

برخی سازمان‌ها اصولا در بستر اینترنت متولد شده‌اند و در همان فضا فعالیت می‌کنند و حیات و ممات آنها را بسته به جایگاه شان در اینترنت است مهم‌ترین فعالیت این سازمان‌ها در عرصه ‌اینترنت برای بقا، رشد و توسعه، در چارچوب روابط عمومی اینترنتی انجام می‌شود کارکنان چنین نهادی ‌هر یک از برخی جهات به کارمندان بالقوه و بالفعل روابط عمومی‌تبدیل می‌شود.
در روابط عمومی اینترنتی با مفهوم و چارچوب فوق، همه ‌امور فوق‌العاده تخصصی و فنی است و استفاده‌ی حداکثری از تکنولوژی نرم‌افزاری و اطلاعاتی صورت می‌گیرد. روابط عمومی اینترنتی خود به دنبال ابداع شیوه‌ها و متدهای جدید برای رشد سازمان و ارتقای جایگاه‌ آن در جهان است (حبیبی،۱۳۸۶).

• • روابط عمومی مجازی

روابط عمومی مجازی را می‌توان از روابط عمومی ‌دانست که وجود خارجی ندارد. هر چند ممکن است سامازمان اصلی متبوع آن در جهات واقعی وجود داشته باشد.
این فرایند اشاره به نوعی از فعالیت روابط عمومی‌دارد که فعالیت‌های آن در چارچوب سازمان بوروکراتیک نیست و هر یک از ماموریت‌های آن توسط بخش خصوصی یا اشخاص منفرد در خارج از سازمان انجام می‌شود.
روابط عمومی‌ در این شکل به صنعت تبدیل می‌شود و امور آن توسط متخصصان هر فن با استفاده ‌از تازه‌ترین تکنولوژی‌ها صورت می‌پذیرد و نتایج آن در اختیار سازمان قرار می‌گیرد (سلطانی فر،۱۳۸۹).
۲-۲-۷-۱-جایگاه و روابط عمومی الکترونیک در ایران
با توجه به وضعیت موجود زیر ساخت‌ها IT در ایران و کارکرد روابط عمومی، ما فعلا در حد فاصل روابط عمومی الکترونیک و روابط عمومی‌ دیجیتال قرار داریم.
۲-۲-۸-بررسی نقش روابط عمومی‌در بانک‌ها و تاثیرات آن بر مشتریان
روابط عمومی‌ها در اکثر سازمان‌ها و نهادها، با دشواری‌های فراوانی در اجرای وظایف خود روبه‌رو هستند، از بودجه‌های محدود و نگاه بعضا غیرتخصصی، مسئولان به ‌این مقوله گرفته تا ترتیب نیروهای توانمند و فعالیت‌های مشقت‌زا، اما وضع در شبکه بانکی به مراتب پیچیده‌تر است.
در بانک‌ها به دلیل آنکه بنگاهی اقتصادی‌هستند، حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی، متولیان مشخصی ندارند. اصولا چون تعریف کار مدونی در حوزه‌های یاد شده وجود ندارد. به صورت خودکار این وظایف به واحدهای روابط عمومی واگذاری می‌شود و طبیعتا حجم کار را بالا می‌برد. علاوه به ‌این تقریبا در همه بانک‌های کشور «تبلیغات» بر عهده روابط عمومی است و مضاف در آن امور بازاریابی هم در برخی سازمان‌ها به روابط عمومی محول شده ‌است.