جدول شماره ۴-۷ به مقایسه میزان اثربخشی بیرونی و درونی دوره‌های آموزشی می‌پردازد. همانطور که یافته‌های جدول نشان می‌دهد علی رغم این که بالاترین میانگین متعلق به اثربخشی بیرونی دوره‌های آموزشی است اما بر اساس مقدار (۰۶/۱=t ) به دست آمده در درجه آزادی ۱۱۴ تفاوت معناداری بین میزان اثربخشی درونی و بیرونی دوره‌های آموزشی وجود ندارد.
جدول ۴-۷٫ نتایج آزمون تی تست وابسته جهت مقایسه اثربخشی
درونی و بیرونی دوره‌های آموزشی

۴-۳- خلاصه­ی یافته­ ها
با توجه به هدف و پرسش‌های پژوهش، یافته­های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ­های این پژوهش به طور خلاصه به شرح زیر می‌باشند:
اثر‌بخشی درونی دوره‌های آموزشی از دیدگاه کارکنان پایین‌تر از حد مطلوب است.
اثر‌بخشی بیرونی دوره‌های آموزشی از دیدگاه مدیران پایین‌تر از حد مطلوب است.
از دیدگاه کارکنان با مدرک تحصیلی مختلف بین میزان اثر‌بخشی درونی دوره‌های آموزشی برگزار شده تفاوت معناداری وجود ندارد.
از دیدگاه کارکنان زن و مرد بین میزان اثر‌بخشی درونی دوره‌های آموزشی برگزار شده تفاوت معناداری وجود ندارد.
از دیدگاه مدیران بین میزان اثر‌بخشی بیرونی دوره‌های آموزشی برگزار شده در بین کارکنان با مدرک تحصیلی مختلف تفاوت معناداری وجود ندارد.
از دیدگاه مدیران بین میزان اثر‌بخشی بیرونی دوره‌های آموزشی برگزار شده در بین کارکنان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد.
بین اثربخشی درونی و بیرونی دوره‌های آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.
فصل پنجم
بحث و نتیجه‌گیری

مقدمه

هدف از انجام این پژوهش ارزیابی میزان اثر بخشی درونی و بیرونی دوره‌های آموزشی بخش خصوصی درر اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس بوده است. دراین فصل نتایج حاصل از مطالعاتی که در فصول قبل ارائه گردید با توجه به سوالات مطرح شده مورد بحث و بررسی قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد.
۵-۱ سؤال اول: اثربخشی درونی دوره‌های آموزشی بخش خصوصی ارائه شده در اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از دیدگاه کارکنان آموزش دیده به چه میزان است؟
بر اساس نتایج حاصل از آمار توصیفی اثربخشی درونی کلی دوره‌های آموزشی بخش خصوصی ارائه شده در اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سطح مطلوبی قرار ندارد. این یافته نشان دهنده این است که، از نظر کارکنان شرکت‌کننده در دوره، اثربخشی درونی دوره‌های آموزشی پایین‌تر از حد مطلوب می‌باشد. نتایج حاکی از آن است که کارکنان از کیفیت ‌دوره‌های آموزشی برگزار شده در زمینه‌هایی چون هدف، طول دوره، روش تدریس مربیان، محتوای آموزشی، زمان، مواد آموزشی، شیوه‌های ارزشیابی، ارتباط و تعامل با مربی و کارکنان دیگر رضایت نداشته‌اند. نتایج حاصل از آمار توصیفی این پژوهش با نتایج مال هلند (۲۰۰۱)، بزاز جزائری (۱۳۸۴)، معصومی سوته (۱۳۸۰)، همسو و با نتایج پژوهش هداوندی و هداوندی (۱۳۸۹)، محمدی (۱۳۸۸)، وفادار (۱۳۸۸)، ترک‌زاده، نیکنام و محمدی (۱۳۸۸)، دهشیری (۱۳۸۸)، محمدزاده (۱۳۸۶)، امیری (۱۳۸۶)، ساعد‌پناه (۱۳۸۶)، محمدزاده (۱۳۸۶)، هداوندی (۱۳۸۲) و کاظمی شیاده‌ (۱۳۸۱) نا‌همسو می‌باشد.
بنابراین پایین بودن اثربخشی درونی را می‌توان به نقص و کاستی در حلقه‌ سوم از سیستم چرخه تصمیم‌گیری آموزش (فصل دوم) یعنی برنامه‌ریزی و اجرا نسبت داد. در این چرخه‌ توجه به تعیین اهداف مورد انتظار از آموزش و منابع مورد نیاز در این راستا از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است. بنابراین شاید بتوان بخشی از ضعف مشاهده شده در اثربخشی درونی از دیدگاه کارکنان را به ضعف ناشی از عدم برنامه‌ریزی مناسب در زمینه ناشی از عدم برنامه‌ریزی مناسب در زمینه تعیین و تأمین ۱- منابع انسانی مورد نیاز از جمله اساتید، مربیان مجرب و کادر اجرائی مجرب و ۲- منابع مادی مورد نیاز از جمله امکانات فیزیکی از قبیل کلاس درس، آزمایشگاه، کارگاه، رایانه و اینترنت و همچنین منابع مالی در زمینه‌ هزینه‌های جاری و سرمایه‌ها نسبت داد.

۵-۲ سؤال دوم: اثربخشی بیرونی دوره‌های آموزشی بخش خصوصی ارائه شده در اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از دیدگاه مدیران به چه میزان است؟
نتایج حاصل از آمار توصیفی نشان داد که اثربخشی بیرونی دوره‌های آموزشی اداره میراث فرهنگی، از نظر مدیران از سطح کفایت مطلوب برخوردار نبوده و به طور معناداری پایین‌تر از حد مطلوب می‌باشد. این نتیجه بدان معناست که آموزش نتوانسته در دستیابی به اهداف نهایی خود که همان کاربرد آموخته‌ها در عمل و انتقال یادگیری به محیط کار است موفق باشد. در حقیقیت از دید مدیران، آموزش نتوانسته منجر به توانایی کارکنان در انجام وظایف، افزایش استقلال حرفه‌ای و اعتماد به نفس و همچنین کاهش خسارات و آسیب‌های احتمالی حین کار شود. نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج پژوهش ودادهیر (۱۳۸۲) و بزاز جزائری (۱۳۸۲) همسو، و با نتایج مال هلند (۲۰۰۱)، ترک‌زاده، نیکنام و محمدی (۱۳۸۸) و ترک‌زاده، مجیدی و نورمحمدی (۱۳۸۸)، کاظمی، سهرابی نژاد و همراهی (۱۳۸۸)، وفادار (۱۳۸۸) ناهمسو می‌باشد.
از آنجا که اثربخشی بیرونی عبارت است از کارآمدی یادگیری‌های حاصل از آموزش در موقعیت‌‌های خارج از فرایند