- کمبود وسایل، امکانات و تجهیزات ورزشی.
در این راستا هم راهکارهای کاربردی زیر ارائه شده است:
- جذب کارشناسان غیر دبیری به صورت حق‌التدریس.
- تشکیل کلاس‌های تربیت‌بدنی در فضاهای سبز شهرداری.
- افزایش ساعت درس تربیت‌بدنی در مدارس کشور.
- تنظیم نورم های جدید جهت ارزشیابی دقیق معلم تربیت‌بدنی.
- برگزاری اردوهای تفریحی- ورزشی که در آن محدودیتی برای حضور والدین نباشد.

- گردهمایی معلمین تربیت‌بدنی مناطق جهت بحث و تبادل نظر راجع به روش‌های تدریس خود در مدارس.
- تهیه نورم های منطقه ای یا کلاسی جهت هر چه دقیق‌تر کردن نمره درسی تربیت‌بدنی.
- تشویق و ارتقای درجه به معلمان خلاق و فعال مناطق [۴۵].
بهزاد پور (۱۳۸۳) تحقیقی با عنوان “ارزشیابی اجرای درس تربیت‌بدنی در مدارس متوسطه ناحیه ۲ کرمان” انجام داد. نتایج تحقیق نشان داد که، ارزیابی زمین و تجهیزات نامطلوب گزارش شده است. ۴۸ درصد مدارس دارای زمین مناسب بودند، در صورتی که تنها ۱۱ درصد مدارس وسایل کافی داشتند [۱۴].
شریفی (۱۳۸۴) تحقیقی با عنوان “بررسی اماکن و تجهیزات ورزشی مدارس راهنمایی پسرانه استان گلستان و مقایسه با استانداردهای موجود” انجام داد. بعضی از نتایج تحقیق به این شرح است: سرانه فضای ورزشی دانش آموزان ۴۳ درصد از مدارس کمتر از ۴ متر مربع بود. حدود ۸۰ درصد مدارس از هیچ فضای ورزشی غیر از حیاط مدرسه استفاده نمی‌کنند. حدود ۵۰ درصد مدیران و معلمان ورزش از وضعیت تجهیزات راضی نیستند. حدود ۶۰ درصد مدیران و معلمان ورزش از وضعیت اماکن ورزشی مدرسه راضی نیستند. حدود ۶۵ درصد مدیران و ۷۵ درصد معلمان مهم‌ترین مشکل را کمبود فضا ذکر کردند. بیش از نیمی از مدیران و معلمان در اختیار نداشتن سالن و متناسب نبودن وسعت حیاط با تعداد دانش آموزان را اولین اولویت برای مشکلات اماکن ذکر کردند. حدود ۶۰ درصد مدیران و معلمان کمبود توپ‌های ورزشی و فقدان تجهیزات سرمایه ای را اولین اولویت برای مشکلات تجهیزات ذکر کردند [۳۴].
ضرابیان (۱۳۸۴) در تحقیقی با عنوان “بررسی عوامل مؤثر بر توسعه درس تربیت‌بدنی در مدارس راهنمایی تهران"، نشان داد که از نظر بیشتر مسئولان، مشکل اساسی اجرای مطلوب درس تربیت‌بدنی در اولویت اول کمبود بودجه، اولویت دوم کمبود امکانات و اولویت سوم کمبود معلم متخصص است [۴۱].
علی محمدی (۱۳۸۵) در تحقیقی با عنوان “مقایسه نگرش مدیران، معلمان و والدین دانش آموزان نسبت به برنامه تربیت‌بدنی و ورزش در مدارس ابتدایی شهرستان اقلید” نتیجه گرفت که کلاس تربیت‌بدنی و ورزش در مدارس ابتدایی وضعیت نسبتاً ضعیفی دارد که به نظر می‌رسد دو عامل کمبود امکانات و معلمان متخصص تربیت‌بدنی و ورزش در این زمینه از نظر گروه مدیران، معلمان تربیت‌بدنی و والدین دانش آموزان از جمله عوامل اصلی باشند [۴۳].
صانعی فرد و همکاران (۱۳۸۶) تحقیقی با عنوان “بررسی و مقایسه اهمیت و وضعیت اجرایی درس تربیت‌بدنی از دیدگاه مدیران و دبیران تربیت‌بدنی مدارس متوسطه دولتی شهرستان ارومیه” انجام دادند. نتایج تحقیق نشان داد که:
- شاخص‌های اهمیت درس تربیت‌بدنی در مدارس مورد بررسی ۷/۹۴ % و وضعیت کیفی اجرای درس تربیت‌بدنی ۲/۷۱ % و وضعیت کمی اجرای درس تربیت‌بدنی ۷۰% بالاتر از حد متوسط هستند.
- هر دو گروه مدیران و دبیران تربیت‌بدنی وجود کتاب درسی را در پیشبرد اهداف درس تربیت‌بدنی زیاد و بسیار زیاد اعلام نموده‌اند.
- وضعیت کیفی اجرای درس تربیت‌بدنی در این شهرستان در سطح مطلوب قرار دارد. که این نتیجه می‌تواند متأثر از عواملی چون نگاه تخصصی به دبیران تربیت‌بدنی و افزایش برنامه آموزش ضمن خدمت همکاران تربیت‌بدنی و تغییر در نگرش اولیاء و مدیران مدارس نسبت به درس تربیت‌بدنی باشد.
- وضعیت کمی اجرای درس تربیت‌بدنی در این شهرستان در سطح مطلوب قرار دارد. به نظر می‌رسد که این نتیجه با عنایت به تعیین و افزایش سرانه ورزشی در مدارس، گسترش فضاهای ورزشی و تجهیز مدارس به وسایل ورزشی باشد.
- بین دیدگاه های مدیران و دبیران تربیت‌بدنی جامعه تحت بررسی در مورد وضعیت کیفی و کمی اجرای درس تربیت‌بدنی تفاوت معنی دار وجود ندارد ولی در خصوص شاخص اهمیت درس تربیت‌بدنی در مدارس بین دیدگاه های جمعیت تحت بررسی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد و معلمان اهمیت آن را بالاتر ارزیابی نموده‌اند (معلمان ۳/۹۶% و مدیران ۱/۹۲%).
- بین دیدگاه های دو گروه جنسی جامعه تحت بررسی از نظر شاخص کمی اجرای درس تربیت‌بدنی اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. ولی بین دیدگاه دو گروه جنسی جامعه تحت بررسی در مورد وضعیت کیفی اجرای درس تربیت‌بدنی و اهمیت آن تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد.
در پایان این تحقیق، راهکارهای زیر برای ارتقاء وضعیت کیفی اجرای درس تربیت‌بدنی مدارس پیشنهاد شد:
۱- تأثیر شرایط نامناسب آب و هوایی در اجرای برنامه های تربیت‌بدنی با توجه به شرایط اقلیمی استان اهمیت بسزایی دارد. لذا ایجاد هماهنگی برون بخشی و برنامه ریزی اصولی در جهت استفاده از پتانسیل‌ها و امکانات سالن‌های سرپوشیده سازمان تربیت‌بدنی و سایر ارگان‌ها و تقسیم عادلانه این امکانات به صورت ناحیه ای و منطقه ای در سطح شهر، فراهم سازی امکان ایاب و ذهاب برای حضور دانش آموزان در سالن‌های برون بخشی و تدوین آیین نامه‌هایی برای هدایت ساخت و ساز اماکن ورزشی در مدارس بر اساس مختصات جغرافیایی و استانداردهای موجود راهکار مناسبی برای بهبود وضعیت موجود می‌باشد.
۲- جهت تأثیر برنامه های تربیت‌بدنی در بهبود نگرش آحاد جامعه و کاهش نگرانی از عدم پذیرش تیم‌های ورزشی آموزشگاه ها، هماهنگی با سازمان تربیت‌بدنی و هم سویی با برنامه های آموزشی آنها و توجه به استعدادهای ورزشی هر منطقه، اطلاع رسانی عمومی و استفاده از پتانسیل‌های انجمن اولیاء و مربیان در قالب برگزاری کارگاه های کوتاه مدت و انتشار بروشور و پمفلت می‌توانند راهکار مناسبی در این خصوص باشند [۴۰].
توتونی (۱۳۸۷) تحقیقی تحت عنوان “اولویت‌های ورزشی دانش آموزان و تسهیلات ورزشی مدارس ابتدایی و راهنمایی اصفهان” انجام داد. هدف از این تحقیق، مشخص نمودن اولویت‌های ورزشی عملی و نظری دانش‌آموزان دختر و پسر مقاطع ابتدایی و راهنمایی شهر اصفهان و همچنین تعیین وضیعت امکانات و تسهیلات ورزشی مدارس مربوطه بود.
برخی از نتایج تحقیق به شرح ذیل خلاصه شده است:
- پسران فوتبال را به عنوان اولویت اول برای تماشا، علاقه، انجام در مدرسه و خارج مدرسه انتخاب کرده‌اند و اولویت‌های بعدی آنها شنا، دوچرخه‌ سواری، والیبال و بسکتبال می‌باشد، ولی در مدارس به واسطه نبود امکانات، ورزش‌های شنا و دوچرخه ‌سواری انجام نمی‌شود.
- دختران ورزش‌های شنا، دوچرخه‌ سواری، والیبال، اسکیت، بدمینتون و بسکتبال را به ترتیب جزء اولویت‌های خود قرار داده‌اند، اما امکان انجام ورزش‌هایی مثل شنا، دوچرخه ‌سواری و اسکیت در مدارس بسیار ضعیف یا غیر ممکن بود.
- امکانات ورزشی مدارس بسیار ضعیف است، به طوری که در ۷%‌ مدارس هیچ توپی جهت انجام ورزش وجود ندارد، و در ۵۰% مدارس، توپ‌ها با کیفیت ضعیف هستند. وضعیت تسهیلات و فضای ورزشی مدارس نیز بسیار تأسف ‌بارتر از این است [۱۷].
خاوری و یوسفیان (۱۳۸۷) تحقیقی با عنوان “بررسی وضعیت اجرای درس تربیت‌بدنی در مدارس راهنمایی و متوسطه استان یزد” انجام دادند. نتایج تحقیق نشان داد:
- از دیدگاه افراد جامعه تحقیق (معلمان تربیت‌بدنی، کارشناسان تربیت‌بدنی آموزش و پرورش، رابطان گروه های آموزشی درس تربیت‌بدنی و مدیران مرد و زن مدارس راهنمایی و متوسطه استان یزد)، افزایش میزان سرانه ورزشی مدارس و تدوین کتاب درسی تربیت‌بدنی برای تدریس در مدارس از ضروری‌ترین اقدام‌ها، برای بهبود وضعیت اجرای درس تربیت‌بدنی است.
- در بیشتر موارد به استثناء مورد کفایت ساعت‌های هفتگی درس تربیت‌بدنی، شرایط آب و هوایی و اقلیمی جهت اجرای درس تربیت‌بدنی در فضای روباز، میزان عمل معلمان تربیت‌بدنی به بخش نامه های ورزشی در مدارس و میزان علاقه‌مندی معلمان تربیت‌بدنی به وظایف و فعالیت‌های شغلی، تفاوت معنی‌داری بین نگرش معلمان تربیت‌بدنی مرد و زن و همچنین معلمان تربیت‌بدنی راهنمایی و متوسطه مشاهده نشد.
- اختلاف بین فضای رو باز مدارس راهنمایی و مجموع فضای رو باز مدارس راهنمایی و متوسطه استان با وضعیت موجود کشوری معنی دار بود.
- در مجموع، وضعیت فضای ورزشی مدارس استان یزد از وضعیت موجود کشوری مطلوب‌تر می‌باشد (دو متر مربع فضای روباز و ۵۶ ۰/۰ متر مربع فضای سرپوشیده برای هر دانش آموز در یزد) [۲۲].
زندی و فراهانی (۱۳۸۷) تحقیقی با عنوان “مطالعه تطبیقی وضعیت تربیت‌بدنی آموزش و پرورش در ایران با کشورهای آمریکا و کانادا” انجام دادند. با توجه به اطلاعات به دست آمده از این تحقیق به منظور ارتقای وضعیت آموزش تربیت‌بدنی در ایران راهکارهای زیر پیشنهاد شد:
الف) حوزه ها و گرایش‌های مفهومی:
۱- پیشنهاد می‌شود با دیدگاه وسیع‌تری به درس تربیت‌بدنی نگریسته شود و حوزه‌هایی مثل مهارت‌های زندگی شامل مهارت‌های برنامه ریزی، مدیریت (خود رهبری، یادگیری مستقل، مدیریت زمان، مدیریت استرس و …)، مهارت ارتباط بین فردی، خود باوری و مهارت‌های جنسیتی نیز به حوزه‌ی فعلی تربیت‌بدنی ایران افزوده شود.
۲- پیشنهاد می‌شود با در پیش گرفتن رویکرد برنامه ریزی تلفیقی، مانند تلفیق دروس دیگر مثل علوم (بخش اندام‌های انسان) و بهداشت فردی و محیط و نگارش (گزارش نویسی و وقایع نگاری) و درس تربیت‌بدنی هماهنگی بیشتری به وجود آید.
ب) اهداف و استانداردهای آموزشی:
۳- پیشنهاد می‌شود استاندارد های آموزشی تربیت‌بدنی در حوزه های مفهومی گوناگون و برای دوره پیش بستانی و دبیرستان تدارک دیده شود و یا ابلاغ آنها به مدارس، سازوکار لازم برای نظارت بر اجرای استانداردها فراهم شود.
پ)راهبردهای آموزشی:
۴- پیشنهاد می‌شود علاوه بر روش‌های تدریس فعلی (ترکیبی از روش سنتی و اکتشافی)، انواع روش‌های فعال دیگر نیز مورد توجه قرار گیرد.
۵- پیشنهاد می‌شود علاوه بر راهبردهای سازماندهی انفرادی و گروهی، راهبرد سازماندهی دو نفره (جفتی) نیز مورد استفاده قرار گیرد.
۶- پیشنهاد می‌شود ضمن ارائه برنامه درسی ملی و استاندارد های لازم برای معلمان اختیار و آزادی بیشتری جهت ارائه ابتکارات شخصی فراهم شود.
۷- پیشنهاد می‌شود مدارس غیر انتفاعی ملزم به پیش بینی ابزارها و تسهیلات و تجهیزات کافی برای درس تربیت‌بدنی شوند و بودجه لازم برای فراهم کردن این امکانات برای مدارس دولتی پیش بینی شود.
۸- پیشنهاد می‌شود علاوه بر لوحه و کتاب از فیلم‌های آموزشی و محصولات رایانه ای برای ارائه درس تربیت‌بدنی استفاده شود.
۹- پیشنهاد می‌شود برنامه تربیت‌بدنی با فعالیت‌های فوق برنامه و برنامه های تفریحی تلفیق شود.
۱۰- پیشنهاد می‌شود از روش‌های مبتنی بر حل مسأله و پژوهش محور مانند پژوهش‌های صحرایی، کتابخانه ای و اینترنتی در امر تدریس تربیت‌بدنی استفاده شود[۳۲].