ـ هزینه‌های بالا جهت توسعه و نگهداری سیستم.
ـ مستندسازی ضعیف.
ـ تقاضای زیاد جهت برنامه نویسان.
ـ عملیات پردازش الکترونیکی داده‌ها و هزینه‌ها نامرئی بودند.
ـ کاربردهای شاخص : نگهداری دفاتر کل، پیش بینی، بودجه بندی، کنترل موجودی.

۳

۷۴ ـ ۱۹۷۰

کنترل و
محدودیت‌های مدیریتی

ـ انجماد (عدم توسعه) کاربرها و تأکید بر نظارت بر سیستم‌های موجود.
ـ کنترل بودجه سیستم‌های پردازشی الکترونیکی، هیچگونه وجه اضافی جهت پردازش الکترونیکی اختصاص نمی‌یافت.
ـ حرکت به سوی تمرکز بخشیدن به پردارش کامپیوتری به منظور اعمال صرفه جویی مالی.
ـ اجبار به کنترل و اعمال استانداردها.
ـ بکارگیری سیستم‌هایی به منظور اخذ هزینه از کاربرانی که از سیستم‌های پردازش الکترونیکی استفاده می‌کنند.
ـ بازسازی کاربردهای دفتری.

۴

۷۹ ـ ۱۹۷۵

افزایش
نقش کاربران

ـ گرایش به سمت استفاده از بسته‌های نرم افزاری.
ـ مشارکت بیشتر کاربران در فعالیت‌های پردازش الکترونیکی.
ـ پیرایش پایگاه داده‌ها و محاسبات توزیعی جهت تکامل بیشتر MIS.
ـ برنامه نویسی ساختاری جایگاه محکمی‌در توسعه پیدا می‌کند. این عمل موجب می‌شود که کارگزاری نقش خود را از دست بدهد و به فعالیت‌های تحلیل و طراحی اهمیت داده شود.

۵

۸۵ ـ ۱۹۸۰

تعامل
کاربر ـ ماشین

ـ اوایل دهه ۱۹۸۰ ریز کامپیوترها به عنوان سیستم‌های پردازش مجزا و نه به عنوان سیستم‌های تک منظوره به کار گرفته شدند.
ـ در سال‌های میانی این دهه ریزکامپیوترها از طریق تکنولوژی شبکه به کامپیوترهای مرکزی متصل شدند.
ـ سیستم‌های کاربر ـ آشنا، آماده و تجاری مد نظر قرار می‌گیرند.
ـ نوید آغاز سیستم‌های پشتیبانی تصمیم گیری (D.S.S)
ـ بسته‌های نرم افزاری پردازش کلمات مورد نظر قرار گرفتند.
ـ نوید پیدایش مکانیزه کردن عملیات اداری.
ـ شروع کار تجربی در سیستم‌های خبره و هوش مصنوعی
ـ کاهش اهمیت وظایف برنامه نویسی کاربردی که اکنون با وظایف مدیریتی پایگاه و داده‌ها تداخل نموده است.

منبع : مأخوذ : «صرافی زاده» و «پناهی»، ۱۳۸۰، صص ۹۵-۱۹۳
در حال حاضر (رضائیان، ۱۳۸۵) جنبشی در جریان است تا از «هوش مصنوعی^[۴۷]» برای حل مسائل مدیریتی استفاده کنند، یعنی این که رایانه را به گونه ای برنامه ریزی کنند که بتواند مانند ذهن انسان برخی از کارهای استدلال منطقی را صورت دهد. یک شاخه فرعی هوش مصنوعی تحت عنوان «سیستم خبره^[۴۸]» بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. یک سیستم خبره مانند یک متخصص در یک زمینه خاص انجام وظیفه می‌کند. یک محدودیت سیستم خبره در این است که نمی‌تواند هوش فرد را توسعه دهد. یک راه برای غلبه بر این محدودیت استفاده از «شبکه‎های عصبی^[۴۹]» است که شبیه‎سازی‎های الکترونیکی و ریاضی از مغز انسان است. به طور کلی به همه‎ی سیستم‎هایی که از هوش مصنوعی استفاده می‎کنند «سیستم‎های مبتنی بر دانش^[۵۰]» گفته می‎شود. در دهه ۱۹۹۰ برخی از سازمان‎ها، بر روی سیستم‎های مبتنی بر دانش برای حل مسائل مدیریتی سرمایه‎گذاری سنگینی کرده‎اند.

۲ـ ۴ ـ انواع سیستم‌های اطلاعاتی
سیستم‎های اطلاعاتی را به انواع مختلفی طبقه بندی می‌کنند که در زیر به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم. برین^[۵۱] (۱۹۹۷) عقیده دارد که “انواع سیستم‎های اطلاعاتی شامل: ۱٫ سیستم‎های پشتیبانی عملیات^[۵۲]، که این سیستم‎ها از پردازش اطلاعات مورد نیاز برای عملیات روزمره کسب و کار پشتیبانی می‌کنند؛ و ۲٫ سیستم‎های پشتیبانی مدیریت^[۵۳]، که این سیستم‌ها نیازهای تصمیم گیری مدیریت عالی، میانی و سرپرستی را پشتیبانی می‌کنند” (ص ۲۹).
سیستم‎های پشتیبانی عملیات (لاودن، ۲۰۰۰) شامل سیستم‎های پردازش مبادلات^[۵۴]، سیستم‎های کنترل‎پردازش^[۵۵] سیستم‎های خودکار اداری^[۵۶] می‌باشد. سیستم‎های پشتیبانی مدیریت نیز به سه دسته تقسیم می‌شود که شامل: سیستم‎های گزارش دهی مدیریت، سیستم‎های پشتیبان تصمیم^[۵۷] و سیستم‎های اطلاعات مدیران اجرایی^[۵۸]