نسبت بدهی

همبستگی پیرسون

۲۰۵/.-

۱۷۳/.

۱

 

Sig

۰۰۰٫

۰۰۱٫

-

 

 

با توجه به نتایج جدول فوق چون سطح معنی­داری کوچکتر از ۰۱/. است و نتیجه آن بر وجود تاثیر ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی دلالت می‌کند. همانگونه که مشاهده می­ شود در سطح ۹۹درصد تاثیر معنی­دار منفی ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی وجود دارد و ضریب همبستگی آن برابر با ۲۰۵/. - می­باشد. این بدان معنی است که با یک واحد افزایش در ریسک اقتصادی نسبت بدهی ۲۰۵/.کاهش پیدا می‌کند.
همچنین با توجه به نتایج جدول فوق چون سطح معنی­داری کوچکتر از ۰۱/. است و نتیجه آن بر وجودتاثیر ریسک بازار بر نسبت بدهی دلالت می‌کند. همانگونه که مشاهده می­ شود در سطح ۹۹درصد تاثیر معنی­داری مثبت ریسک بازار بر نسبت بدهی وجود دارد و ضریب همبستگی آن برابر با ۱۷۳/. می­باشد.
۴-۴-۱- آزمون فرضیه اول
همانطور که در فصل سوم اشاره شد برای آزمون فرضیه اول، یک مدل معرفی شد، در مدل شماره۴-۱ تاثیر ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی شرکت مورد بررسی قرار گرفته شده و بیان می‏شودکه: ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی شرکت تاثیر دارد.

مدل رگرسیونی تک متغیره که در این مرحله مورد برررسی قرار می‌گیرد به صورت معادله زیر می­باشد:
DEBTRAT_i,t, = b₀ + b₁ ECONBETA _i t +e_i,t(4-1)
به منظور تشخیص معنی داری ضرایب مدل رگرسیون فوق، فرضیه های آماری به شرح زیر تبیین می‌شود:
H₀:b₁=0
H₁:b₁≠۰
فرضH₀ بیانگر آن است که متغیر مستقل مدل رگرسیون معنادار نمی ­باشد و فرضH₁ بیانگر این است که متغیر مستقل در مدل رگرسیون معنادار است.
۴-۴-۱-۱ نتایج آزمون فرضیه اول
طبق جدول(۴-۷)، ضریب همبستگی پیرسون بین متغیرها (۲۰۵/۰-) است. این نشان دهنده تاثیر معنی دار منفی ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی می‌باشد. همچنین ضریب تعیین محاسبه شده نیز برابر ۰۴۲/۰ است که این عدد حاکی از این است که حدود ۴ درصد تغییرات نسبت بدهی توسط ریسک اقتصادی تنیین می‌شود. یکی از مفروضات رگرسیون استقلال خطاهاست؛ در صورتی که فرضیه استقلال خطاها رد شود و خطاها بایکدیگر همبستگی داشته باشند امکان استفاده از رگرسیون وجود ندارد. اماره دوربین واتسون به منظور بررسی استقلال خطاها از یکدیگر استفاده می‌شود که اگر مقدار آماره دوربین واتسون در فاصله ۵/۱ تا ۵/۲ باشد فرض عدم خود همبستگی بین خطاها تایید می‌شود و می‌توان از رگرسیون استفاده کرد. اماره دوربین واتسون طبق جدول (۴-۷) برابر با ۵۵۶/۱ است این عدد نشان دهنده این است که بین داده ها خودهمبستگی وجود ندارد و خطاها از یکدیگر مستقل هستند. همچنین باتوجه به سطح معنی داریF که کمتر از مقدار ۰۵/۰ است و باتوجه به مقدار آماره F فرض معنی داری در سطح خطای ۰۵/۰ پذیرفته می‌شود و این بیان کننده تاثیر ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی است. جهت معنی دار بودن ضرایب همبستگی در رگرسیون به آماره T نگاه می‌کنیم. مقدار آمارهT باید بیشتر از مقدار بحرانی (۲+ و۲-) باشد. باتوجه به نتایج جدول(۴-۴) مقدار آماره T برابر ۰۲۵/۴- می‌باشد و سطح معنی دار آن کمتر از خطای ۰۵/۰ می‌باشد لذا فرض معنی داری ضرایب در رگرسیون پذیرفته می‌شود. با عنایت به نتایج جدول (۴-۷) فرضیه اول پژوهش مبنی بر تاثیر ریسک اقتصادی بر نسبت بدهی پذیرفته می‌شود.
جدول(۴-۷) آزمون فرضیه اول

 

روش
متغیر

 

 

ضریب

احتمال

 

عرض از مبدا (α)

۰

۰۰۰۰/۰

 

نسبت بدهی
ECONBETA(X₁)

۲-۲- ۹-۲ - ارزشیابی توسط مرئوسین:
یکی دیگراز روش های ارزشیابی است که معمولاَ برای ارزشیابی سر پرستان و مدیران مورد استفاده قرار می گیرد، یعنی معمولاَ میانگین نظریات مرئوسین را در نتیجه ارزشیابی دخالت می دهند.

روش فراگیر :ارزیابی ۳۶۰ درجه ای ، آخرین روشی است که با آن عملکرد افراد را ارزیابی می کنند به نام ارزیابی ۳۶۰ درجه ای شهرت یافته است. در این شیوه ی ارزیابی تمام عملکرد فرد در روز مورد توجه قرار می گیرد و به اصطلاح ارزیاب تمام محیط دایره را به طور کامل دور می زند و تمام تماس های شخص از گرفتن نامه تا تماسی که با مشتری ، رئیس و همکاران دارد مورد توجه است . امکان دارد تعداد ارزیاب ها به بیش از ۳ یا ۴ نفر نرسد و گاهی هم تعداد آنها به ۲۵ نفر می رسد ، ولی در بسیاری از سازمان ها این داده ها را ۵ تا ۱۰ نفر جمع آوری می کنند.تحقیقی که به تازگی بر روی شرکت های آمریکایی انجام شد به این نتیجه رسید که ۲۶ % شرکت های بزرگ آمریکای بدین گونه عمل می کردند ، شرکت هایی چون تلفن و تلگراف آمریکا ، دو پانت و هانی ول ار آن جمله اند. ( رابینز ، ۱۳۸۶ ، ۳۶۲ ).
۲-۲-۱۰– روش ها و فنون ارزیابی عملکرد:
روش های گوناگونی برای ارزیابی وجود دارد. که پاره ای از آنها از برخی از روش های ارزشیابی مشاغل استخراج گردیده و پاره ای دیگر ، ویژه ارزشیابی کارکنان است.که این روش ها عبارتنداز :
رتبه بندی
درجه بندی
مقیاس های گرافیکی
فرم بررسی
انتخاب اجباری
وقایع حساس
خود ارزشیابی
مدیریت بر مبنای هدف(MBO )
ارزشیابی روانی
که چند نمونه از آنها را معرفی می کنیم.
۲-۲-۱۰-۱ روش رتبه بندی^[۶۴]:
در این روش که یکی از قدیمی ترین و ساده ترین روش های ارزیابی کارکنان است ، کارکنان را بر اساس عوامل موردنظر در ارزشیابی به طور کلی و ذهنی سنجیده با مقایسه ی تک تک آنها با یکدیگر آنان را رتبه بندی می کنند و نتیجه را در فهرستی که شماره ی ردیف آنان نمایان گر برتری آنان است قرار می دهند.
۲-۲- ۱۰-۲ روش درجه بندی^[۶۵] :
این روش را گاهی روش توزیع اجباری هم می خوانند . در این روش طبقات را برای ارزشیابی کارکنان در نظر می گیرند ، که این طبقات کاملاَ تعریف شده و مشخص هستند. مثلاَ کارکنان را در پنج طبقه ی عالی ، خوب ، متوسط ، ضعیف و غیر قابل قبول قرار می دهند. در این صورت کارکنان را با طبقات مذکور در فوق می سنجند و در یکی از طبقات قرار می دهند. این روش تقریباَ شبیه روش درجه بندی در
ارزشیابی مشاغل است که مشاغل را با توجه به ارزش آنان در طبقات خاصی قرار می دهند.در برخی ازکشورهای جهان و بر اساس قانون ، از این روش مهم برای ارزشیابی شغل و هم برای ارزشیابی کارکنان استفاده می کنند. ( ابطحی ، ۱۳۷۷ ، ۲۳۳ ).
۲-۲-۱۰- ۳ – مقیاس های گرافیکی^[۶۶]:
یکی از قدیمی ترین و معمولی ترین روش های ارزیابی ، استفاده از مقیاس های درجه بندی گرافیکی است. در این روش مجموعه ای از عوامل مانند کیفیت و کمیت کار ، ژرفای دانش ، همکاری و صداقت ،حضور ، درستی و نوآور بودن در یک فهرست گردآوری می شود که آن گاه ارزیاب از بالای فهرست به پایین هر یک از اقلام را بر اساس مقیاس های افزایش یابنده امتیاز بندی می کند. مقیاس ها معمولاَ مشخص کننده ی۱۵ امتیازاند ، بنابراین ممکن است امتیاز عاملی مانند دانش کار ، یک ( کم اطلاع در مورد وظایف شغلی ) تا پنج ( مطلع به تمامی مراحل کار ) باشد. ( ابطحی ، ۱۳۷۷ ،۲۳۴ ).
۲- ۲-۱۱ - مدل های ارزیابی عملکرد:
۲-۲-۱۱-۱- مدل سینک و تاتل (۱۹۸۹)
یکی از رویکردها به سیستم ارزیابی عملکرد مدل «سینک و تاتل» است که در نمودار ۲-۹ نشان داده شده است.در این مدل ، عملکرد یک سازمان ناشی از روابط پیچیده بین هفت شاخص عملکرد به شرح زیر است: ۱ـ اثر بخشی که عبارت است از «انجام کارهای درست ، در زمان مناسب و با کیفیت مناسب». در عمل اثر بخشی با نسبت خروجی‌های واقعی بر خروجی های مورد انتظار معرفی می‌شود.
۲ـ کارایی که معنای ساده آن «انجام درست کارها» است و با نسبت مصرف مورد انتظار منابع بر مصرف واقعی تعریف می‌شود.
۳ـ کیفیت که مفهومی گسترده دارد و برای ملموس تر کردن مفهوم کیفیت ، آن را از شش جنبه مختلف
۴ـ بهره وری که با تعریف سنتی نسبت خروجی به ورودی معرفی شده است.
۵ـ کیفیت زندگی کاری که بهبود آن کمک زیادی به عملکرد سازمان می کند.
۶ـ نوآوری که یکی از اجزای کلیدی برای بهبود عملکرد است.
۷ـ سودآوری که هدف نهایی هر سازمانی است.
۳-کیفیت
سیستم پائین دست
ستاده
فرایند تبدیل
داده
سیستم بالا دست
۱-اثر بخشی ۶-نوآوری ۲-کارایی
۵-کیفیت زندگی کاری
۴-بهره وری
۷ – سود آوری
(نمودار ۲-۱۱ : هفت شاخص عملکرد(Tangan,2004,726-737 ))
اگرچه نسبت به زمان ارائه این مدل تغییرات بسیاری در صنعت رخ داده است، اما همچنان این هفت شاخص از اهمیت بالایی در عملکرد سازمان برخوردارند. با وجود این، این مدل دارای یکسری محدودیت های اساسی نیز هست. به عنوان مثال در این مدل به «انعطاف پذیری» که یکی از ضروریات بازارهای دهه اخیر است توجهی نمی شود . همچنین محدودیت دیگر مدل بی توجهی به مشتریان سازمان است. (Tangan,2004,726-737 ).
۲-۲-۱۱-۲ - ماتریس عملکرد (۱۹۸۹):
“کیگان” در سال ۱۹۸۹ ماتریس عملکرد را معرفی کردکه نقطه قوت این مدل آن است که جنبه های مختلف عملکرد سازمانی شامل جنبه های مالی و غیر مالی و جنبه های داخلی و خارجی را به صورت یکپارچه مورد توجه قرار می دهد.اما این مدل به خوبی و به صورت شفاف و آشکار روابط بین جنبه های مختلف عملکرد سازمانی را نشان نمی دهدNeely, A.D., Richards,2000). ) .

تسبیح، ریز و قهوه­ای تا آجری­رنگ.
خواص درمانی: خنکی، ملین، مقوی، برطرف­کننده دل­مالش و دل­ضعفه و ترشحات زنانگی، اشتهاآور، رفع کرم­های انگلی، تب­بر، صاف­کننده خون، مدر، ضد اسهال کودکان و رفع گرمازدگی
مصارف درمانی: خاکشیر و شیرخشت را در آب حل کرده به بیمار مبتلا به زردی می­ دهند. برای خنکی، کیسه صفرا، دل­درد و به­عنوان ضدگرمی مصرف می­ کنند. خاکشیر را برای درمان سرخک استفاده می­کردند. آن­را برای گرمازدگی مورد استفاده قرار می­ دهند. آب خاکشیر را در درمان تب مصرف می­ کنند. خاکشیر سردی است، آن­را خیسانده و در رفع یبوست استفاده می­ کنند. خاکشیر و برگ گلی را با هم کوبیده، مخلوط کرده، برای درمان برفک دهان، به­دور دهان کودک می­مالند. خاکشیر را سوزانده و دودش را به گوشی که درد گرفته، می­ دهند. خاکشیر و تخم­به را جوشانده و برای گلودرد می­خورند. از خاکشیر برای درمان سودا استفاده می­ کنند. دم­کردن و خوردن خاکشیر را برای درمان صفرا مفید می­دانند. خاکشیر و نبات درمان دل­درد است. در درمان حصبه از خاکشیر و هندوانه استفاده می­ کنند. در هنگام شیوع آبله خاکشیر را دود می­دادند. خاکشیر، قدومه و شیرخشت را در درمان اوریون مفید می­دانند. در هنگام شیوع وبا از دود­کردن خاکشیر، اسپند و کندر استفاده می­کردند. برای رفع سوزش معده وکمک به کبد، خاکشیر می­خورند. از خاکشیر به­جای مسهل نیز استفاده می­ کنند.

روش مصرف: خیساندن، جوشاندن، دود دادن
طب کهن: «دارای اثر التیام­دهنده زخم و جراحات است. سابقا از جوشانده آن برای رفع اسهال­های ساده، اخلاط خونی، رفع ترشحات زنانگی و به­عنوان مدر در موارد آب آوردن نسوج استفاده به­عمل می­آمده­است. دانه آن نیز تب­بر، دفع کرم و رفع التهاب کلیه مصرف داشته­است. در بارداری مصرف آن توصیه شده­است. در ایران دانه خاکشی را در آب سرد مخلوط و به­عنوان خنکی و ملین مصرف می­ شود».(زرگری،۲۱۳:۱۳۷۶) خاکشیر به­ صورت ضماد برای تسکین معده و به­ صورت دود برای درمان بیماری­های چشمی به­کار می­رود.(آینه­چی،۱۰۵۵:۱۳۷۰)
«مزاج خاکشیر گرم و تر است. آن­را برای تقویت معده و هاضمه و ازدیاد اشتها و برای رفع گرفتگی آواز و روشن­شدن رنگ چهره مفید است. برای کاهش حدت سرخجه، سرخک، آبله و مخملک نافع است. شیافی که از تخم خاکشیر تهیه می‌شود برای التیام زخم رحم و کمک به وضع­حمل مفید است. جوشانده تخم سنگ­شو شده خاکشیر با گلاب یا آب خالص، قی­آور است و در درمان مسمومیت که نیاز به قی­آوردن است، مفید است».(میرحیدر،۱۷۵:۱۳۸۲)

 

ختمی Xatmi نام انگلیسی: Alcea نام محلی: ختنی بخش مورد استفاده: ریشه و گل پراکنش: آن­را می­کارند.

مشخصات گیاه: گیاهی علفی، با ریشه عمیق و قوی، پوشیده از کرک‌های بلند، برگ‌های ساده، متناوب، گل‌ها دوجنسی، گل­برگ‌ها جدا ازهم به­رنگ زرد کم‌رنگ.
خواص درمانی: درمان درد سینه و سرفه، بیماری های پوستی، سرماخوردگی، تنظیم حرارت بدن، رفع تحریکات،
مصارف درمانی: گل ختمی را کوبیده با شیر زن مخلوط کرده و برای رفع چشم درد به­موضع می­مالند. دم­کرده آن­را برای سینه­درد، پاشویه، کاهش تب به­کار می­برند. دم­کرده گل ختمی را به­عنوان سردی استفاده می­ کنند. گل ختمی و … را برای درمان لکه صورت روی صورت می­مالند. جوشانده گل ختمی و … را برای بیماری پروستات به­کار می‌برند.
ریشه ­های این گیاه در منطقه جهت درمان زخم­های عفونی، در­رفتگی مفاصل و رگ­به­رگ شدن پا و نیز در شکسته­بندی برای بهبود سریع­تر و جوش­خوردن سریع استخوان و همچنین جهت درمان نازایی، کاهش خونریزی و رفع عفونت­های رحمی در ناحیه زیر­شکمی مورد استفاده موضعی قرار می‌گیرد. ریشه این گیاه جهت درمان یبوست و گرفتگی روده نیز مصرف می­ شود. گل‌های این گیاه جهت رفع عطش، گلو­درد و خارش بدن استفاده می­ شود. خشک­شده آن­را پودرکرده، خمیر می­ کنند و در استعمال خارجی برای باز کردن دمل­های چرکی به­کار می­برند.
روش مصرف: مرهم، جوشانده، دم­کرده
طب کهن: «گل و ریشه ختمی به­عنوان لینت­بخش و مدر، شستشو­دهنده، ضد عفونی­کننده و التیام­بخش زخم­ها و جراحات پوستی مصرف سنتی فراوان دارد».(امین،۱۳۶:۱۳۸۴)

 

خرفه Xorfe Purslaneنام انگلیسی: نام محلی: خلفه بخش مورد استفاده: تخم، برگ پراکنش: این گیاه به­ صورت علف هرز رشد می­ کند.

مشخصات گیاه: گیاهی علفی، گوشتی، اغلب خوابیده روی زمین گسترده، برگ و ساقه گوشتی و آبدار. گل­ها منظم، دوجنسی.
خواص درمانی: ضد گرمی، برفک و آفت دهان، بواسیر، زگیل و جوش­های پوستی
مصارف درمانی: جهت از بین بردن لکه های سفید دهان کودکان به مصرف می‌رسد. از تخم خرفه برای تزیین شیرینی استفاده می شود. آن­را به­عنوان سبزی با ترشی می­خورند.
روش مصرف: جوشانده، ضماد، خوراکی
طب کهن: بقله­الحمقاء؛ ارزش غذایی کمی دارد ولی در برکندن صفرا بسیار موثر است. بر زگیل سایند زگیل را بر می­ کند. ضمادش در ورم­های گرم و در باد سرخ نافع است. اگر به­ صورت محلول سر را با آن شویند، جوش‌های سر را از بین می­برد. برای چشم­درد نافع است. اشتها را تضعیف می­ کند. آب خرفه داروی بواسیر خونی است. افشره­اش کرم کدو را بیرون آورد. خرفه بریان شده اسهال را قطع می­ کند».(بوعلی­سینا،۹۷:۱۳۶۸)
«مدر، تب بر است. مصرف خام یا پخته آن در رفع التهاب­های داخلی بدن مانند دستگاه گوارش و ادرار مفید است. در برطرف­کردن سوزش سردل ناشی از برگشت محتویات معده به مری موثر است. در بی­خوابی و خونریزی­های فواصل قاعدگی مورد استفاده قرار می­گیرد. مخلوط خرفه با کاهو یا گل گاوزبان، جوشانده­ای برای رفع تشنگی و احساس گرمازدگی تهیه می­ شود. برگ له­شده خرفه یا شیره برگ­هایش در رفع سوختگی­ها، میخچه موثر است. جویدن برگ­های تازه خرفه اثر مفیدی در خونریزی­های لثه که معمولا در کمبود ویتامین c حاصل می­ شود، دارد. قرار دادن له­شده خرفه بر روی پیشانی در تسکین درد و رفع سردردهای یک­طرفه و ورم چشم موثر است. در نواحی شمالی از خرفه نوعی غذای مطبوع به­عنوان خنکی و تصفیه­کننده خون تهیه می­ شود».(زرگری،۳۱۳:۱۳۷۹)
قیاس: اثر التیام­دهنده زخم گیاه با آنچه در الحاوی رازی آورده شده­است، تطابق دارد.

 

رازیانه Râziâne نام انگلیسی: fennel نام محلی: بادیون Bâdyun بخش مورد استفاده: ریشه، برگ و میوه پراکنش: در تمام منطقه می­روید.

مشخصات گیاه: گیاهی علفی از تیره چتریان، پایا، ساقه راست، ریشه راست و ضخیم، پهنک برگ­ها منقسم به قطعات نازک و نخی­شکل. گل­آذین چتر مرکب، گل­ها به­رنگ زرد و معطر.
خواص درمانی: ضد نفخ، درد معده، صفرا، شیرآور،

چکیده
نمی‌توان تاریخ مشخصی برای حضور افراد معلول در جامعه بشری ذکر کرد، چرا که به نظر می‌رسد این افراد همیشه در تاریخ حضور داشته‌اند لیکن آنچه مشخص بوده است، این است که هرگاه سخنی هم از آنان به میان آمده نگرشی همراه با ترحم نیز با آن بوده است.

سینما، به عنوان یک منبع بزرگ اطلاعات در مورد معلولیت برای میلیون‌ها نفراز بینندگان عمل می کند و نمایش و بازنمایی معلولیت نیز نقش اساسی در چگونگی موقعیت افراد معلول در جامعه و درک و آگاهی جامعه از معلولیت دارد.
در دهه‌ های اخیر در سایه پیشرفت فرهنگ و علوم، افزایش آگاهی‌های عمومی و تخصصی، انقلاب اطلاعات و ارتباطات و تلاش‌های انجمن‌های حامی افراد معلول شاهد تغییراتی در زمینه الگوهای نگرشی حاکم نسبت به مقوله معلولیت بوده‌ایم. به طوری که امروزه برنامه‌ها و اقدام‌های مربوط به احقاق حقوق افراد معلول یکی از شاخص‌های رشد فرهنگی و اجتماعی جوامع محسوب می‌شود و الگوی موجود کنونی تفاوت عمیق و اساسی با الگوهای پیشین کرده است.
از این رو، در تحقیق حاضر سعی بر این بوده است که منتخب آثار سینمایی مربوط به دو دهه گذشته ایران و خارج در رابطه با معلولیت، از نظر محتوایی مورد تحلیل قرار گرفته و میزان انطباق آن با الگوهای معلولیت و کلیشه‌های رایج در این حوزه بررسی شود.
نتایج حاکی از آن است که انعکاس معلولیت در فیلم‌های ایرانی مورد تحلیل این پژوهش در حال عبور از الگوی فردی به الگوی اجتماعی معلولیت است ولی این امر تحقق کامل نیافته است. بازنمایی مبتنی بر کلیشه نیز، همچنان در این فیلم‌ها به چشم می‌خورد. انعکاس معلولیت در فیلم‌های خارجی مورد بررسی نیز انطباق زیادی با الگوی اجتماعی معلولیت داشته و میزان بازنمایی افراد معلول به صورت کلیشه‌ای بسیار کم بوده است.
کلمات کلیدی : معلولیت، آثار سینمایی، الگوی فردی معلولیت، الگوی اجتماعی معلولیت
فصل اول
کلیات تحقیق
- بیان مسأله
- ضرورت و اهمیت تحقیق
- اهداف تحقیق
- سؤالات تحقیق
- فرضیه های تحقیق
- مفهوم نظری
۱ـ ۱ـ مقدمه
معلولیت با گستره بسیار وسیع خود؛ پیچیدگی‌‌های فراوانی را به همراه دارد که در فرهنگ‌های مختلف به صورت‌های گوناگون خود را نشان می‌دهد. زمان بسیار طولانی گذشته است تا تغییر باورها و نگرش ها نسبت به حقوق انسانی بشر پدیدار گشته و در این میان نگاهی نیز به حقوق افراد دارای معلولیت افکنده شده است. به نظر سیر تاریخی نگرش به معلولیت و برخورد با افراد معلول روند رو به رشد و تکاملی را داشته ولی همچنان کلیشه‌های گذشته رنگ و بوی خود را حفظ کرده و در میان برخی فرهنگ‌ها به ویژه جوامع در حال توسعه بیشتر به چشم می‌خورد.
رسانه‌های همگانی بدلیل تأثیر عمیق اجتماعی فرهنگی به‌طور اعم و البته رسانه سینما به دلیل ابعاد فراگیرش به طور اخص، از ارزش ویژه‌ای برخوردار است. سینما به‌عنوان نخستین وسیله ارتباط جمعی که باعث شکل‌گیری مخاطبان توده شده است، به صورت ابزار تقویت و انتقال ارزش‌های فرهنگی و اندیشه‌ها شناخته شده است و جای تردیدی باقی نمی‌گذارد که چرا «مارشال مک لوهان» از سینما به عنوان رسانه گرم نام می‌برد، چرا که پیام از طریق رسانه مانند آهن سرخی می‌ماند که نقش خود را بر جای می‌گذارد و نیازی به تلاش‌های ذهنی مخاطبان ندارد (مظفری، ۱۳۸۸).
در جامعه کنونی نیز، تقریباً هر کسی به سالن‌های سینما می‌رود یا به تماشای فیلم در تلویزیون و سینمای خانگی می‌پردازد. برای خیلی از افرادی که تماس مستقیم با افراد دارای معلولیت ندارند، فیلم، بدون درنظر گرفتن صحت آن، به‌عنوان یک منبع اصلی اطلاعات در زمینه ماهیت معلولیت محسوب می‌شود.
هنگامی که افراد معلول در کلاس‌های درس عمومی و جامعه حضور پیدا می‌کنند و در تعامل روزانه با همسالان، معلمان و همسایگان قرار می‌گیرند با حداقل بخشی از دیدگاه های اجتماعی شکل گرفته از طریق رسانه مواجه می شوند .
در این عصر تکنولوژیک رسانه‌محور که بیشتر تکیه بر تصاویر بصری است واقع‌گرایی از اهمیت بسیاری برخوردار است، به شدت مورد نیاز است که تصاویر شخص‌محور مبتنی بر واقعیت و صحیحی از افراد معلولی که درگیر کارهای روزمره و زندگی هستند نمایش داده شود و در این میان فیلم ابزاری است که می‌توان از آن برای ایجاد همدلی و درک متقابل در این زمینه بهره برد.
۱ـ ۲ـ بیان مسأله
حضور بیش از یک میلیارد فرد دارای معلولیت در جهان، که حدود ۱۵ درصد افراد دنیا را تشکیل می‌دهند، موضوع معلولیت را به مسأله‌ای مهم در جوامع انسانی تبدیل کرده است (UNenable, 2012) و اگر خانواده‌های این قشر را نیز اضافه کنیم بیش از دو میلیارد نفر در جهان با معلولیت زندگی میکنند.
افزایش کمّی افراد معلول جهان در عصر حاضر به دلیل پیشرفتهای دانش پزشکی و بهبود کیفیت زندگی عامه و افزایش سن امید به زندگی، خصوصاً در جوامع توسعهیافته و همچنین وقوع جنگ جهانی دوم، باعث شده تا افراد معلول، خواسته و ناخواسته بیشتر از گذشته در معرض دید عمومی قرار بگیرند.
تلاشها و حتی مبارزات افراد معلول و نهادهای مدنی دوستدار و حامی این افراد، افکار عمومی را با این واقعیت، مواجه کرد که معلولیت دایمی و موقتی ـ نظیر ناتوانیهای جسمانی کهنسالان ـ در کمین هر انسانی است، یک سقوط از بلندی، تصادفی به هنگام رانندگی، ابتلا به یک بیماری صعب‌العلاج، عدم رعایت دستورات بهداشتی، پزشکی و حتی عدم رعایت اصول آرگونومیکی در محیط‌های کار و سکونت، عدم تغذیه صحیح در دوران بارداری و بعد از آن، برخی مسائل وراثتی و ژنتیکی و… همه می‌تواند علتی برای ابتلا به پدیده معلولیت باشد.
مطالعات تاریخی نیز حاکی از تلاش مستمر افراد دارای معلولیت برای دستیابی به فرصتهای برابر با دیگران است. اعمال و رفتاری همچون تبعیض، جداسازی، منزوی ساختن، و نیز حذف و ریشهکنی افراد دارای معلولیت جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی شکلدهنده فضایی از ظلم و نابرابری برای آنان بوده است. (کمالی، ۱۳۸۳)
از سویی نیز نگرش منفی نسبت به ناتوانی و معلولیت پدیده‌ای تاریخی بوده که در طول زمان تا حدی تحول و بهبود یافته است. سازمان ملل متحد، سازمان‌های وابسته به آن و سازمان‌های غیردولتی افراد معلول از سال ۱۹۸۰، تلاشی فزاینده را برای تغییر نگرش منفی نسبت به معلولیت آغاز کرده و ادامه داده‌اند. (کمالی، ۱۳۸۶)
نامگذاری سال ۱۹۹۲ـ۱۹۸۳ با نام دهه افراد معلول در جهان از سوی سازمان ملل و ادامه آن در قارههای مختلف تا به حال (آسیا و اقیانوسیه ۲۰۰۲ـ۱۹۹۳ و تمدید آن برای یک دهه متوالی دیگر ۲۰۱۲ـ۲۰۰۳)، تصویب نخستین کنوانسیون هزاره سوم میلادی با عنوان «کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت»، در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۰۶ میلادی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و مطرح شدن مفاهیمی چون مشارکت، دسترسی، توانمندسازی، مناسب‌سازی، عدم تبعیض، عادیسازی و برابرسازی فرصتها برای افراد معلول، همه و همه نشانگر اهمیت مسائل حقوقی، اجتماعی و فرهنگی است که افراد معلول با آن مواجه هستند (UN enable, 2012).
ماده ۸ کنوانسیون حمایت از حقوق افراد معلول که در حیطه ارتقای آگاهی است؛ از دولت‌های عضو خواسته اقدامات جدی و لازم را برای افزایش در این زمینه بهعمل آورند. یکی از بندهای این ماده خواستار تشویق تمام سازمان‌های رسانه‌ای برای به تصویر کشیدن افراد دارای ناتوانی به شکلی شده است که با اهداف این کنوانسیون همخوانی داشته باشد (پورنجف، ۱۳۸۶).
حرکتهای وسیع و گستردهای در کشورهای مختلف در راستای برچیدن تبعیض نسبت به حقوق افراد معلول و آموزش صحیح جامعه در برخورد و پذیرش صحیح معلولیت انجام پذیرفته است. از آن جمله میتوان به تلفیق کودکان معلول در مدارس عادی و برچیده شدن مدارس استثنایی، چاپ کتب برای کودکان با درج عکس‌هایی از افراد و کودکان معلول به منظور عادیسازی معلولیت، ساخت اسباببازیهایی که در آن رعایت حقوق افراد معلول آموزش داده میشود، ساخت فیلمهایی که به صورت غیرمستقیم و در پیام بین متن مسائلی را در این رابطه به منظور فرهنگسازی ارائه میدهد، مناسبسازی معابر، وسایل نقلیه و اماکن بهمنظور دسترسی برابر افراد معلول همچون دیگر افراد و… اشاره کرد.
با وجود تمامی این تلاشها، هنوز هم در تمامی کشورهای جهان، بر سر راه افراد دارای معلولیت که بهمنظور کسب آزادی و حقوق انسانی خود، همچنین مشارکت کامل در فعالیتهای جامعه می کوشند، موانعی وجود دارد. این افراد، با تحقیر و جلوگیری از دستیابی به جایگاه حقیقی خود در جامعه با برچسب زنیهای گوناگون قربانی شدهاند (کمالی، ۱۳۸۳).
برچسب «معلول»، با برخی باورها و پنداشتهای موجود در پس آن که مبتنی بر موهومات و اسطوره های منفی گذشته است، راه را بر بسیاری از فعالیت‌های فرد دارای معلولیتی که خود را در جرگه افراد سالم جامعه می‌داند و به زندگی عادی ـ همراه با پاره‌ای انطباق‌ها یا مناسب‌سازی‌های منطقی ـ در میان اجتماع ادامه می‌دهد، می‌بندد و او را با دشواری‌هایی روبه‌رو می‌کند که ابتدایی‌ترین آنها، نادیده گرفته شدن و دور ماندن از دیگران است. جوامع مختلف نیز بر همین اساس و با توجه به باورها، نگرش‌ها و اعتقادات فرهنگی خود ـ هرچند متحجرانه ـ روابط خود را با او تنظیم می‌کنند (کمالی، ۱۳۸۳).
رسانه نیز به عنوان پدیده‌ای غیرقابل انکار در زندگی بشر امروز، طی همین سال‌ها، بارزترین جلوه برخورد مردم با پدیده معلولیت بوده است. مطالعات نشان می‌دهد کلیشه‌های منفی، اصلی‌ترین عنصر در نمایش معلولیت در رسانه‌ها بوده‌اند. تصویر افراد دارای معلولیت در رسانه‌ها، اغلب با کلیشه‌هایی همچون افراد قابل ترحم، قربانی خشونت، شریر و شیطانی، مرموز و بیگانه، دارای قدرت ماورایی، سرگرم‌کننده و خنده‌آور، دشمن خویش، باری بر جامعه و فاقد قدرت مشارکت اجتماعی همراه بوده است ( کمالی، ۱۳۸۶).
نگرش‌های منفی، واپس‌گرا و باقیمانده از قرون گذشته رفتهرفته از طریق رسانه‌ها جای خود را در فرهنگ دنیای جدید باز کرده و رسانه‌ها به شکل تابلویی گسترده برای انتقال این مفاهیم عمل کرده‌اند. بازتولید این مفاهیم مقاومت آن را در برابر هرگونه تغییری افزایش داده و مفهومی ذاتی در فرهنگ پیدا کرده‌اند. در این میان، انسانها نیز در مسیر یادگیری و اجتماعی شدن در خصوص معلولیت، به صورت مستقیم و غیرمستقیم آموزش میبینند و نقش رسانه به ویژه سینما و تلوزیون به عنوان ابزارهای فرهنگساز در این آموزش و ارائه اطلاعات انکارناپذیر است.
دغدغه فرهنگسازی و اصلاح نگرش افراد غیرمعلول نسبت به معلولیت در نویسنده، پس از سانحه تصادف و آسیب نخاعی و تجربه معلولیت در سن ۲۱ سالگی آغاز شد. طی ۶ سال فعالیت در انجمن غیردولتی به نام باور (انجمن برتر کشور در سال ۸۶ و ۸۹) بهعنوان مسئول رسانهای این انجمن و تلاش در راستای فرهنگسازی در زمینه نگرش به معلولیت، برداشت و دریافت نویسنده اینگونه بوده است که نمایش غیرواقعی از افراد معلول در رسانه های ایران به ویژه در برنامههای تلویزیونی و فیلم‌ها صورت گرفته است. چنین بازنمایی غیرواقعی در مهمترین ابزار فرهنگساز (تلویزیون و سینما) الگوی نادرستی در زمینه پذیرش و نگرش به افراد معلول ایجاد میکند که این مسأله خود متعاقباً ایزوله شدن این افراد در خانهها، تبعیض، عدم مشارکت و محروم شدن از حقوق حقه آنان را موجب میشود.
از این رو در این تحقیق تلاش شده است که نحوه انعکاس معلولیت در آثار سینمایی بر مبنای الگوهای معلولیت بررسی شود و سوالات نویسنده در این حوزه مورد مطالعه قرار گیرد.
با توجه به این مسأله که عنوان شعار سازمان ملل در روز جهانی افراد دارای معلولیت سال ۲۰۰۴ « بدون ما ،برای ما،هرگز!» بوده و باید به این امر اشاره کرد که پیشتر نیز این شعار، به مدت ۲ دهه، پیام مبارزانی حامیان و طرفداران حقوق افراد معلول در سراسر دنیا بوده است و نشانگر خواسته افراد معلول برای داشتن نقش بیشتر در اجتماعشان می‌باشد ((Jaeger&Bowman, 2005. محقق این پژوهش نیز دارای معلولیت است و می‌تواند انعکاس معلولیت در آثارسینمایی را از دیدگاه و نقطه نظر فردی که تجربه معلولیت را داشته مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد.
۱ـ ۳ـ اهمیت و ضرورت
یکسوم از حدود ۲۰۰ کشور جهان، قوانین ضدتبعیض در حوزه‌ی معلولیت وضع کرده‌اند
(United Nations Department of Public information, 2008). کشورمان، ایران نیز در میان کشورهایی قرار دارد که مجلس آن قانونی برای رعایت حقوق افراد معلول به تصویب رسانده است (قانون جامع حمایت از حقوق افراد معلول مصوب مجلس شورای اسلامی، ۱۳۸۳). به نظر میرسد که همچنان احترام به حقوق این افراد به جای ترحم، رعایت منزلت و کرامت انسانی آنان، برچیدن موانع مشارکت و مناسبسازی معابر وساختمانها، پذیرش توانمندی آنان، حق استخدام، اشتغال و… نادیده گرفته شده است و در این میان، پیوستن ایران به کنوانسیون حمایت از حقوق افراد معلول در سال ۸۶ نیز تأثیر عملی و تسریعی در این امر ایجاد نکرده است. به نظر نویسنده، مشکلات فرهنگی در نگرش به مقوله معلولیت و انباشت فرهنگی که در خود مؤلفه های الگوهای قدیمی معلولیت را حفظ کرده، عامل اساسی و اصلی در راه عدم احقاق حقوق افراد معلول و مسائل مبتلا به آنان است.
فرهنگ پدیدهای گروهی است، در حالی که افراد ممکن است به وجود آورنده اندیشه ها و رفتارها باشند به تنهایی فرهنگ را به وجود نمیآورند. فرهنگ از تعامل افراد با دیگران به وجود میآید و عملاً باور و یا رفتار یک فرد وقتی که حالت خارجی و هدفمند پیدا میکند بخشی از فرهنگ بهحساب میآید. تلویزیون شاید مثال خوبی برای خارجی کردن و هدفمند کردن باشد؛ چرا که خود را نماینده یک مفهوم هدفمند از ارتباط انسانی میداند و مفاهیم (به شکل تصویر یا کلمه) عرضه شده در صفحه آن از دیگر مظاهر هدفمند کردن است. تلویزیون بهعنوان یک واقعیت، دارای تأثیرات عاطفی و فیزیکی روی انسانها است (محسنی، ۱۳۸۶).
سینما و فیلم نیز از این قاعده مستثنا نیستند و قادرند باورها و رفتارها را به صورت هدفمند نمایش داده و آن را جزئی از فرهنگ کنند. انتخاب کلمات، تصاویر و پیامهایی که از سوی آنها ارسال میشود، ادراکات، نگرشها و رفتارها را تعیین میکنند و اهرم پرقدرتی در خارجی کردن نگرشها و باورهای افراد بهحساب میآیند. نگرشها وابسته به ارزشها و هر دو آنها مبتنی بر اندیشه ها و اعتقاداتی هستند که از طریق مشاهده و تعمق در رفتارها به وجود میآیند.
شاید نتوان قانونی برای تغییر نگرش، وضع کرد. اما میتوان تغییر رفتار را قانونمند کرد، به امید آنکه منجر به تغییر نگرش شود (حسینی، ۱۳۸۹).
نگرش‌ها، عقاید و طرز تلقی‌های غلط جامعه، مانع بزرگی برای افراد دارای معلولیت ایجاد می‌کنند و بازتولید این نگرشها به ویژه اگر مبتنی بر واقعیت نباشند تأثیر خردکنندهای در شکلگیری هویت و همچنین روابط صحیح میانفردی و اجتماعی این افراد خواهد داشت که مثال بارز عواقب چنین نگرشهایی، ایزوله شدن، افسردگی فرد دارای معلولیت و از سوی جامعه به اصطلاح عادی و غیرمعلول نیز تردشدگی و عدم پذیرش توانمندیها در کنار تفاوتهای موجود در افراد معلول است.^[۱]
راه‌های متنوعی برای به نمایش درآوردن معلولیت در رسانه‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. جنی موریس معتقد است «معلولیت، بیشتر احساسات افراد غیرمعلول و واکنشی است که آنها فراتر از خود معلولیت، در برابر آن نشان می‌دهند از این جهت معلولیت برای فرد غیرمعلول و نویسندهای که می‌خواهد از آن عبور کند غالب کنایی یا استعاری پیدا میکند و نویسندگان اغلب بر تبعیض، غفلت و ترسی که به طور عمومی نسبت به معلولیت وجود دارد، تکیه می‌کنند و می‌دانند که به تصویر کشیدن شخصیتی گوژپشت، بدون پا یا با یک زخم در صورت، به طور حتم احساسات خواننده یا مخاطب (بیننده) را برانگیخته خواهد کرد. هرچه معلولیت غالب استعاری بد و شرورانهتری به خود بگیرد و یا الغاگر احساسات ناخرسندانهتری باشد، کلیشههای فرهنگی بیش از پیش تأیید می شوند» (Morris, 1991).
بهنظر می‌رسد که بازنمایی معلولیت در رسانه‌های جمعی، در بیشتر کشورهای جهان، از الگوهای نسبتاً مشابهی پیروی می‌کند در دستورالعمل رسانهای که سازمان بین المللی کار منتشر کرده است به این امر اشاره شده که «اگرچه برخی مستندات و برنامههای ویژه افراد معلول ساخته و پخش میشود با این وجود افراد معلول به ندرت به عنوان جزء و بخشی از برنامههای اصلی و متداول حضور و نقش دارند. زمانی که به تصویر کشیده میشوند غالباً برچسب زده شده، نمایش کلیشهای از آنان ارائه میشود، موضوعی برای ترحم و دلسوزی هستند و یا به عنوان موجودات مافوق بشری که سنبل استقامت و پایداری هستند، شناسانده می شوند.» (ILO, 2010)^[2]
طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، افراد معلول حدود ۱۰% از جمعیت دنیا را رقم میزنند و به عنوان بزرگترین اقلیت دنیا، در معرض تبعیض، محرومیت از بهداشت و سلامت، آموزش، تحصیل و کسب حرفه و شغل هستند (نباتی، ۱۳۸۹).
تحقیقات مختلف نشان دادهاند رابطه معناداری بین تحریف‌های رسانه‌ای در مورد افراد دارای ناتوانی و فرایند تبعیض نسبت به آنان وجود دارد ( کمالی، ۱۳۸۶).
با توجه به این مسأله که افراد دارای معلولیت و مدافعان حقوق معلولیت امروزه برآنند تا تصویرهای کلیشه‌ای از معلولیت را که مرتبط با فرهنگ مسلط جامعه هستند، اصلاح و معلولیت را به عنوان جزیی عادی از زندگی روزمره مردم در رسانه‌های غالب تصویر کنند ضرورت تلاش رسانه‌ها در انعکاس تصویری مبتنی بر واقعیت در جهت عادیسازی این امر بیش از پیش به چشم میخورد. به ویژه سریالها و فیلمهای سینمایی و تلویزیونی میتوانند با ارائه الگویی منسجم و متحد در انعکاس معلولیت گام مثبتی در جهت تلفیق، حضور اجتماعی افراد دارای معلولیت و رفع تبعیض‌های اجتماعی باشند. هرچند تعامل فردی، مؤثرترین وسیله برای تجربه‌ شخصی معلولیت است ولی وسایل ارتباط جمعی می‌توانند ابزار مؤثری برای ایجاد فهم بیشتر و تغییر تدریجی و نتیجه بخش در طرز تلقی عمومی نسبت به افراد دارای معلولیت باشند و راه را برای احقاق حقوق این افراد از طریق فرهنگسازی صحیح بگشایند.
با توجه به این امر باید خاطر نشان کرد که میزان و نحوه بازنمایی معلولیت در رسانه‌های همگانی ایران، مستلزم انجام تحقیقات و مطالعات مداوم است ولی متاسفانه در مقایسه با تحقیقات و پروژه های انجام گرفته در کشورهای دیگر، فاصله و خلأ اساسی در مطالعات معلولیت^[۳] به ویژه در حوزه فرهنگی و اجتماعی در ایران به چشم میخورد و هنوز هیچ نهاد، انجمن، دانشگاه و مرکزی برای انجام امور تحقیقاتی مرتبط با معلولیت و رسانه در ایران وجود ندارد.
امید است که انجام پروژه ها و تحقیقات کمّی و کیفی در این راستا بتواند مدیران رسانه، تهیهکنندگان و فیلم‌سازان را با الگوی صحیح بازنمایی معلولیت آشنا کرده و اطلاعات صحیحی را در اختیار مخاطبان قرار دهد تا متعاقب آن رفتارهای بنیادین مبتنی بر واقعیت به صورت غیرمستقیم با مشاهده این الگو حاصل آید.

۱ـ ۴ـ تعریف مفهومی و عملیاتی
تعریف مفهومی
افراد دارای معلولیت
اصطلاح اشخاص دارای معلولیت برای تمامی اشخاصی به کار می‌رود که دارای اختلال طولانی‌مدت فیزیکی، ذهنی یا حسی بوده در تعامل با موانع مختلف ممکن است از نظر مشارکت کامل و مؤثر بر اساس اصول مساوی با دیگران دچار تأخیر شوند. (Convention on the rights of the persons with disabilities, 2007)
الگوی معلولیت

نتایج مطالعات وی حاکی برتری مدل TGARCH در برآورد و پیش‌بنی VaR در بازار سهام رومانی حکایت دارد.

 

 

 

اوی چن و رونگدا چن (۲۰۱۳)

 

اولاً VaR معیار دقیقی برای اندازه‌گیری ریسک مالی است. ثانیاً سطح اطمینان بالاتر، VaR بالاتری را نتیجه می‌دهد.

 

 

 

دگیاناکسی و همکاران (۲۰۱۳)

 

در نظر گرفتن حافظه بلندمدت در واریانس شرطی، برآورد بهتری از پیش‌بینی VaR و ES بویژه در افق زمانی طولانی‌تری ارائه نمی‌دهد.

 

 

 

روسیگنولو و همکاران (۲۰۱۳)

 

یک توصیف نظری دقیقی از چارچوب نظارتی (پیمان سرمایه بازل ۲ و ^[۲۴۶]۳) در کنار خلاصه‌ای از مدل‌های VaR ارائه دادند. آنها نشان دادن که مدل EGARCH هیچ برتری نسبت به مدل GARCH در افق‌های زمانی روزانه ندارد.

 

 

 

دیاس (۲۰۱۳)

 

در مطالعه‌ای به بررسی رابطه بین VaR و ارزش بازار در دوره‌های بحرانی و غیر بحرانی پرداخت. نتایج نشان داد عملکرد روش‌های VaR با پرتفوی‌ها بر اساس ارزش بازاری مختلف متفاوت است.

 

 

 

سو و همکاران (۲۰۱۳)

 

مدل‌های انتخاب پرتفوی غیرخطی را با بهره گرفتن از VaR پارامتریک تقریبی معرفی نمودند.

 

 

 

کارول و همکاران (۲۰۱۵)

 

پرتفوی دو متغیره‌ای را برای پیش‌بینی ارزش در معرض ریسک با بهره گرفتن از کالیبراسون کردن برآوردگرهای ساده غیرپارامتریک پیشنهاد دادند نتایج آن را با مدل‌های GARCH مورد آزمون قرار دادند. نتایح مطالعه نشان از برتری مدل طراحی شده ایشان داشت.

 

 

 

هاگنبوم و همکاران (۲۰۱۵)

 

ارزش در معرض ریسک را برای داده‌های تاریخی بر مبنای تابع توزیع پواسن برآورد نمود و واکنش قیمت سهم را برای مبنای انواع مختلف اخبار محاسبه نمود. نتایج مطالعه نشان داد اخبار به ندرت موجب انحراق قیمت سهام از روند خود می‌شود.

 

 

 

عاصف (۲۰۱۵)

 

به اندازه‌گیری ارزش در معرض ریسک بازارهای سهام کشورهای MENA با بهره گرفتن از توزیع های نامتقارن شرطی ARCH و دم پهن پرداخت. نتایج این مدلسازی نشان داد که تخمین VaR براساس مدل‌های خانواده GARCH نتایج مناسبی را در بر دارد.

 

 

 

حنیفی (۱۳۸۰)

 

با معرفی VaR میزان ریسک پذیری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار داده است

 

 

 

فدایی نژاد و اقبال‌نیا (۱۳۸۴)

 

ارزش در معرض ریسک با بهره گرفتن از شاخص بازده نقدی محاسبه نمود.

 

 

 

خالوزاده و امیری (۱۳۸۵)

 

به مدلسازی ریسک بازار بر مبنای نظریه ارزش در معرض ریسک و روش بهینه‌سازی الگوریتم‌های ژنتیک برای سبد سهامی متشکل از ۱۲ شرکت مختلف در بازار بورس تهران پرداختند.

 

 

 

موسوی زاده (۱۳۸۵)

 

به بررسی تاثیر مدل قیمت گذاری سه عاملی فاما و فرنچ و مدل ارزش در معرض خطر در تشکیل پرتفوی سهام پرداخت

 

 

 

شاهمرادی و زنگنه (۱۳۸۶)

 

با کاربرد چهار مدل از نوع مدل‌های GARCH ارزش در معرض خطر برای پنج شاخص عمده بورس اوراق بهادار تهران که واریانس ناهمسانی شرطی در آنها مشاهده می شود، برآورد کردند.

 

 

 

عباسی و برجسته ملکی (۱۳۸۸)

 

با بهره گرفتن از روش درمعرض ریسک، به عنوان یک معیار اندازه‌گیری ریسک در تشکیل سبد سهام بهینه در بازار بورس تهران مورد بررسی قرار دادند.