آنتروپومتریکی(پینار و همکاران^[۱۳]، ۱۹۹۸)، عوامل فیزیولوژیکی، اجتماعی و روانی (فالک و همکاران^[۱۴]، ۲۰۰۴)، عوامل ژنتیکی(هاپکینز^[۱۵]، ۲۰۰۱، پتل و گریدانوس، ۲۰۰۲، پراس و همکاران^[۱۶]، ۲۰۰۳، مک آرتور، ۲۰۰۵) در استعدادیابی پرداخته اند. اما تا کنون تحقیقی در زمینه استعدادیابی با در نظر گرفتن تمام پارامترهای بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی انجام نشده است. هدف از این تحقیق استعدادیابی در ماده هفتگانه دو و میدانی بر اساس این ویژگی­ها می­باشد.
۲٫۱٫ بیان مسئله
یکی از مفاهیم بسیار مهم در علوم ورزشی و تربیت بدنی، فرایند شناسایی استعداد است. معنی عینی شناسایی استعداد ورزشی، شناسایی و انتخاب افرادی است که در مقایسه با سایرین، توانایی زیادی برای یک ورزش خاص دارند(بومپا^[۱۷]، ۱۹۹۹). استعدادیابی و پرورش استعداد یک بخش حیاتی در بیشتر برنامه ­های ورزشی است(فالک و همکاران، ۲۰۰۴). در استعدادیابی خردسالان بر اساس معیارهایی که توسط آزمون­های جامع بدست می ­آید به سمت ورزش­هایی که بیشترین احتمال موفقیت را در آنها دارند هدایت می­شوند(پلتولا^[۱۸]، ۱۹۹۲). از نظر دانشمندان علوم ورزشی، استعدادیابی ورزشی، راهی منطقی، کوتاه و مقرون به صرفه برای حضور موفقیت آمیز ورزشکاران در صحنه­های بین المللی است(ابراهیم و حلاجی، ۸۵). بر اساس یافته­های علوم ورزشی مرتبط با ورزش قهرمانی، موفقیت ورزشکاران در سطوح مختلف از یکسو و موفقیت مدیریت فدراسیونها و هیئت­های ورزشی از سویی دیگر بستگی به انتخاب به موقع و پرورش صحیح منابع انسانی دارد(علیجانی، ۸۱).

تاکنون ستاد مربیان در طول یک ورزش به کشف و یافتن استعداد می­پرداختند، اگر چه توانایی مربیان برای شناسایی استعداد افراد هرگز نمی­تواند ناچیز پنداشته شود، با این حال این یک فرایند بسیار ذهنی و شخصی محسوب می­ شود اما روش­های علمی بی طرف و بی نظری را فراهم نمی­نماید (ویلیامز و ریلی^[۱۹]، ۲۰۰۰)، چرا که جهت شناسایی دقیق نخبگان، بایستی بر شناسایی برخی از توانایی­های فیزیولوژیک، بیومکانیک، روانشناسی و. . . . تأکید ورزید. اما شناخت دقیق این ویژگی هادر حوزه علوم انسانی، واجد دشواری­ها­ی فراوانی است. چرا که سیستم استعداد یابی در کشور­های مختلف متفاوت است و نمی­ توان بر اساس یک الگوی خاص نسخه مشترکی را برای مقوله استعدادیابی طراحی و اجرا کرد.
یک دیدگاه در فرایند استعدادیابی و گزینش افراد این است که از هر جهت شایستگی لازم را برای ادامه در رشته ورزشی مورد نظر داشته باشند که از این طریق می­توان به این مهم نائل گردید، از یک طرف تحلیل نیازهای یک رشته معین از لحاظ بدنی، فیزیولوژیک، روانی و حتی اجتماعی که امکان تعیین معیارهایی را برای گزینش افراد فراهم می ­آورد و از طرف دیگر داشتن الگوهایی از ورزشکاران نخبه به عنوان الگو که خصوصیات و ویژگی­های آنان می ­تواند معیارهای مورد نظر را در گزینش افراد مشخص نماید. گزینش مطلوب گزینشی است که به طور صحیح تمامی جنبه­ های مختلف و مرتبط با آن رشته را به خوبی مد نظر قرار دهد (شیخ، ۸۷).
از این رو دور اندیشانه­تر است که استعداد یابی را به عنوان فرایندی که گرایش­های جدید را در نظر گرفته و پس از شناسایی با کاربرد روش های تمرینی مناسب زمینه ­های احتمالی رسیدن فرد را به موفقیت افزایش می­دهد، تعریف کرد.
با عنایت به موارد فوق و با توجه به این که مقوله استعدادیابی در ایران مقوله­ای نو پاست و پژوهش­های انجام شده در این زمینه بسیار انگشت شمار بوده و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. از آنجایی که ماهیت رشته­ های مختلف با یکدیگر متفاوت است، هدف از این تحقیق استعدادیابی در ماده هفتگانه دو و میدانی بر اساس ویژگی­های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی می­باشد. انتخاب رشته ورزشی مذکور بر اساس پتانسیل موجود در جامعه است، چرا که رشته دو و میدانی یکی از رشته­ های است که بیشترین مدال را در مسابقات بخود اختصاص می­دهد و نیاز به شناخت و سرمایه گذاری بالاتری دارد تا بتواند سهم بسزایی از این مدال­ها را به خود اختصاص دهد. همان طوری که در والیبال، بسکتبال، وزنه برداری، تکواندو، کشتی فرنگی و. . . . با استعدادیابی و برنامه ریزی درست به قدرت اول آسیا تبدیل شدیم، در رشته دو و میدانی هم می­توانیم به این قدرت دست یابیم.
۳٫۱٫ اهمیت و ضرورت تحقیق
پیشرفت از سطوح ابتدایی به سطح نخبگی در ورزش فرایندی بسیار پیچیده دارد. فرایند کشف ورزشکاران با استعداد برای شرکت در یک برنامه تمرینی سازماندهی شده، یکی از مهم­ترین موضوعاتی است که امروزه در ورزش مطرح است. بنابراین، در ورزش، کشف افراد با استعداد و انتخاب آنها در سنین پایین و سپس هدایت، نظارت و ارزیابی آنها در صعود به بالاترین سطح از مهارت اهمیت زیادی دارد(ابراهیم و حلاجی، ۸۶).
از سوی دیگر موضوع تفاوت­های فردی که به عنوان تفاوت­های ثابت و همیشگی در انجام تکالیف مختلف حرکتی، شناختی و غیره در بین افراد مطرح است، امری است که سابقه طولانی در حیطه یادگیری حرکتی داشته و نظریه­ های متفاوتی در مورد علت وجود آن و چگونگی برخورد با آن ارائه شده است(شریف نژاد، ۷۸).
با پیشرفت روز افزون علم و تکنولوژی، ورزش نیز از این قافله عقب نمانده به طوری که نسبت به سال­های قبل رکوردهای ایده آلی به جا گذاشته شده است. در دنیای کنونی که عرصه رقابت در زمینه علم و تکنولوژی بین کشورهای مختلف است، ورزش وسیله­ای برای اعلان برتری محسوب می­ شود و کشورها از آن به عنوان ابزاری برای بیان پیشرفت خود استفاده می­ کنند(گایینی، ۸۲).
بی تردید، با توجه به تفاوت­های زیادی که بین رشته­ های مختلف ورزشی از لحاظ نیاز­های جسمانی، بیومکانیک، آنتروپومتریک، روانی و مهارت­ های حرکتی وجود دارد ضروری است تا استعدادیابی با دقت فراوان و لحاظ کردن شاخص­ های بیشتر صورت پذیرد(خسرو ابراهیم و حلاجی، ۸۶).
با توجه به نظر برخی محققین در بحث استعداد شناسی، چندین جنبه­ مثبت به شرح زیر هست که باعث پیشرفت ورزشکاران ما می­ شود:

1. 1. با هدایت کودکان به طرف ورزشهای خاصی که آنها از نظر بدنی و روانی برای تمرین و تعلیم آن مناسب­ترین باشند، به نوبه­ی خود منجر به اکتساب نتایج مطلوب برای آنها و در نتیجه لذت بردن از شرکت در تمرینات و انگیزه­ بیشتر می­شویم.

1. 1. این افراد تحت نظر مربیان حرفه­ای و کار آزموده به تمرین می­پردازند و تمرینات آنها به صورت مطلوبی زیر نظر تیم پزشکی قرار می­گیرد.

1. 1. بسیاری از مدیران و گردانندگان این گونه برنامه­ ها به فکر فرصت­های حرفه­ای و کسب درآمدهای مالی و پرستیژ اجتماعی در دوران ورزشکاری و قهرمانی ورزشکاران خود می­باشند. بنابراین در طول این برنامه ها، تعلیمات و آموزشهای اصلی و ثانویه و حتی بیشتر از آن را در برنامه ­های علمی_فرهنگی خود منظور خواهند کرد.

1. 1. استعدادیابی اساساً زمان مورد نیاز برای رسیدن به یک عملکرد بالا بوسیله اشخاصی که در ورزش با استعداد هستند را کاهش می­دهد.

1. 1. باعث افزایش اعتماد به نفس میشود، زیرا پویایی عملکرد آنها که به درستی استعداد یابی شده اند، نمایشی­تر و مهیج­تر است نسبت به دیگر ورزشکاران همسن که از یک روند انتخاب درست بیرون نیامده اند.

با توجه به این موضوعات شکی نیست که شناسایی، رشد و پیش بینی استعدادهای ورزشی همچون سایر حیطه­های مورد مطالعه در رشته رفتار حرکتی، علومی پیچیده، دشوار و نوپا هستند. از این رو منابع علمی موجود در این زمینه، حتی در کشورهای توسعه یافته، بسیار اندک بوده و نیاز دانش پژوهان، مربیان، ورزشکاران و معلمان تربیت بدنی را برآورده نمی­سازد(ارشم و راد نیا۸۵).
در فرایند تحقیق حاضر، تفکر حاکم آن است که چنانچه در رشته دو و میدانی برای شناخت استعداد­ها و افراد مناسب حاضر در این رشته مشخصه­هایی تعیین گردد، در میزان پیشرفت رشته مذکور تغییراتی حاصل خواهد شد که به این رشته به عنوان مادر ورزش­ها کمک کثیری می­گردد، محقق نیز با انتخاب ماده هفتگانه و پیچیدگی و تعمیم پذیری این ماده از دو و میدانی با این فرض که ویژگی­های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی می­توانند در پیشرفت این رشته موثر باشند، به دنبال یافتن مناسب ترین، ویژگی­ها می­باشد.
۴٫۱٫ اهداف تحقیق
اهداف تحقیق شامل هدف کلی و اهداف اختصاصی تحقیق می­باشند.
۱٫۴٫۱٫ هدف کلی
استعدادیابی در ماده هفتگانه دو و میدانی بر اساس ویژگی­های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی، هدف کلی تحقیق حاضر است.
۲٫۴٫۱٫ اهداف اختصاصی

1. 1. تعیین برخی ویژگی­های بیومکانیک موثر در اجرای مادههفتگانه دو و میدانی

1. 1. تعیین برخی ویژگی­های آنتروپومتریک موثر در اجرای مادههفتگانه دو و میدانی

1. 1. تعیین برخی ویژگی­های آمادگی جسمانی موثر در اجرای مادههفتگانه دو و میدانی

1. 1. تعیین کاراترین شرکت کننده­ها در اجرای مادههفتگانه دو و میدانی بر اساس ویژگی­های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی

۵٫۱٫ پیش فرض­های تحقیق
در این تحقیق پیش فرض­های زیر در نظر گرفته شد:

1. 1. شرکت کننده­ها ۲۴ ساعت قبل از آزمون­ها هیچ گونه فعالیت شدیدی انجام نمی­دهند.

1. 1. شرکت کننده­ها تمام تلاش خود را در طول تحقیق انجام خواهند داد.

۶٫۱٫ قلمرو تحقیق

1. 1. تمامی شرکت کننده­ های تحقیق دختر بوده و در محدوده­ سنی ۱۶ – ۱۲ سال قرار دارند.

1. 1. تمامی شرکت کننده­ها حداقل ۵ سال مداوم در رشته دو و میدانی مشغول به فعالیت هستند و حداقل در سه ماده از مواد هفتگانه دو و میدانی تخصص دارند.

1. 1. شرکت کننده­ها به بیماری خاصی که ممکن است در روند تحقیق تأثیر بگذارد، مبتلا نیستند.

۷٫۱٫ محدودیت­های تحقیق