در مورد فرضیه فرعی سوم مبنی بر اینکه «بین حرمت خود و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر رابطه وجود دارد» بر اساس ضرایب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معناداری بین حرمت خود و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر وجود دارد. رابطه بین عزت نفس فردی و پیشرفت تحصیلی، رابطه بین عزت نفس اجتماعی و پیشرفت تحصیلی و رابطه بین عزت نفس تحصیلی و پیشرفت تحصیلی مثبت و معنادار می باشد، یعنی هر چه میزان این مؤلفه ها در دانش آموزان پسر بیشتر گردد به همان سان، میزان پیشرفت تحصیلی افزایش می یابد، اما رابطه بین مؤلفه عزت نفس خانوادگی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر معنادار نبود. به منظور برآورد سهم پیش بینی کنندگی مؤلفه های حرمت خود از پیشرفت تحصیلی نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که ابعاد حرمت خود، ۳۰/۰از واریانس متغیر ملاک یعنی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر را پیش بینی می‌کند. همچنین نتایج آزمون F نشان داد که مؤلفه های کمال گرایی با پیشرفت پیش بینی معناداری از پیشرفت تحصیلی دارند. لازم به ذکر است که با وجود اینکه مؤلفه های حرمت خود با همدیگر۳۰/۰ از واریانس متغیر ملاک یعنی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر را تبیین می کنند، اما معیار عزت نفس خانوادگی پیش بینی معناداری از سلامت پیشرفت تحصیلی ندارد. به عبارتی می توان گفت که تمامی مؤلفه های حرمت خود قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر می باشند.
یافته های حاصل از این فرضیه با نتایج پژوهش های نجفی، دهشیری، شیخی و دبیری(۱۳۹۰)، مهرابی زاده هنرمند، علامه و شهنی ییلاق (۱۳۸۶)، هاریس (۲۰۰۹) و فورتمن (۲۰۰۶) همسو است.
با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که حرمت خود عامل مهمی در پیشرفت تحصیلی است. به نظر می رسد ارتباط حرمت خود و پیشرفت تحصلی دو طرفه باشد، به این معنی که از طرفی داشن حرمت خود موجب پیشرفت تحصیلی می شود، زیرا باور داشتن و برداشت مثبت از خویشتن بر یادگیری و انگیزه برای تحصیل اثر می گذارد و سبب موفقیت تحصیلی می شود، و از طرف دیگر موفقیت های تحصیلی موجب ارتباط حرمت خود می شود. لذا می توان نتیجه گرفت که دانش آموزی که از حرمت خود بالایی برخوردار است ترس از ارزیابی منفی ندارد، واقع بین است و آرمان گرایی نمی کند، عملکردشان با تعریفی که از خویش دارند متناسب است و سعی می کنند کارهای شان را به بهترین نحو انجام دهند تا تصور مثبت آن ها از خودشان حفظ و تقویت شود.

در مورد فرضیه فرعی چهارم مبنی بر اینکه «بین حرمت خود و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر رابطه وجود دارد» بر اساس ضرایب همبستگی پیرسون رابطه مثبتی بین حرمت خود و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر وجود دارد. رابطه بین عزت نفس فردی و پیشرفت تحصیلی، رابطه بین عزت نفس اجتماعی و پیشرفت تحصیلی، رابطه بین عزت نفس تحصیلی و پیشرفت تحصیلی و رابطه بین عزت نفس تحصیلی و پیشرفت تحصیلی مثبت و معنادار می باشد، یعنی هر چه میزان این مؤلفه ها در دانش آموزان دختر بیشتر گردد به همان اندازه، میزان پیشرفت تحصیلی افزایش می یابد. در ادامه به منظور برآورد سهم پیش بینی کنندگی مؤلفه های حرمت خود از پیشرفت تحصیلی، نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که ابعاد حرمت خود، ۳۰ درصد از واریانس متغیر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر را پیش بینی می‌کند. همچنین نتایج آزمون F نشان داد که مؤلفه های کمال گرایی با پیشرفت پیش بینی معناداری از پیشرفت تحصیلی دارند.
یافته های حاصل از این فرضیه با نتایج پژوهش های نجفی، دهشیری، شیخی و دبیری(۱۳۹۰)، مهرابی زاده هنرمند، علامه و شهنی ییلاق (۱۳۸۶)، هاریس (۲۰۰۹) و فورتمن (۲۰۰۶) همسو است.
در مورد تبیین و همسویی یافته های ناشی از این فرضیه می توان گفت که این یافته مانند یافته های ناشی از فرضیه فرعی سوم است، به این معنی که عامل جنسیت تفاوتی در رابطه بین کمال گرایی و حرمت خود با پیشرفت تحصیلی دختر ایجاد نکرده است.
نتیجه گیری
در یک جمع بندی کلی از یافته های پژوهش حاضر، می توان چنین نتیجه گرفت که از میان ابعاد کمال گرایی دانش آموزان دختر و پسری که دارای کمال گرایی سازگار هستند از تلاشی سالم و سازنده دارند که منجر به انتخاب اهداف بر پایه خواسته‌های شخصی و آرزوها و نه براساس پاسخگویی به انتظارات خارجی می‌گردد، برخوردارند. به عبارت دیگر اهداف آن‌ها، واقعی، خودجوش(درونی) و ذاتاً قابل حصول است. افراد دارای کمال گرایی سازگار از انجام کار در دست اجراء بیشتر از تفکر در مورد نتیجه پایانی آن لذت می‌برند. وقتی این افراد با تجاربی چون نارضایتی و شکست مواجه می‌شوند، واکنش‌های آن‌ها عموماً به موقعیّت ویژه موجود محدود می‌شود و این موضوع را به احساس ارزشمندی خویش تعمیم نمی‌دهند. در مقابل دانش آموزان دارای کمال گرایی ناسازگار، از اینکه مبادا مرتکب خطا شوند، نگرانند. برای خود پیشرفت‌های بالاتری در نظر می‌گیرند به نحوی که هرگز از کار خود راضی نمی‌شوند. در مقابل کیفیت کار خود، اغلب مضطرب نگران یا ناکام هستند. از شرکت در رقابت‌ها حتی اگر از توانایی خود مطمئن باشند خودداری می‌کنند.
در مورد حرمت به خود می توان گفت که دانش آموزان دارای حرمت به خود بالا دارای نگرش واقع بینانه در مورد خود و جهان پیرامون هستند و انتظارات تحصیلی واقع بینانه تری دارند، و در پیشرفت تحصیلی کمتر دچار مشکل می شوند. در حالی‌که افراد با حرمت به خود پایین نگرش مصنوعی نسبت به خود و جهان پیرامون دارند. همچنین افراد دارای حرمت به خود بالا از ارزشیابی مثبت از خود برخوردار هستند و دارای برخورد مثبت و مناسب با نظرات خود و دیگران هستند، دارای حس ابراز وجود بوده و در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت می کنند و با امیدواری تلاش می کنند. در حالی که کودکان و نوجوانان با حرمت به خود پایین ارزشیابی منفی از خود دارند، از تماس با همسالان و بزرگسالان اجتناب می کنند و با احساس ناامیدی تلاش می کنند. دانش آموزان دارای حرمت به خود بالا احساس ارزشمندبودن می‌کنند، از استعدادهای‌شان بهره‌وری می‌کنند و خلاقیت دارند، در حالی‌که دانش آموزان با حرمت به خود پایین احساس بی هویتی و بی ارزشی داشته، استعدادهای خود را دست کم می‌گیرند و خلاقیت کمی دارند. و در انتها دانش آموزان دارای حرمت به خود بالا به پیشرفت هایشان افتخار می‌کنند، در تحصیلات خود احساس کفایت می‌کنند، ضعف‌های خود را می‌پذیرند و جهت رفع آن‌ها تلاش می‌کنند و فعالیت هایشان نیز هدفمند است، در حالی‌که دانش آموزان دارای حرمت به خود پایین احساس غرور پایین دارند. در تحصیلات خود احساس بی‌کفایتی می‌کنند، دیگران را به خاطر ضعف‌های خود سرزنش کرده و فاقد هدف‌های ارزشمند بوده یا هدف‌های کم ارزش دارند.
محدودیت ها

1. 1. متغیرهای دیگری نیز در پیش بینی پیشرفت تحصیلی نقش دارند که در این پژوهش به آ نها توجه نشده است.

1. 1. جامعه آماری پژوهش محدود به دانش آموزان پسر و دختر دبیرستان شهرستان اروند کنار بود. بنابراین تعمیم نتایج آن به دیگر گروه ها از جمله دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و پیش دانشگاهی و سایر دوره ها دارای محدودیت می باشد.

1. 1. روش این پژوهش از نوع همبستگی و به صورت خود گزارشی بوده است، به این دلیل روابط علت و معلولی متغیرها بررسی نشده است.

پیشنهادات
الف) پیشنهادات پژوهشی

1. 1. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دبیرستانی بودند. پبشنهاد می شود در پژوهش های آینده به بررسی این موضوع در دیگر گروه های سنی و پایه های تحصیلی از جمله ابتدایی، راهنمایی و پیش دانشگاهی و سایر دوره ها نیز انجام شود.

1. 1. این پژوهش بر روی دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر اروندکنار صورت گرفته است، در پژوهش های آتی پیشنهاد می شود که این پژوهش در شهرهای دیگر انجام شود.

1. 1. این پژوهش با عنوان رابطه کمال گرایی و حرمت به خود با پیشرفت تحصیلی انجام شد. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی متغیرهای دیگر از جمله سن، وضعیت تأهل، شرایط اقتصادی، طبقه فرهنگی اجتماعی با پیشرفت تحصیلی مورد پژوهش قرار گیرد.

ب) پیشنهادات کاربردی
از نتایج این تحقیق می تواند پیشنهادات کاربردی متنوعی برای اقشار مختلف جامعه از جمله دانش آموزان، معلمان، مشاوران مدارس، مدیران و والدین استخراج کرد. برخی از این پیشنهادات می توانند موارد زیر باشند:
۱) پیشنهاد این پژوهش برای دانش آموزان می تواند این باشد که در زمینه تحصیل و پیشرفت علی الخصوص پیشرفت تحصیلی به طور منطقی تلاش گر باشند و همیشه انتظاراتشان را به صورت منطقی مورد ارزیابی قرار دهند و متکی به نفس باشند، از تجربیات مثبتشان به عنوان تشویق برای تلاش بیشتر استفاده کنند و تجربیات منفی اشان را به عنوان درسی برای عملکرد آتی مورد استفاده قرار دهند.
۲) برای والدین و معلمین می توان گفت متوجه باشند که در سبک تربیتی که برای پرورش و آموزش کودکان به کار می برند این مساله را مدنظر قرار دهند متغیر های کمال گرایی و حرمت به خود را در جهت مشکل ساز و آسیب زا تحت تاثیر قرار ندهند چرا که نتایج این پژوهش و همچنین پژوهش های دیگر اذعان دارند که نوع برخورد و سبک فرزند پروری والدین و سبک آموزشی معلم می تواند این دو متغیر را تحت تاثیر قرار دهد.
۳) همچنین پیشنهاد این پژوهش برای مشاوران و روان شناسان مدرسه می تواند این باشد مراجعانشان را از لحاظ میزان