شکل۲-۹: چارچوب نوآوری خدمات (امیریان زاده،۱۳۹۱)
۲-۲-۸) انواع نوآوری
صاحب نظران علم مدیریت نوآوری را به طرق گوناگون تقسیم می­ کنند. یکی از این شیوه ها این است که انواع نوآوری را از دیدگاه سازمان و به صورت کاربردی بررسی می کند که شامل موارد زیر است: (امیریان زاده،۱۳۹۱)
۱٫نوآوری بنیادی: این نوآوری منجر به خلق بازارهای جدید می شود وبرای شرکت به وجود آورنده آن، حق ثبت به وجود می آورد.

۲.نوآوری مبتنی بر توسعه عملکرد(محصول): وقتی نوآوری در محصولی به وجود می آید، شرکت ها تلاش می کنند که کاربرد این محصول جدید را افزایش دهند.
۳٫نوآوری مبتنی بر ساختار فناوری: تجدید ساختار فناوری مستلزم وارد کردن مواد یا تجهیزاتی از دیگر حوزه های صنعت برای تولید هرمحصول جدید است که اساسا با توسعه کاربرد محصول یا فرمول بندی جدید فرق دارد.
۴.نوآوری در زمینه نام محصول و تبلیغ برچسب کالا: نوآوری در برچسب کالا، ایجاد تمایل به خرید یک محصول خاص را دربر می گیرد. تحقیقات نشان می دهد که حدود بیست و چهار درصد از فروش محصول به تبلیغ آن بر می گردد.
۵٫نوآوری در فرایند: نوآوری در فرایند تولید باعث می شود که شرکت مزیت هایی بر رقبا به دست آورد که عبارت اند از: افزایش سرعت فرایند تولید و افزایش قابلیت انعطاف تولید از یک محصول به محصول دیگر.
۶٫نوآوری در طراحی: یکی از مسائل مهم در طراحی قابلیت انعطاف است به این معنی که کالا با توجه به شرایط بازار و تغییر علایق مصرف کنندگان، قابلیت تعدیل داشته باشد.
۷٫نوآوری در زمینه تجدید فرمول سازی: تجدید فرمول سازی شامل تغییر در ساختار محصول فعلی بدون تغییر در اجزاء آن می باشد.
۸.نوآوری در ارائه خدمات: مطالعات نشان می دهد که هزینه جلب یک مشتری هفت برابر هزینه حفظ آن می باشد، بنابراین نوآوری در خدمات یکی از مسائل مهم در رقابت محسوب می شود.
۹.نوآوری در بسته بندی: تغییر بسته بندی عموما باعث تغییر میزان خرید کالا و یا میزان استفاده از آن در یک دوره زمانی و باز شدن بازارهای جدید روی آن کالا می شود.
بسانت و تید(۲۰۱۱) نیز نوآوری را به سه طبقه زیر تقسیم می کنند:

1. 1. نوآوری در خدمات

نوآوری خدمات شامل تغییر در طراحی، شکل و ترکیب نو و کاربری، و محتوای خروجی در یک نظام می شود. محصول نتیجه فرایند خلق یا نوآوری است. می تواند یک شی فیزیکی، یک خدمت، یک فرایند برای افزایش اثربخشی و یا کارآیی، یک روش نوآورانه بازاریابی، یا یک روش بهتر مدیریت می باشد. محصول باید دارای ارزش باشد، اینکه محصول صرفا جدید باشد نمی توان آن را نو تلقی کرد. برای اینکه نوآوری به حساب بیاید باید این ارزش قابل توجه را برای صاحب آن به همراه داشته باشد و سهم افزوده ای در بخش مرتبط با محصول به وجود آورد.

1. 1. نوآوری در فرایند یا جریان کار

نوآوری در فرایند یا جریان کار به تکنیک ها و روش هایی برمی گردد که مسئله را در یک سازمان به شیوه ای نو بازبینی و حل می کند. فراگیری این تکنیک ها مستلزم تلاش، هزینه و زمان، وبه خصوص حمایت های مدیران کلیدی در سازمان، وحتی تصمیم گیران خارج از سازمان است. به این ترتیب می توان به وسیله فراهم کردن شرایط لازم و مهارت های کافی آنهایی را که با وضعیت سازمان های مورد مطالعه بیشتر سازگار است به کار گرفت. این فرآیندها در جهت افزایش خلاقیت و سپس نوآوری در دستگاه ها و برای تمامی مراحل جریان حل مسئله کاربرد دارند.

1. 1. نوآوری در نوع فلسفه و تفکر فعالیت سازمان

همچنین نوآوری از طریق تغییر در فلسفه و رویکرد سازمان و یا تغییر در تفکر مدیران در مورد فن آوری نو، ارباب رجوع هدف/بازار هدف جدید که انتظارات مختلفی را برآورده کند، قوانین متناسب و شرایط محیطی تازه، و غیره امکان پذیر است. یکی از موارد مثال زدنی استقرار دولت الکترونیک و توسعه سامانه های شبکه های جهانی است. از پیامدهای چنین تغییری در فلسفه مدیریت در سازمان ها امکان توسعه فعالیت های همزمان در آن واحد و افزایش بهره وری است (Bessant - Tidd,2011).
۲-۲-۹) محرک های نوآوری خدمات
فرایند نوآوری خدمات نیازمند محرک­هایی است که این محرک ها در سه دسته کلی قابل بررسی است. این متغیرها عبارت­اند از (مقیمی،۱۳۴:۱۳۸۵): متغیرهای ساختاری؛ متغیرهای فرهنگی؛ و متغیر های انسانی.
متغیرهای نوآوری که باعث تحرک ابتکار در سازمان می شوند در شکل (۲-۱۰) نشان داده شده است.
متغیرهای ساختاری

• • ساختار ارگانیک

• • وفور منابع

• • ارتباطات زیاد در بین واحدها

متغیرهای فرهنگی

• • پذیرش ابهام

• • تحمل موضوعات غیر عملی

• • کنترلهای بیرئنی کم

• • تحمل ریسک

• • تحمل تضاد

• • تمرکز بر نتایج

• • کانونها با ویژگی سیستم باز

متغیرهای منابع انسانی

• • تعهد بالا به اموزش و توسعه

• • امنیت شغلی بالا

• • وجود افراد خلاق