1. 1. عنصری است که پیام درباره آن است یعنی دیگر سازه های بند درباره آن توضیحی میدهند.

1. 1. 1. عنصری است که فعلی برای آن صرف (از نظر شخص و شمار) میشود.

   

1. 1. انجام دهنده عمل.

ایشان سپس با بیان این واقعیت که این تعریفها مفاهیمی متفاوت را بیان میکنند، نتیجتاً این سؤال را مطرح میکنند که آیا اصطلاح “فاعل” میتواند در بردارنده هر سه این مفاهیم باشد؟ به زعم ایشان پاسخ گاه بله است و گاه خیر. به عنوان مثال در جمله زیر:

• • The duke gave my aunt this teapot.

فاعل (the duke) هر سه مفهوم فوق را در بر دارد؛ یعنی پیام در باره آن است، فعل برای آن صرف شده و نیز انجامدهنده عمل است. اما به عنوان مثالی دیگر جمله زیر را میآورند:

• • This teapot my aunt was given by the duke.

و توضیح میدهند که در این جمله مفاهیم سهگانه فوق برای فاعل بروز نمییابند. در ادامه هلیدی و متیسون (همان، ص ۵۶) توضیح میدهند که این سه مفهوم را قبلاً انواع متفاوت فاعل تلقی میکردهاند. به عنوان مثال در مثال آخر،” this teapot “، «فاعل روانشناختی^[۵۵]» نامیده میشده زیرا به نظر پژوهشگران گذشته، عنصری است که گوینده در ذهن ذاشته و پیام درباره آن است. همچنین عنصری را که فعل برایش صرف میشود (در مثال آخر my aunt)، «فاعل دستوری^[۵۶]» و عنصر انجامدهنده عمل را (در مثال آخر the duke )، «فاعل منطقی^[۵۷]» مینامیدند.
در جمله اول هر سه فاعل روانشناختی، دستوری و منطقی بر هم منطبق اند، اما در جمله دوم چنین نیست. هلیدی و متیسون (همانجا) این نکته را با رسم جدولی (در متنFig.2-11 و Fig.2-12 )نشان میدهند:

• • The duke gave my aunt this teapot.

• • This teapot my aunt was given by the duke.

سپس چنین استدلال میکنند که با توجه به اینکه در جملات طبیعی زبان این سه مفهوم با هم در یک عنصر جمع نمیشوند، باید هر یک از عناصر سازنده جداگانه مورد تحلیل قرار گیرد و نقشهای متفاوت آنان از هم متمایز گردد.
اما هلیدی و متیسون (همان، ص ۵۷) با توجه به اینکه هر یک از این سه نقش کاملاً از هم متفاوت و متمایز هستند، سه مفهوم و اصطلاح جدید را برای آنها ارائه میکنند:
فاعل روانشناختی ← مبتدا
فاعل دستوری ← نهاد
فاعل منطقی ← کنشگر