مقدار ترجیح عامل iام به jام: مقدار به هنجار شده ترجیح عامل iام به jام، خواهد بود.
رابطه (۵-۱) بر این اصل استوار است که اولویت های تحقیقاتی را تصمیم گیرنده ای واحد انجام دهد.
ولی چنانچه بیش از یک تصمیم گیرنده در تعیین اولویت های تحقیقاتی نقش داشته باشند، ناچار باید به تلفیق تصمیمات اعضا گروه تصمیم گیرنده پرداخت. در چنین مواقعی، ابتدا ماتریس ترکیبی گروه به صورت زیر به دست می آید:
) ۵-۲(
رابطه (۵-۲) نشان دهنده میانگین هندسی نظرهای مختلف اعضا گروه تصمیم گیرنده است که در آن فرض شده است:
مقدار ترجیح عامل iام به jام از نظر فرد Lام:
تعداد اعضای گروه تصمیم گیری: N
میانگین هندسی ترجیح عامل iام به jام:
بدین ترتیب، رابطه (۵-۱) برای بهنجار کردن مقایسات زوجی گروه به شرح زیر تغییر می کند:

(j=1,2,3,…,m) ) 5-3(
که در آن:
با به دست آوردن ماتریس ضرایب اهمیت هر یک از گزینه ها و معیار به صورت زیر محاسبه می شود:
(j=1,2,3,…,m) ) )(5-4(
که در آن نشان دهنده مقدار اهمیت عامل i در میان سایر عوامل خواهد بود.واضح است که رابطه (۵-۴)، اهمیت عامل i را در میان سایر عوامل هم سطح خود، نسب به یک عامل سطح بالاتر، نشان می دهد. حال برای استخراج ضریب اهمیت هر یک از زمینه های تحقیقاتی، با توجه به کلیه شاخص های ارزیابی، باید به مرحله (۳) رفت:
مرحله ۳ ) استخراج اولویت های تحقیقاتی
بر اساس رابطه (۴) ضریب اهمیت هر یک از زمینه های تحقیقاتی در سطح ۳ ، درخت سلسله مراتب اولویت های تحقیقاتی ، توجه به هر یک از معیار های سطح دو درخت، مشخص می شود. بنابر این، هر زمینه تحقیقاتی دارای m معیار است. همچنین به کمک همین رابطه می توان هر یک m معیار را نسبت به هم در راستای سطح ۱ درخت مشخص کرد. بدین ترتیب، هر مقدار سطح ۳ دارای مقدار وزنی در سطح ۲ خواهد بود.
با بهره گرفتن از میانگین موزون می توان (m+1 ) بردار وزنی (که مجموع همه آنها مساوی است) را با هم تلفیق کرد. بدین ترتیب، یک بردار n*1 بدست می آید که مجموع آن مساوی ۱، و ردیف های آن نشان دهنده ضریب اهمیت زمینه های تحقیقاتی است.
مرحله ۴) محاسبه نرخ سازگاری
علّت اینکه در مرحله ۱ (مقایسات زوجی) بر استفاده از طیف ساعتی تأکید شد، این است که استفاده از نرخ سازگاری برای بررسی درجه پایایی ماتریس های مقایسه عوامل است. برخی از اعضا گروه تصمیم گیری ممکن است تجربه و تخصص کافی برای پر کردن پرسشنامه مقایسه گزینه ها یا معیارها نداشته باشند. از این رو چنین افرادی باید از عضویت گروه حذف شوند. ساعتی معتقد است که هر ماتریس مقایسه باید از حداقل نرخ سازگاری برخوردار باشد که با بهره گرفتن از ریاضیات بردار ویژه^[۶] قابل محاسبه است. گام های محاسبه نرخ سازگاری عبارت است از:
مرحله(۴-۱) محاسبه بردار حاصل جمع موزون^[۷]
WSV =A.W) )(5-5(
که در آن بردار ضرایب حاصل از هر ماتریس مقایسات زوجی است که از رابطه (۵-۴) به دست می- آید و A ماتریس اولیه مقایسات زوجی است.
مرحله ۴-۲) محاسبه بردار سازگاری^[۸]
CV= ))(5-6(
مرحله ۴-۳) محاسبه شاخص سازگاری
)(CI= )5-7(
که در آن n بیانگر ابعاد ماتریس است و بر اساس متوسط بردار سازگاری (CV ) به دست می آید.
نرخ سازگاری (CV ) برابر است با شاخص سازگاری (CI ) تقسیم بر شاخص تصادفی^[۹] که از جدول ساعتی تعیین می شود:
جدول (۲-۱) : مقادیر شاخص تصادفی(RI)