فلسک

بروگمن اصلاح شده

مکسول اصلاح شده

۱۹,۰۹

۱۸,۳۸

۱۹,۳۲

۲۱,۰۲

PMI-1/ZIF-8

۱

۱۰,۶۶

۹,۵۲

۹,۲۱

۹,۸۵

۶FDA-durene diamine/ZIF-8

۲

۱۰,۰۹

۸,۸۸

۹,۴۵

۱۱,۰۳۱

PEI/MOF-5

۳

۸,۸۰

۹,۶۳

۸,۹۲

۱۰,۰۷

Matrimid® ۵۲۱۸/ZIF-8

۴

بر طبق شکل (۲) در محاسبه تراوایی گازهایی با قطر مولکولی کوچک مانند H₂ (شکل ۲-ج) مقادیر محاسبه شده توسط مدل های اصلاح شده دو فازی (مدل های موجود در جدول ۲-۴) کمتر از داده های آزمایشگاهی میباشد . این در حالی است که مقادیر بدست آمده برای مولکول هایی با قطر مولکولی بزرگ مانند CH₄ و O₂ (به ترتیب اشکال ۲-الف و ۲-ه) مقادیر محاسبه شده توسط مدل های اصلاح شده دو فازی بیشتر از داده های آزمایشگاهی میباشد . در مدل های اصلاح شده ی دو فازی برای محاسبه تراوایی لایه میانی همانند پژوهش های صورت گرفته تا کنون ما نیز از ضریب ثابتی به نام (β) استفاده میکنیم . در واقع با افزایش FFV بخشی از پلیمر ، تراوایی تمامی گازها با ضریب ثابتی افزایش میابد و به طور خاص در این پژوهش تراوایی گازها در لایه میانی ۳ برابر تراوایی همان گاز در بالک پلیمر میباشد .

با این وجود شکل(۲-۴) نشان میدهد که افزایش کسر بارگذاری ذرات و در نتیجه افزایش کسر لایه میانی منجر به افزایش بیشتر تراوایی مولکول های گازی با قطر کوچکتر و افزایش کمتر مولکول های گازی بزرگتر میشود . در واقع با افزایش FFV پلیمر تراوایی همه گازها با یک نسبت ثابت افزایش نمی یابد و تراوایی گازهای مختلف بسته به ضریب افزایش FFV و همچنین FFV اولیه متفاوت میباشد. در سیستم(۲) نیز در شکل (۳-۴-ب) گاز H₂ با قطر مولکولی کوچک تراوایی پیش بینی شده توسط مدل های اصلاح شده ی دو فازی عموما مقادیری کمتر از داده های تجربی دارند و در شکل (۳-۴-ج) گاز N₂ با قطر مولکولی بزرگ تراوایی پیش بینی شده با بهره گرفتن از مدل های اصلاح شده دو فازی عموما مقادیری بیش از داده های تجربی دارند . این در حالی است که این پدیده در سیستم های (۳و۴) به ترتیب اشکال (۴-۴ و ۵-۴) قابل مشاهده نیست و مدل های اصلاح شده دو فازی نتایجی مشابه با داده های آزمایشگاهی دارند .
جدول (۳-۴) انحراف از معیار گازهای مختلف نسبت به داده های آزمایشگاهی در دو مدل بروگمن اصلاح شده و فلسک

AARD%