1. اطلاعات و اهمیت آن در زنجیره تامین

           

           

       

       

 

 

 

اطلاعات نقشی کلیدی در موفقیت ساختکارهای زنجیره تامین بر عهده دارد، زیرا مدیریت را قادر به تصمیم گیری بر روی گستره وسیعی از وظایف و کارکردها، می سازد. در این شرایط مدیر سازمان قادر خواهد بود که استراتژی های هوشمندانه ای که تمام فاکتورهای زنجیره تامین را در نظر گرفته، اتخاذ نماید. برای داشتن دامنه سراسری زنجیره تامین، مدیر نیازمند این است که به اطلاعات صحیح و بهنگام روی تمام وظایف سازمان و شرکای زنجیره تامین ، دسترسی داشته باشد. تعیـین تعـداد تامین کنندگان و نیز یافتن روشی برای بهترین رابطه با تامین کنندگان، از مهمترین مطالب مطرح شده در زنجیره تـامین در تحقیقـات و مطالعـات سالیان اخیر است. مدیریت زنجیره تامین کنندگان، یک رویکرد سیستمی فراگیر برای اداره جریان کامل اطلاعات، مواد و خدمات از تامین کنندگان مواد اولیه، کارخانه ها و انبارها بـه مشـتریان و مصـرف کننـدگان اسـت و مدیریت زنجیره تامین کنندگان را استفاده از انواع رویکردها برای انسجام و یکپارچگی مفیـد و مـوثر (تـامین کننـدگان، تولیدکننـدگان، انباردارهـا و مشتریان ) به گونه ای که فرآورده ما را به؛ میـزان مناسـب، مکـان مناسـب، زمان مناسب، هزینه مناسب، خـدمات مناسـب و رضـایت بخـش تولیـد و توزیــع شــوند، بیــان مــی نماینــد و عوامــل کلیــدی مــدیریت زنجیــره تامین کنندگان شـامل؛ اطلاعـات، ارتباطـات، همکـاری، قابلیـت اطمینـان، برنامه ریزی تقاضا، برنامه ریزی عرضـه، تولیـد، انبـارداری، حمـل و نقـل و بهینه سازی شبکه زنجیره تامین می باشند(Zhang, Jiao, & Ma, 2010).
دانلود پایان نامه - مقاله - پروژه

 

 

  •  

 

          1. عوامل موثر بر اتخاذ فناوری اطلاعات در زنجیره تامین

         

         

     

     

 

 

 

جلالــی و همکــاران (١٣٨۶) بــا بررســی مطالعــات گذشته در این ارتباط، عوامل موثر اتخـاذ فنـاوری هـای اطلاعاتی در زنجیره تامین را به شـرح زیـر دسـته بنـدی نموده اند:

 

 

  • وسعت سازمانی: سـازمان هـایی کـه وسـعت زیـادی دارنـد بـه لحـاظ داشتن منـابع مـالی تمایـل بیشـتری بـه پـذیرش فنـاوری اطلاعات دارند و در این راستا ریسک مرتبط با این مهم را بیشتر پذیرا هستند. بنـابراین یـک همبسـتگی مثبـت و معنــی داری بــین وســعت یــا انــدازه ســازمانی و اتخــاذ فناوری اطلاعات وجود دارد.

 

 

 

  • میزان موفقیت سازمانی: سـازمانها بـا توجـه بـه عملکردهـای موفقیـت آمیـز گذشته در مقابل تغییر استراتژی تمایـل بـه ثبـات دارنـد بنـابراین احتمـال انجـام تغییـر در سـازمان هـایی کـه در سال های گذشته دارای عملکرد بهتری بوده انـد، بسـیار کم است .

 

 

 

  • تاثیر شرکای موجود در زنجیره: یکی از فاکتورهای محیطـی کـه بـر تصـمیم گیـری سازمان ها در پذیرش فناوری اطلاعات اثـر مـی گذارنـد تاثیر شـرکای تجـاری موجـود در زنجیـره اسـت. فشـار وارده از طــرف شــرکای موجــود در زنجیــره تــامین می تواند بر پذیرش فناوری اطلاعات موثر باشد.

 

 

 

  • عدم اطمینان: عدم اطمینان در مدیریت زنجیره تـامین از مهمتـرین موضوعاتی است که عامل اصلی بوجود آورنده ی آن، عدم وجـود اطلاعـات درسـت و کـاملی بـرای تصـمیم گیری است. بنابراین احتمـال اتخـاذ و پـذیرش فنـاوری اطلاعات در سازمان هایی که بـا عـدم اطمینـان بیشـتری مواجه اند بیشتر است.

 

 

 

  • حمایت مدیریت ارشد: نقش مدیریت ارشد سازمان در اجرا و به کـارگیری فناوری اطلاعات در سازمان ها بسـیار بـا اهمیـت اسـت. حمایت مدیریت ارشد سازمان می تواند تـاثیر مثبتـی بـر پـذیرش فنـاوری اطلاعـات در سـازمان هـا داشـته باشـد (صالحی، ١٣٩٠).

 

 

 

۲-۲-۱۱) زنجیره تأمین چابک

یکی از مفاهیم یا پارادیم هایی که کمتر از دو دهه از عمر آن می گذرد ادامه تکامل رویکردهای پیشین مانند تولید دستی، تولید انبوه، تولید ناب است که اخیراً پا به عرصه وجود نهاده است. از طرف دیگر در طی دو دهه اخیر مدیریت زنجیره تأمین به عنوان یکی از کلیدی ترین عوامل رقابت و موفقیت سازمانها مطرح گشته و مورد توجه بسیاری از محققین و صاحب نظران مدیریت تولید و عملیات بوده است. زمانی که چابکی به عنوان یک استراتژی برنده برای رشد و حتی شاخص حیات برخی سازمان ها مطرح است، انتخاب رویکرد چابکی در زنجیره تأمین یک گام منطقی به نظر می رسد. توسعه های موازی در حیطه های چابکی و SCM به معرفی مفهوم زنجیره تأمین چابک منجر گردید. از نظر وی که یکی از اولین مروجین مفهوم چابکی در زنجیره تأمین است، یک زنجیره تأمین برای آنکه واقعا چابک باشد بایستی دارای چهار ویژگی باشد: اول حساس به بازار: توانایی زنجیره تأمین به درک و پاسخگویی به تقاضای واقعی در بازار. دوم ؛ فضای مجازی : استفاده از فناوری اطلاعات برای تسهیم و تشریک اطلاعات بین خریداران و تأمین کنندگان زنجیره تأمین مجازی با بهره گرفتن از ابزارهای پیشرفته الکترونیکی مانند تبادل الکترونیکی داده (EDI) و مانند آن ، به سرعت و شفافیت اطلاعات مورد مبادله کمک می کند. سوم؛ یکپارچگی فرایند: همکاری بین خریداران و تأمین کنندگان، توسعه اصول مشترک، سیستم های مشترک و اطلاعات مشترک و درنهایت شبکه مند بودن: درک این نکته که شرکت به تنهایی نمی تواند موفق باشد و زنجیره تأمین را بایستی به صورت یک شبکه در نظر بگیرد. سوافورد (٢٠٠٣)، چارچوبی برای چابکی زنجیره تأمین مبتنی بر انعطاف پذیری ارائه کرده و بیان می دارد، چابکی بسیار متاثر از انعطاف پذیری در بخش های مختلف زنجیره تأمین شامل توسعه محصول جدید، تدارکات و منبع یابی، ساخت و توزیع است. با مطرح ساختن مفهوم زنجیره تأمین پاسخگو[۴۵]، (RSC) به عنوان استراتژی رقابتی دراقتصاد شبکه مند سعی می کنند ابعاد تازه ای از پاسخگویی، سرعت و انعطاف پذیری را در زنجیره تأمین مورد واکاوی و تشریح قرار دهند. اقدامات زنجیره تأمین چابک را شامل موارد زیر می دانند: همکاری با رقبا، همکاری بلندمدت با مشتریان و تأمین کنندگان، اهرمی کردن اثر منابع اساسی به وسیله تشکیل شبکه با دیگر شرکت ها، شرایط سخت عملیاتی که همکاری با دیگر شرکت ها را ناگزیر می سازد، ائتلاف با همتاهای کسب وکار، یکپارچه نمودن اطلاعات با دیگر شرکت ها برمبنای سیستم های رایانه ای، اعطای اولویت بالاتر به ائتلاف نسبت به نفوذ به بازار می باشد(رزمی، اکبری جوکار و کرباسیان، ۱۳۹۱).
۲-۲-۱۱-۱) لجستیک چابک
هدف تولید چابک کسب چابکی لازم جهت تشکیل سریع شرکتهای مجازی است به طوری که بتواند از تغییر بـازار و فرصـتهای ایجاد شده بهره ور گردد. این رویکرد نشان می دهد که نقش لجستیک به تدریج از یک مأموریت پشتیبانی صرف به یک مأموریـت تجاری محور در حال تغییر است. اما، برای همخوانی با سرعت بازار و پاسخ گویی سـریع و منعطـف بـه تقاضـای مـشتری محـیط لجستیکی جدیدی لازم است . لجستیک تجاری سه خصوصیت اصلی زیر را دارد:
الف) قابلیت تحویل سالم وبه موقع کالاها؛
ب) قابلیت پیگیری کالاها در هنگام حمل؛
ج) قابلیت تنظیم قرارداد حمل کالا مطابق با تقاضای مشتری(Jacobs & Chase, 2008).
لجستیک چابک با خدمات کنترل شده (SCAL)، را به عنوان الگویی نوین برای سیستم نظارتی لجستیک توسعه داده شده است. این مدل هدف گرا است و بر دستاوردهای فناوری های هدف گرای توزیع مبتنی است. در سیستمی مبتنی بر این الگو، هر یک از خدمات درخواست شده به عنوان ماهیتی مجـزا درنظـر گرفتـه مـی شـود و بـرای آن مسیری موقت در شبکۀ لجستیکی طراحی و تدارک دیده شده و با حمایت یک عامل اختصاصی در حین اجـرا پویـایی آن حفـظ می گردد. جهت بررسی امکان سنجی این روش از شبیه سازی استفاده می شود. سیستم لجستیک چابک با خدمات کنترل شده (Scal) مبتنی بر مدل هدف گرای شکل زیر است (پیکانها بر مهم تـرین روابـط اشاره دارند). در این شکل، ستون خدمات بیانگر شبکۀ اطلاعاتی و ستون منابع نماینده شبکۀ لجستیکی است(Harrison Jeffry & Caron, 2008).

شکل ۲-۷ : مدل شیئی (Harrison Jeffry & Caron, 2008)
مشتری با خواسته اش موجب شروع خدمات (به عنوان یک رخداد) می گردد. او نیازهای خدماتی را مشخص می کنـد (بـر اسـاس مکان ، زمان و نیاز خاص مورد نظر) تا در رخداد مذکور منظور شوند. اما خدمات موجـب طراحـی مـسیری در شـبکۀ لجـستیکی مطابق با نیازهای درخواستی مشتری می شود. در این حالت، نیازهای درخواستی، همان فعالیتهایی هستند که خدمات را تـشکیل می دهند. پس از آغاز عملیات، طراح چگونگی پیشرفت اجرای خدمات را دنبال می کند. به مجرد این که شرایط خاص اجرایی مانع اجـرای دقیق طرح شد، طراح سعی می کند تعدیلات لازم را در طرح اعمال کند. او با بـازبینی قـسمت تحقـق نیافتـه در صـورت امکـان طرحی نو ابداع می کند و بدین ترتیب، تا حدامکان به واقعیت نزدیک می گردد(Haas & Hansen, 2010).
۲-۲-۱۱-۲) ریسک ‌زنجیره ‌تأمین:
‌قبل از آنکه سازمان ها روش های مؤثری برای کاهش ریسک های زنجیره تأمین به کار گیرند، باید مدیران دسته بندی های ریسک ها و شرایط ایجادکننده آن ها را شناسایی کنند. شناسایی انواع ریسک های زنجیره تأمین این امکان را فراهم می کند که مدیران بهتر بتوانند رویکردهای کاهش ریسک را برای سازمان خود به کار گیرند. همان طور که میچلی و همکاران (۲۰۰۸) مطرح می کنند، موضوع ریسک در زنجیره تأمین بنا بر دلایلی مانند؛ عدم اطمینان در عرضه و تقاضا، جهانی شدن بازارها، کوتاه شدن چرخه حیات تکنولوژی و محصول و استفاده فزاینده از برون سپاری بسیار مهم است. طبق پژوهش ترکمن و مک کورمک (۲۰۰۹)، ممکن است ریسک ها در درون زنجیره تأمین باشند و به تغییر ارتباطات میان شرکت و عرضه کنندگان منجر شوند (تحویل با تأخیر، ریسک های تسهیم اطل عات تولیدی یا فروشندگان) یا اینکه ریشه آن ها خارج از زنجیره تأمین باشد (نرخ تورم، حمله تروریستی، بیماری های واگیردار و اعتصابات کارگری). تانگ (۲۰۰۶)، نیز ریسک های زنجیره تأمین را به دو بعد تقسیم می کند: ریسک های عملیاتی( عدم اطمینان تقاضای مشتری، عدم اطمینان عرضه و عدم اطمینان در هزینه ) و ریسک های اختلال که شامل اختلالات عمده ای می شوند که به وسیله بلایای طبیعی و انسانی (زلزله ها، سیل ها، طوفان ها و حملات تروریستی و یا بحران های اقتصادی مانند ارزیابی ارز یا اعتصابات ) ایجاد می شوند. یوتنر (٢٠٠۵)، نیز عوامل ریسک زنجیره تأمین را متغیرهای محیطی، سازمانی و یا وابسته به زنجیره تأمین می داند که پیش بینی آن ها به طور قطعی امکان پذیر نیست و بر متغیرهای خروجی زنجیره تأمین تأثیر می گذارند. ریچی و بریندلی (٢٠٠٧)، عوامل مربوط به ریسک زنجیره تأمین را به ۶ دسته تقسیم می کند که عبارت اند از: اعضای زنجیره تأمین، محیط زنجیره تأمین، متغیرهای مربوط به صنعت، استراتژی صنعت، متغیرهای خاص مربوط به مسئله و متغیرهای مربوط به تصمیم گیرنده. چوپرا و سودهی (٢٠٠۴)، نیز عوامل ریسک موجود در زنجیره تأمین را به ٩ دسته تقسیم کردند که عبارت اند از: اختلالات، تأخیرات، از کار افتادگی های سیستم های اطلاعات، پیش بینی، دارایی های ذهنی، تدارکات، مشتریان، موجودی و ظرفیت. به طور کلی، ریسک ها با توجه به تأثیراتشان بر زنجیره تأمین تحلیل می شوند. محقق باید داده ها را ارائه کند و بحث را به سوی کلی نگری پیش ببرد. درنهایت اجماع پیرامون ریسک ها، طبقه بندی و تأثیرات آن ایجاد می شود. مدیریت کردن ریسک زنجیره تأمین دشوار است؛ زیرا ریسک های انفرادی بیشتر با یکدیگر مرتبط هستند و اقدام برای کاهش یک ریسک به افزایش دیگری منجر می شود(kathawala & Abdou, 2013, Stadtler, & Kilger, 2005).

۲-۲-۱۲) فرایندهای اصلی یک زنجیره تامین

فرایندهای اصلی یک زنجیره تامین به چهار بخش اساسی قابل تقسیم می باشند:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...