• • • 1. 1. توسعه ی شهری

       

       

   

   

توسعه شهری می تواند عبارت باشد از گسترش هماهنگ و متعادل سطح اختصاص داده شده به ساختمان های مسکونی در یک شهر با سطوح مورد نیاز سایر کاربریها و همچنین تجهیز این سطوح به تاسیسات، امکانات و تجهیزات مورد نیاز و در سطحی استاندارد و قابل قبول به عبارت دیگر در توسعه ی شهری باید به برابری و تعادل بین کیفیت و کمیت آنچه که احداث می شود از یک سو و از سوی دیگر به تعداد و اندازه ی جمعیت شهرنشینی که در این مناطق جای می گیرند، اهمیت داد. توجه به محیط زیست شهری و در نظر گرفتن رفاه و آسایش شهروندان در کنار رعایت اصول زیبایی شهرها از اهداف برنامه های شهری است (مشهدی زاده دهاقانی، ۱۳۸۵: ۴۲۳-۴۲۲). توسعه شهری عبارت است از بسیج بالقوه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی برای بالا بردن کیفیت محیط زیست شهری و برقراری توازن در کمیت و کیفیت زندگی شهرنشینی(بمانیان و محمودی نژاد، ۱۰۶:۱۳۸۷ ).

• • • 1. 1. توسعه فیزیکی

       

       

   

   

مفهوم توسعه فیزیکی عبارت است از افزایش و گسترش وسعت شهر در اراضی پیرامونی خود یا الحاق مراکز سکونتی اطراف شهر به شهر اصلی به طوری که کاملاً در شهر مادر ادغام گردند (دهاقانی، ۴۱۲:۱۳۷۸ ).
معیارها و ضوابط توسعه فیزیکی شهر:
۱٫تامین موازین ایمنی، بهداشت، رفاه و محیط سالم، حق انتخاب و قابلیت تحرک و انعطاف کالبدی شهر

• بهبود کیفیت ساختمانی و در نهایت بهبود سیمای شهر

• قابلیت تطبیق کالبد و در نهایت بهبود سیمای شهر

۴٫تنظیم برنامه ی صحیح برای مراحل مختلف توسعه ی شهر

• امکان حداکثر استفاده از خصوصیات طبیعی با تهیه ی طرحها

۶٫تهیه ی برنامه جهت شناسایی و حفاظت آثار باستانی

• پیش بینی امکانات اقتصادی لازم جهت توسعه و کارآیی تجهیزات و تاسیسات شهری

• پیش بینی ایجاد تسهیلات در سیاست دولت در امر تجدید توسعه

اشکال توسعه ی فیزیکی شهر:
۲-۱-۱۳- توسعه در حالت کلی خود، به سه شکل صورت می گیرد:

• توسعه ی متصل به شهر

• توسعه ی منفصل با فاصله ای که امکان اتصال آن در محدوده ی زمانی مشخص به شهر محتمل باشد.

• توسعه منفصل با فاصله ای که امکان اتصال آن در محدوده ی زمانی مشخص به شهر محتمل نباشد

محدوده ای که توسعه ی متصل و منفصل در آن شکل می گیرد، می تواند در حوزه ی نفوذ مستقیم شهرها باشد، زیرا توسعه های قرار گرفته در خارج از این محدوده، در واقع توسعه های مستقل و یا متکی به دیگر نقاط رشد منطقه است. (حسین زاده دلیر:شماره ی ششم،بهار و تابستان ۱۳۸۵، ۲۱۶)