نوجوانان باید در حد امکان حق استفاده از لباس های خود را دارا باشند . مراکز نگهداری باید اطمینان حاصل نمایند که هریک از نوجوانان دارای لباس های شخصی متناسب با آب و هوا و مکفی برای تامین سلامت و از هر نظر غیر تحقیر آمیز می باشند . نوجوانانی که به هر منظور از مرکز نگهداری انتقال یافته یا از آن خارج می شوند باید اجازه داشته باشند از لباس های خود استفاده نمایند .

گفتار چهارم : غذا
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۳۷
هر موسسه نگهداری باید اطمینان حاصل کند که هر یک از نوجوانان ، در وعده های غذایی معمول ، خوراکی را دریافت نمایند که از لحاظ کمی و کیفی با معیارهای تغذیه ، بهداشت و سلامتی و تا حد امکان مقتضیات مذهبی و فرهنگی متناسب می باشد ؛ آب آشامیدنی سالم باید همواره در دسترس نوجوانان باشد .
۱۰ : مبحث محدودیت های بازدارنده بدنی واستفاده از زور
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۶۳
استفاده از وسایل دربند کشیدن و کاربرد زور به هر منظور ، مگر در موارد مطرح در مقرره ۶۴ ، باید ممنوع باشد .
قاعده ۶۴
استفاده از وسایل دربند کشیدن و اعمال زور فقط می تواند در موارد استثنایی که کلیه روش های دیگر کنترل ، ناموفق بوده و فقط بر اساس تجویز و تصریح قوانین و مقررات به کار برده شود . وسایل مزبور نباید موجب سرشکستگی و تحقیر گردد . و باید به صورت محدود و فقط برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شوند . بنا به دستور مدیر تشکیلات ، چنین ابزارهایی می تواند به منظور جلوگیری نوجوان از آسیب زدن به خود ، آسیب به دیگران یا تخریب شدید اموال به کار برده شود . در این گونه موارد مدیر باید بی درنگ با کارکنان پزشکی و سایر متخصصان مربوط مشاوره نموده ، مراتب را به مرجع اجرایی مافوق گزارش نماید .
بحث : کاربرد زور باید محدود به وضعیت هایی گردد که کلیه شیوه های معقول کنترل ، غیر موثر ارزیابی شده اند و استفاده از محدودیت و بازدارندگی ، ضروری است . گاهی اوقات جوانان کنترل خود را از دست داده و خشن می گردند . در چنین شرایطی لازم است که تحت کنترل قرار گیرند . کلیه موارد استفاده از زور و یا اعمال محدودیت های فیزیکی باید تحت الزامات پیش بینی شده در قوانین جزایی صورت گیرد . لازم است به صورت مکتوب همراه با تاریخ و امضا توسط افسر مربوطه گزارش شود و در سوابق نوجوان درج شود و توسط یک افسر موسسه نگهداری ، مورد بازبینی قرار گیرد .
قاعده ۶۵
حمل و استفاده ی هر نوع اسلحه توسط کارکنان باید در هر مرکز نگهداری نوجوانان ممنوع باشد .
بحث : سلاح های گرم ، یک گزینه ی امنیتی در موسسه های نوجوانان به حساب نمی آید . کارکنان نباید سلاح های خود را داخل یا نزدیک تاسیسات نگهداری نوجوانان بیاورند .
۱۱ : مبحث تجهیزات محدود کننده نوجوانان
دستبند باید به عنوان تنها ابزار مکانیکی محدود کننده در موسسات اصلاحی تربیتی نوجوانان ، مورد استفاده قرار گیرد و لازم است در داخل موسسه ، قابل دسترسی باشد تا در موارد اضطراری و همچنین طی انتقال جوانان برای اجرای برنامه های مختلف ، مورد استفاده قرار گیرد . هر گونه استفاده دیگر از دستبند ، غیر از انتقال نوجوانان باید بی درنگ به صورت کتبی به افسر مسوول گزارش شود .
بحث : فرض معیار بر این است که کنترل و انضباط موسسه در طی برنامه ها ، می تواند بدون استفاده از محدود کننده های فیزیکی تامین گردد مگر در وضعیت های استثنایی ، به دلیل افزایش احتمال فرار در طی انتقال ، استفاده منظم از دستبند در این هنگام ، مجاز می باشد .
بازرسی ها
لازم است کارکنان مراکز نگهداری بسته ، از خوابگاه های نوجوانان بازدیدهای دیداری به عمل آورند که فاصله زمانی این بازدیدهای دیداری نیز فراتر از نیم ساعت نخواهد بود و هنگامی که نوجوانان در واحدهای اقامتی خود مستقر می باشند ، دفعات انجام آن ها تا حد لزوم بیشتر خواهد بود . لازم است تمام مکان های مشترک و اختصاص یافته به برنامه های اصلاحی – تربیتی مراکز نگهداری که جوانان زندانی به آن ها دسترسی دارند ، به صورت منظم مورد بازرسی قرار گیرد .
بحث : هدف از انجام بازرسی ، کشف و ضبط اشیای ممنوع است . زمان بندی این گونه بازرسی ها توسط مدیر و بر پایه ی نظم غیر قابل پیش بینی تعیین خواهد شد . اتاق یا وسایل یک نوجوان ، تنها هنگامی می تواند مورد بازرسی قرار گیرد که دلایل معقول و محکمی برای این تصور وجود داشته باشد که نوجوان مورد نظر ، اشیای ممنوعی را در اختیار دارد و یا این که مدیر مرکز ، مجوز این امر را صادر نماید .
سرشماری ها
پیش از جابجایی عمده جوانان و بلافاصله پس از آن ، لازم است یک سرشماری رسمی از آنان به عمل آید.
بحث : در مواردی که جابجایی گسترده جوانان از یک بخش مرکز به بخش دیگر جهت اهدافی مانند کار ، سالن غذاخوری ، استراحت ، تفریح و … صورت می گیرد ،انجام یک سرشماری ، ضرورت دارد .
۱۲ : مبحث حقوق در طی بازداشت و حبس
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۷۵
هر نوجوان باید از فرصت ارائه درخواست ها یا شکایات خود به مدیر موسسه یا نمایندگان مجاز او برخوردار باشد .
قاعده ۷۶
هر نوجوان باید از این حق برخوردار باشد که در خواست یا شکایات خود را بدون اعمال تغییر در محتوای آن ، از طریق راه های مورد تایید ، به مدیریت مرکزی موسسه ، مقام قضایی یا هرگونه مقامات مناسب دیگر ، ارائه نماید و بدون تاخیر ، از پاسخ آن آگاه شود .
قاعده
۷۷
لازم است به منظور دریافت و بررسی شکایت های ارائه شده توسط نوجوانان محروم از آزادی و کمک به آن ها در جهت نیل به حل و فصل عادلانه آن ها ، تلاش های لازم برای تاسیس یک دفتر مستقل ( دفتر رسیدگی به شکایات ) صورت گیرد .
قاعده ۷۸
هر نوجوان باید از این حق برخوردار باشد که به منظور تهیه یک شکایت ، کمک و مساعدت اعضای خانواده ، مشاوران حقوقی ، گروه های بشر دوستانه یا هر شخص دیگر را درخواست نماید . کمک ها یا مساعدت هایی که نوجوانان فاقد سواد برای استفاده از خدمات نهادها و سازمان های صلاحیت دار برای دریافت شکایات ، نیازمند آن ها می باشند باید در اختیار چنین نوجوانانی قرار داده شود .
اعلام حبس ، انتقال ، بیماری ، آسیب و مرگ
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۵۸
هر نوجوان باید در اولین فرصت ممکن ، از مرگ ، بیماری یا آسیب جدی هر یک از بستگان درجه اول خود آگاه شود و لازم است از فرصت شرکت در مراسم تشییع جنازه فرد فوت شده یا عیادت خویشاوند مریض ، برخوردار گردد .
تماس با جهان خارج
حداقل قواعد استاندارد ملل متحد برای دادرسی ویژه نوجوانان ( قواعد پکن )
قاعده ۲۶
۵ – در راستای منافع و رفاه نوجوانان مقیم موسسات ، والدین یا سرپرستان آن ها باید از حق دسترسی به آن ها برخوردار باشند .
قاعده ۵۹
کلیه اقدامات در جهت حصول ، اطمینان از ارتباط مکفی نوجوانان با دنیای خارج ، به عنوان یکی از اجزای لاینفک حق رفتار منصفانه و انسانی و ضروری در جهت آماده سازی نوجوانان برای بازگشت به اجتماع ، باید فراهم گردد . نوجوانان باید دارای اجازه ارتباط با خانواده ، دوستان و یاسایر اشخاص یا نمایندگان سازمان های معتبر برونی ، خروج از مرکز برای دیدار خانه و خانواده ودریافت مجوز خاص برای خروج از مرکز ، به دلایلی تحصیلی ، حرفه ای یا سایر دلایل با اهمیت باشند . طی مدت گذران محکومیت ، مدت زمانی که نوجوان در بیرون از مرکز نگهداری به سر برده باید جز دوران محکومیت وی محسوب گردد .
قاعده ۶۰
هر نوجوان باید از این حق برخوردار باشد که اصولا هفته ای یک بار یا حداقل یک بار در ماه و در شرایطی متناسب با نیازهای نوجوان به برخورداری از حریم خصوصی ، با خانواده و وکیل مدافع خود ، تماس و ملاقات نامحدود داشته باشد .
قاعده ۶۱