بر اساس موارد ذکر شده و نتایج به دست آمده دانشجو به واسطه بزرگسال بودنش و اینکه باید دوباره ویژگی های دوران کودکی همچون پرسش گری و تفکر انتقادی را داشته باشد بایستی به این مساله بپردازد که فلسفه ورزی موجب بازسازی تفکر پرسش وی می گردد. همچنین دانشجو به واسطه دانشجو بودنش می بایست نقش بسزایی در تولید علم داشته باشد و این از طریق توجه به جنبه های شخصیت فلسفی خود امکان پذیر می باشد.
پیشرفت بعد شناختی و رفتاری دانشجو
در این باره اسمیت ضمن توجه به این موضوع که دانشجو برای رشد بعد شخصیتی و شناختی خود نیاز به توجه دارد و می بایست انگیزه کافی برای پیشرفت بعد شناختی داشته باشد به این نکته توجه نموده است که برای دانشجویان ، کشف این موضوع که برخی از بزرگترین مغزهای متفکر جهان با همان مسایلی دست به گریبان بوده اند که ذهن آنها را هم به خود مشغول داشته ، امری غیرعادی نیست؛ مسائلی که در ذهن آنها به حدی پیچیده ، مبهم و غامض مانده که شخص را در بحث و فحص پیرامونشان به شک و تردید می اندازد. با این حال ، آنان این مسائل را دارای اعتبار همیشگی و ارزش دائمی می دانند؛ به طوریکه فکر و اندیشه شان در لحظات خلوت و تنهایی به آنها معطوف می گردد. در حین جستجو و کشف نوشته های برخی فلاسفه شهیر جهانی ، پرسش ها و اندیشه های فردی و خصوصی شخص در قالب یک رشته مسائل کاملاً منظم قرار می گیرد که این ، اغلب برای بررسی و مطالعه دقیق اندیشه ها و عقاید اساسی ، یک محرک مناسب خواهد بود و البته ، پیروی از یک ذهن درجه یک که باعث وضوع و دقت اندیشه شود ، احتمالاً آمادگی بسیار خوبی برای ارتقای سطح زندگی شخص به سطوح اندیشمندانه تر است.(اسمیت، ۱۳۹۰)

بر این اساس دانشجو بایستی به پرسش گری و جستجوگری در مفهوم مورد نظر داشته باشد و ما بایستی در گام اول روحیه پرسش گری، نقادی، توجه و تمرکز وی را فعال نماییم تا دانشجو با انگیزه به یادگیری فلسفه از بعد روشی آن بپردازد.
دانشجو می بایست همواره در مسیر قانع شدن باشد و با ایجاد پرسش های بنیادی و مبنایی، ماهیت مسائل را مورد سوال قرار دهد و با طرح پرسش های عمیق فلسفه ورزی نماید به عبارتی فلسفیدن و رشد علمی دانشجو در گرو طرح پرسش های دقیق و عمیق می باشد. این رشد در واقع مبتنی بر توجه عمیق به مفهوم دیالکتیک می باشد.
بعد چهارم: جایگاه برنامه درسی(محتوا و روش) آموزش عالی
محتوای قابل ارائه
نتایج به دست آمده به این موضوع اشاره دارد که در حال حاضر محتوای دقیقی برای این موضوع در دسترس نمی باشد. اما آنچه مورد دقت واقع شده است این است که ما باید با توجه به اهداف فلسفه ورزی که در نظر داریم دست به گزینش و یا تولید محتوای متناسب بزنیم.
باقری در این باره می گوید:” ما با این دانشجویان دو جور فلسفه‌ورزی می‌توانیم داشته باشیم. یکی فلسفه‌ورزی عام است و یکی فلسفه‌ورزی فلسفه علم در حوزه علم خودشان است. دومی که برایشان کاملاً جالب است. یعنی اگر یک کسی که رشته‌اش فیزیک است، ما برویم و راجع به فلسفه فیزیک صحبت بکنیم. کاملاً مرتبط است. چون که می‌آید و راجع به محتوای همان علم یک سری پرسشهای بنیادی مطرح می‌کند. طبیعتاً کسی که در آن حوزه است، اینها برایش جالب است.
یعنی کاملاً در فضا است و می‌فهمد. پس یکی از فایده‌هایی که فلسفه می‌تواند برای همین دانشجویان داشته باشد، این