۶

سامانه راداری AN/TPS-70

؟

–

۱-۹ گارد ملی عربستان سعودی
عربستان سعودی نیروهای رزمی خود را بین دو نیروی زمینی ارتش و گارد ملی تقسیم نموده و گارد ملی در واقع از سال ۱۹۵۵ جانشین « اخوان یا ارتش سفید » در این کشور شده است که طی قراردادهایی با ارتش های انگلستان و آمریکا برنامه های مدرن سازی این یگان انجام شده است . امروزه گارد ملی عربستان در حد یک نیروی نظامی منظم شناخته می شود که از افراد قبیله های مورد اعتماد خانواده پادشاهی این کشور تشکیل شده که رژیم آل سعود بتواند بر روی آن بعنوان یک نیروی مقابله کننده با کودتاهای احتمالی نیروهای مسلح این کشور اقدام نماید . گارد ملی عربستان بتدریج نقش بیشتری در امور امنیت داخلی این کشور ایفا نموده و به نیروی زمینی این کشور در حفظ امنیت مناطق شهری و نیز زیرساخت های نفتی اقدام می نماید .
مهمترین ماموریت های گارد ملی عربستان سعودی بشرح ذیل می باشند :
*تامین امنیت و ثبات پادشاهی سعودی
*دفاع از تاسیسات حیاتی کشور ( اماکن مذهبی و زیرساخت های نفتی )
*تامین امنیت مرزهای کشور پادشاهی سعودی
*تامین یک نیروی زمینی امنیتی آماده برای اجرای عملیات در خارج از کشور

*تامین امنیت ملک عبدا… و اعضاء خانواده سلطنتی( ۲۰۱۴ ، CSIS)
۱-۹-۱ ساختار سازمانی گارد ملی عربستان سعودی
گارد ملی عربستان سعودی بطور مستقیم تحت نظر پادشاه این کشور اداره می شود و اخیراً به وزارت گارد ملی تغییر وضعیت داده و «ملک متعب بن عبدا… بن عبدالعزیز آل سعود» بعنوان وزیر گارد ملی این کشور تعیین گردیده و فرماندهی نیروهای گارد ملی را برعهده دارد . در سال ۲۰۱۴ تعداد اعضاء فعال گارد ملی این کشور ۱۰۰۰۰۰ نفر بوده و دارای ۲۵۰۰۰ نیروی ذخیره نیز می باشد که در پنج تیپ مکانیزه ، شش تیپ پیاده و یک تیپ هوابرد ( نیروی ویژه ) سازماندهی گردیده اند ( ۲۰۱۴ ، cloudfront)
ستاد فرماندهی گارد ملی عربستان سعودی در شهر ریاض واقع شده و نسبت به کنترل و فرماندهی سایر مناطق اقدام می نماید . برابر سازماندهی بعمل آمده ، گارد ملی عربستان در سه منطقه بشرح ذیل سازماندهی شده است:
۱ – قرارگاه منطقه ای ریاض
این قرارگاه در شهر ریاض واقع گردیده و شامل یگان های ذیل می باشد :
*تیپ مکانیزه امام محمد بن سعود
*تیپ مکانیزه سعد عبدالرحمن
*تیپ مکانیزه ترکی
*تیپ پیاده سبک ملک خالد
۲ – قرارگاه منطقه ای شرقی
این قرارگاه در شهر دمام عربستان واقع گردیده و شامل یگان های ذیل می باشد :
*تیپ مکانیزه ملک عبدالعزیز
*تیپ پیاده سبک محمد بن عبدالرحمن آل سعود
۳ – قرارگاه منطقه ای غربی
این قرارگاه در شهر جده عربستان واقع گردیده و شامل یگان های ذیل می باشد :
*یک تیپ پیاده سبک مستقر در جده
*یک تیپ پیاده سبک مستقر در مدینه
* تیپ پیاده سبک عمر بن خطاب مستقر در طائف( ۲۰۱۴ ، CSIS)
۱-۹-۲ تجهیزات گارد ملی عربستان سعودی
گارد ملی عربستان به تجهیزات پیچیده و سنگین نظامی مجهر نمی باشد و صرفاً دارای خودروهای زرهی سبک پیشرفته و خودروهای زرهی فرماندهی می باشد که در بخش تجهیزات نیروی زمینی عربستان به آنها اشاره گردیده است .
فصل دوم
ساختار و سازمان نیروهای مسلح امارات عربی متحده
مقدمه
امارات عربی متحده در دوم دسامبر سال ۱۹۷۱ میلادی تشکیل شده و فدراسیونی مرکب از امرای هفت شیخ نشین( ابوظبی، عجمان، فجیره، شارجه، دوبی، راس‌الخیمه و ام‌القوین ) می باشد که از سال ۲۰۰۴ میلادی «شیخ خلیفه بن زائد آل نهیان» بعنوان حاکم این کشور منصوب گردیده است .
این کشور با مساحت حدود ۸۶۳۰۰ کیلومتر مربع وسعت ، در جنوب غربی آسیا واقع شده و دارای ۸۶۷ کیلومتر مرز زمینی و ۱۳۱۸ کیلومتر مرز دریایی می باشد .
برابر برآورد بعمل آمده توسط سایت CIA.FACTBOOK ، امارات در سال ۲۰۱۴ میلادی دارای ۸۰۵/۶۲۸/۵ نفر جمعیت بوده که از این تعداد ۱۹% عرب بومی ، ۲۳% اعراب غیر بومی و ایرانیان ، ۵۰% اتباع کشورهای آسیای جنوب شرقی و ۸ درصد ما بقی نیز اتباع سایر کشورها می باشند.
از منظر سیاسی، امارات عربی متحده کشوری غیر دموکراتیک است که از سوی شورای عالی حکام، متشکل از شیوخ هفت امارت اداره می‌شود و دو امارت ابوظبی و دبی در این شورا از حق وتو برخوردار هستند. نهاد مهم سیاسی دیگر در امارات ، شورای ملی فدرال است که یک شورای مشورتی متشکل از ۴۰ نفر می باشد که بیست نفر آنها توسط حکام هفت امیرنشین و بیست نفر نیز بصورت الکترال انتخاب می شوند . به رغم پیشرفت اقتصادی و رفاه سطح بالا در امارات، این کشور از نظر مشارکت و آزادی‌های سیاسی در سطح پائینی است و هنوز تقاضاهای عمده و عمومی در این زمینه در این کشور مشاهده نمی‌شود. حاکمین امارات در پی اعطای منافع اقتصادی و آزادی‌های اجتماعی به اتباع خود بوده‌اند و از این طریق در پی کاهش تقاضاهای سیاسی هستند.
امارات متحده عربی فاقد زمینه تاریخی و هویت سیاسی و اجتماعی نهادینه شده و طولانی است و بر این اساس، انسجام سیاسی و اجتماعی لازم را ندارد. کم بودن جمعیت بومی و اصیل و افزایش تعداد تبعه‌های خارجی در امارات، از معضلات اساسی این کشور محسوب می‌شود؛ به گونه‌ای که تنها یک هفتم ساکنین امارات متحده عربی بومی هستند. از این تعداد نیز بخش عمده‌ای را مهاجرین درون شبه جزیره عربستان به خصوص از منطقه نجد و ایرانی‌هایی تشکیل می‌دهند که از چند دهه قبل به حاشیه جنوبی خلیج فارس مهاجرت کرده‌اند. ( پژوهشکده تحقیقات راهبردی ، ۱۳۹۰ )
گروه های مذهبی حاضر در کشور امارات شامل ۹۶% مسلمان ( ۱۶% شیعه و۸۰% سنی مالکی) و ۴% نیز پیرو سایر مذاهب می باشند .
طی سالیان اخیر ، امارات بدلیل افزایش صادرات نفت به لحاظ اقتصادی از وضعیت مناسبی برخوردار شده است ولیکن این کشور بدنبال متنوع سازی درآمدها و عدم وابستگی کامل به صادرات نفت می باشد و حدود ۲۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی این کشور از بخش توریسم و تجارت بوده است .
وضعیت کلی اقتصادی امارات بشرح ذیل می باشد :
تولید ناخالص داخلی ( GDP ) در سال ۲۰۱۳ میلادی : ۸/۲۶۹ میلیارد دلار
میزان رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۳ : ۴%
درآمد سرانه در سال ۲۰۱۳ : ۹۰۰/۲۹ دلار
نرخ تورم در سال ۲۰۱۳ : ۳/۱ % ( ۲۰۱۴ ، CIA FACTBOOK )
در خصوص وضعیت نظامی امارات ، پیش از خروج انگلستان از خلیج‌فارس، این کشور در سال ۱۹۵۱ نیرویی مرکب از ۱۶۰۰ نفر را با عنوان «پیش‌آهنگان عمان شیخ‌نشین» در امارات تشکیل داد که به طور مستقیم به نماینده بریتانیا در خلیج‌فارس گزارش می‌داد. این نیرو به منظور حفظ امنیت در سواحل جنوب خلیج‌فارس و حفظ منافع انگلیس در این منطقه تحت فرماندهی افسران انگلیسی و با هزینه انگلستان به وجود آمده بود. پس از خروج انگلستان از این منطقه «پیش‌آهنگان عمان شیخ‌نشین» هسته مرکزی نیروهای نظامی امارات عربی متحده را به وجود آوردند (global security-2013)
در زمان استقلال امارات عربی متحده در دوم دسامبر سال ۱۹۷۱، این نیروها به هسته «نیروی دفاعی اتحادیه» تبدیل شدند و در عین حال به هر یک از شیخ‌نشین‌ها اجازه داده شد تا نیروهای مخصوص به خود را تشکیل دهند .
در سال ۱۹۷۶، زمانی که شیخ‌نشین‌های ابوظبی، دبی و رأس‌الخیمه ادغام نیروهای جداگانه‌ خود با «نیروی دفاعی اتحادیه» را اعلام کردند، گام مهم در راستای یکپارچگی نیروهای نظامی برداشته شد. شارجه نیز پیش از این واحدهای کوچک پلیس و نظامی خود را وارد این نیرو ساخته بود.
در حال حاضر امارات عربی متحده دارای نیروهای مسلح متشکل از چهار نیروی تخصصی زمینی ، هوایی ، دریایی و پدافند هوایی می باشد که با تجهیزات پیشرفته خریداری شده از کشورهای غربی ، به ارتشی منسجم تبدیل شده و نسبت به وسعت و جمعیت امارات ، از قابلیت های تهاجمی و تدافعی مناسبی برخوردار می باشد.
امارات عربی متحده در حال حاضر به یک نیروی نظامی موثر در منطقه خلیج فارس تبدیل شده و همانند قطر دارای روابط نزدیک نظامی با کشورهای آمریکا ، فرانسه و انگلستان می باشد و یکی از دو کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس محسوب می گردد که دارای سامانه پدافند موشکی THAAD