بهمن تمایل به زن نداشت و از اخلاقیات‏ مردی پیروی نمی‏کرد. او هیچ‌وقت احساسات‏ زنانه را نستود. او هیچ‌وقت زنی را ستایش‏ نکرد.
من این قضیه را نمی‏دانم؛ اما می‏دانم که ازدواج کرد. یکی از پسر عموهای پدر او یک دختر داشت که اسمش‏ نزهت الملوک بود. از خیلی پیش‌تر از سال ۱۳۵۶ که ازدواج‏ رسمی کردند، قرار بود باهم ازدواج کنند. ولی روی‏ رفت‏وآمدهایی که بهمن با خارج داشت و کمتر در ایران بود، ازدواج سر نگرفت. تا این‏که سال ۱۳۵۶ شنیدیم ازدواج رسمی‏ کرده‏اند. نزهت الملوک دبیر دبیرستان دخترانه­ی «مهدخت‏"بندر انزلی بود. بعد مدیر دانشسرای دختران آن شهر شد. به تهران‏ که آمد، شد مدیر دانشسرای‏"تربیت معلم دختران‏". این همین‏ موقعی است که ازدواج کردند؛ منتها به علت این‏که بهمن‏ دائم به اروپا می‏رفت و مدت‏ها نتوانست بعد از انقلاب به‏ ایران بیاید، این بود که ازدواجشان خیلی خوب گرم نبود. آن‏ خانم مستقل زندگی خودش را می‏کرد در تهران و بهمن در ایتالیا برای خودش بود. بیشتر تلفنی باهم تماس داشتند.

سرنوشت نزهت الملوک چه شد؟
نزهت الملوک گویا در سال‏های ۱۳۵۷ یا ۱۳۷۶ یک تومور بدخیم در مغزش ایجاد شد و عمل، نتیجه­ صحیحی نداد. بعد از مدتی از تهران رفت به لاهیجان و اواخر عمر در آنجا زندگی و همان جا هم فوت کرد. فکر می‏کنم آن‏ موقع بهمن هم به ایران آمده بود. واقعاً زندگی زناشویی‏ درستی باهم نداشتند. اکثراً جدا از هم بودند. او آنجا بود و این اینجا! فقط اسماً زن و شوهر بودند. شاید آنچه شما می‏گویید، درست باشد.
پیشینه­ی خانواده‌ی محصص از کجا می‏آید؟
از روی اسناد موجود اجداد ما که خوشنویس بوده‏اند و کتاب‏هایی هم داشته‏اند. تا جد پنجم این اطلاعات موجود است. جد پنجم ما شخصی بوده به اسم حاج میرزا حسین‏ که در اواخر صفویه زندگی می‏کرد. در آن زمان عده­ی زیادی از ایران مهاجرت می‏کردند، به خصوص کسانی که‏ یک قدری دگراندیش بودند و با حکومت صفویه زیاد جور درنمی‏آمدند.
غالباً به هند مهاجرت می‏کردند.
بله! ملاکین و تاجرین هم برای گردش و تجارت‏ می‏رفته‏اند. از جمله کسانی که از لاهیجان به هند رفت، همین میرزا حسین است که جوانی‏اش را به طور کلی در آنجا گذراند. بعد در اواخر صفویه-شاید در زمان‏ شاه‌عباس دوم، یعنی زمان سلیمان-به ایران بازگشت. در این موقع او را حاجی میرزا حسین هندی می‏گفتند.
پس بهمن محصص به درستی عقبه­ی خود را هندی می‏دانسته این صفت شاهزادگی از کجا می‏آید؟ رفتارهای بهمن، اطوار یک شاهزاده‏ بود.
اتفاقاً میرزا حسین هندی معروف بود به شازده! او به این‏ لقب معروف بود، اما واقعاً در خاندان ما شازده نداشته‏ایم‏ و نمی‏توانیم ادعا کنیم.