• . منشی­پوری، محمود (۱۳۹۰)، نیروهای جهانی­ساز و بومی­ساز فرهنگ و حقوق بشر در‌ایران، مطالعات بین ­المللی، سال هفتم، شماره ۴، ص ۵۸. ↑

 

  • . خرمشاد، محمدباقر و علی آدمی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی، انقلاب تمدن­ساز؛ دانشگاه‌ایرانی، دانشگاه تمدن­ساز، تحقیقات فرهنگی، شماره ۶، ص ۱۷۱؛ و نیز ر.ک. به: آراسته­خو، محمد (۱۳۸۶)، وامداری غرب نسبت به شرق به ویژه اسلام و‌ایران، چاپ پنجم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. ↑

 

  • . نصر، سید حسین (۱۳۸۱)، اسلام و تنگناهای انسان متجدد، ترجمه انشاءالله رحمتی، چاپ دوم، تهران: نشر سهروردی، ص ۱۸۵. ↑

 

  • . زارعیان، مریم و خدیجه سفیری (۱۳۹۰)، علوم انسانی بومی بر مبنای منطق فازی، دانشگاه اسلامی، سال ۱۵، شماره ۱. ↑

 

  • . Scribner, J & Fusarelli, L. (1996) Rethinking the Nexus between Religion and Political Culture, Education and Urban Society, Vol. 28, No. 3, P. 71. ↑

 

  • . حکمت نیا، محمود (۱۳۸۴)، بومی سازی نهادهای حقوقی با رویکرد اسلامی، فقه و حقوق، شماره ۷، ص ۶۲. ↑

 

  • . ر.ک. به: موصللی، احمد و لوؤی صافی (۱۳۸۸)، ریشه ­های بحران روشنفکری در جامعه عربی، ترجمه پرویز آزادی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. ↑

 

  • . Law and Order Theory ↑

 

  • . Broken Windows Theory ↑

 

  • . “Three Strikes and You Are Out” Theory ↑

 

  • Crime Risk Management Theory ↑

 

    • . برای مطالعه تفصیلی پیرامون‌این تقابل، بنگرید به: توحیدفام، محمد و مرضیه حسینیان (۱۳۸۸)، فراسوی کنش و ساختار (تلفیق کنش و ساختار در اندیشه گیدنز، بوردیو و‌‌هابرماس)، تهران: نشر گام نو. ↑

پایان نامه - مقاله - پروژه

 

  • . برای مطالعه تفصیلی پیرامون نحوه کاربست داده ­های جرم­ شناسی در سیاست جنایی، ر.ک. به: فرجیها، محمد (۱۳۸۲)، جنبه­هایی از تأثیر یافته­های جرم­ شناسی بر سیاست جنایی، مدرس علوم انسانی، شماره ۲۸. ↑

 

  • . Howard, G. (2000). Theory, Method, and Data in Comparatice Criminology, Measurement and Analysis of Crimeand Justice, Measurement and Analysis of Crime and Justice, No. 4, P. 145. ↑

 

  • . سیداصفهانی، سید حسام­الدین (۱۳۹۲)، درآمدی بر مبانی و اهداف جرم­ شناسی تطبیقی در چشم­انداز جهانی ­شدن، در: دایره المعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۷۵۶. ↑

 

  • . Newburn, T. (2007). Introduction to Criminology & Criminal Justice, Routledge & Willan Publishing, P. 869. ↑

 

  • . آریآیینیا، مسعود (۱۳۸۸)، درآمدی بر بومی­سازی دانش؛ امکان یا امتناع، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۷. ↑

 

  • . صادقی، ابراهیم (۱۳۹۱)، بررسی رویکرد مخالفان علم بومی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۶۴۰. ↑

 

  • . باقری، شهلا (۱۳۸۷)، علوم انسانی- اجتماعی از بحران تا بومی­سازی: انتقادات و راهکارها، حوزه و دانشگاه، سال ۱۴، شماره ۵۴، ص ۵۷. ↑

 

  • . اشتراوس، لئو (۱۳۸۸)، جامعه‌شناسی فلسفه سیاسی، ترجمه محسن رضوانی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۱۶. ↑

 

  • . فرهنگ اندیشه انتقادی (۱۳۸۶)، ویراسته­ی مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ سوم، تهران: نشر مرکز، ص ۶۰۰. ↑

 

  • . راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۱۳. ↑

 

  • . Sellers, M. (2003) Republican Legal Theory, the History, Constitution and Purposes of Law in a Free State, New York: Palgrave Macmillan, P. 14 & 96. ↑

 

  • . شهابی، مهدی (۱۳۸۸)، از حقوق سنتی تا حقوق مدرن؛ تأملی در مبانی تحول نطام حقوقی، نامه مفید، شماره ۷۶، ص ۷۷. ↑

 

  • . خلیلی، اسماعیل (۱۳۸۸)، علوم انسانی نوین در‌ایران، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۲۵۱. ↑

 

  • . Kincaid, H. (2002) Social Science, in: Machamer, P. and Slbrestein, M. (eds.), The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, Blackwell Publishers, P. 84. ↑

 

  • . Net widening ↑

 

  • . Davis, J. E. (2009) Medicalization, Social Control, and the Relief of Suffering, in The New Blackwell Companion to Medical Sociology (ed W. C. Cockerham), Oxford: Wiley-Blackwell, P. 219. ↑

 

  • . Bhambra, G. (2009) Rethinking Modernity: Postcolonialism and the Sociological Imagination, New York: Palgrave McMillan, P. 92. ↑

 

  • . برای مطالعه تفصیلی زمینه ­های فلسفی و اجتماعی نظریه­ های جرم­ شناسی، ر.ک. به: وایت، راب و فیونا هینس (۱۳۸۷)، درآمدی بر جرم و جرم­ شناسی، ترجمه میرروح الدین صدیق بطحایی اصل، تهران: نشر دادگستر. ↑

 

  • .راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۲۳. ↑

 

  • . نهضت­های اجتماعیِ مولّد جرم­ شناسی­های مارکسیستی، آنارشیستی، پوپولیستی، فمینیستی، پسالیبرالیستی، واقع­گرایی حقوقی آمریکایی، عقلانیت ارتباطی- انتقادیِ فرانکفورت؛ برای مطالعه تفصیلی پیرامون همه نحله­های اجتماعیِ کلاسیک و مدرن و پسامدرنِ منتقد سیاست جنایی دولتها، ر.ک. به: جعفری، مجتبی (۱۳۹۲)، جامعه ­شناسی حقوق کیفری؛ رویکردهای انتقادی به حقوق کیفری، تهران: نشر میزان. ↑

 

  • . بنگرید به‌آیین­ نامه­ ها و بخشنامه­های ریاست وقت قوه قضاییه در دهه ۸۰ و تأکید مداوم بر مفاهیمی چون اصلاح و درمان، حبس­زدایی، کیفرزدایی و… که قضات نیز عملاً چاره‌ای جز پایبندی به آن نداشتند؛ ولو می­دانیم علی­الظاهر ریاست رئیس قوه قضائیه بر قضات، ریاست اداری است نه قضایی. ↑

 

  • . والزر، مایکل (۱۳۸۷)، تفسیر و نقد اجتماعی، ترجمه مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۱۱. ↑

 

  • . اثرپذیری قضات از سلائق و علائق خود در تفسیر حکم قانون پیرامون مسائلِ ظاهراً ساده و غیرمناقشه ­برانگیزِ حقوق جزا نظیر تقصیر کیفری، جرم مادی صرف، انگیزه و… ↑

 

  • . Think Tank، مقصود مؤسسه­های تخصصی علمی است که مجهز به وسایل و دستگاه­های علمی پیشرفته هستند. ↑

 

  • . Kumar, K. (1987). Utopia and Anti-Utopia in Modern Times, Oxford: Blackwell, P. 390. ↑

 

  • . فِی، برایان (۱۳۸۶)، فلسفه امروزین علوم اجتماعی، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: انتشارات طرح نو، ص ۱۲. ↑

 

  • . احمدی، بابک (۱۳۸۷)، مدرنیته و اندیشه انتقادی، چاپ هفتم، تهران: نشر مرکز، ص ۵۳. ↑

 

  • . ادیب­زاده، مجید (۱۳۹۱)، مدرنیته زایا و تفکر عقیم، تهران، نشر ققنوس: ص ۵۶. ↑

 

  • . عباسی، مسلم و مسعود آریآیینیا (۱۳۸۸)، دیرینه­شناسی علوم انسانی در گفتار پسااستعماری، تحقیقات فرهنگی، دوره ۲، شماره ۶، ص ۱۹۷. ↑

 

  • . دلوز، ژیل (۱۳۸۸)، تجربه­گرایی و سوبژکتیویته، ترجمه عادل مشایخی، تهران: نشر نی، ص ۱۳۸. ↑

 

  • . میرسپاسی، علی (۱۳۸۹)، تأملی در مدرنیته‌ایرانی، ترجمه جلال توکلیان، چاپ سوم، تهران: نشر طرح نو، ص ۳۱۶. ↑

 

  • . شریعتی، علی (۱۳۵۹)، تاریخ تمدن، تهران: بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی، ص ۱۲. ↑

 

  • . آراسته­خو، محمد (۱۳۸۶)، وامداری غرب نسبت به شرق به ویژه اسلام و‌ایران (در حوزه علم، معرفت و دانایی)، چاپ پنجم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص ۶۱۵؛ و نیز: ↑

 

  • . گنون، رنه (۱۳۸۹)، سیطره کمیّت و علائم آخر زمان، ترجمه علی­محمد کاردان، چاپچ چهارم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، صص ۲۷- ۱۹. ↑

 

  • . در تعریف مفهومی پارادایم، اندیشمندان از گفتمان متفاوتی استفاده می­نمایند. پاتن معتقد است «پارادایم مجموعه قضایایی است که چگونگی درک جهان را تبیین می­ کند. در‌این قضایا، جهان­بینی، پیچیدگی­های موجود در دنیای واقعی و بیان آن که چه چیزی در‌این جهان اهمیت دارد، چه چیزی مشروعیت دارد و چه چیزی منطقی است، قابل دستیابی است.‌ایده «پارادایم»، به کوهن - فیلسوف مشهور علم - مربوط است. در‌این دیدگاه، پارادایم به معنای جهت­گیری و راهبرد پایه­ای به نظریه و تحقیق است. کوهن در تحلیل خود، پارادایم­ها را دستاوردهای علمی که مقبولیت عام و عمومی پیدا می‌نمایند و در یک دوره­ای از زمان مدلی را برای حل مسائل فراروی جامعه علمی فراهم می­آورند، معرفی می­ کند. برای مطالعه تفصیلی پیرامون مقوله پارادایم، ساختار و انواع آن، ر.ک. به: صمدی،‌‌هادی (۱۳۹۰)، ساختار نظریه­ های علمی در علوم طبیعی و علوم اجتماعی، چاپ دوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. ↑

 

  • . Sumner, C. (ed.) (1982), Crime, Justice and Underdevelopment, London: Heinemann, P. 10. ↑

 

  • . کانین، کریس (۱۳۹۲)، دیدگاه­ های پسااستعماری جرم­ شناسی، ترجمه مهرداد رایجیان اصلی و مهسا شیروی، در: دایره­المعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۹۴۳. ↑

 

  • . See: Agozino, B. (2003), Counter-Colonial Criminology: A Critique of Imperialist Reason, London: Pluto; Ibid (2004), ‘Imperialism, Crime and criminology: Towards the Decolonisation of Criminology’, Crime, Law and Social Change, No. 41, pp. 343-58; Ibid (2005), ‘Crime, Criminology and Post-Colonial Theory: Criminological Reflections on West Africa’, in J. Sheptycki (ed.), Transnatioal and Comparative Criminology, London: Glasshouse Press. ↑
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...