در الگوهای بالا، برابر با نسبت زمان شکست به تمام دوره­ های زمانی (T) ، عرض از مبدأ و t متغیر روند می­باشند. هم­چنین، یک متغیر مجازی است که نمایانگر شکست در عرض از مبدأ بوده و برای سال­های برابر یک و برای بقیه­ی سال­ها برابر صفر است. شکست در شیب تابع روند را نشان می­دهد که کمیت آن برای سال­های برابر و برای بقیه­ی سال­ها برابر صفر است، به طوری­که ­متغیرهای مجازی به صورت زیر تعریف می­شوند:

و
زیوت - اندریوز بیان می­ کنند که، محدوده­ زمانی که شکست ساختاری در آن اتفاق
می­افتد و به دنبال حداقل مقدار t آن هستیم، بین قرار دارد.
در این روش، الگوهای A، BوC با بهره گرفتن از روش حداقل مربعات معمولی، برای دامنه­ای از تخمین زده می­ شود و آماره­ی t- استیودنت برای هر یک از ها محاسبه می­ شود. سپس
کم­ترین آماره­ی t به عنوان زمان شکست ساختاری تعیین می­ شود.
آن­چه که در برآورد این سه الگو باید به آن توجه کرد، مقدار و کمیت آماره­­ی t است. در این­صورت، آزمون ریشه­ واحد فرضیه ­های صفر و رقیب به صورت زیر بایستی مورد توجه قرار بگیرد:
آماره­ آزمون مربوطه براساس صحت فرضیه­ با بهره گرفتن از رابطه­ زیر قابل محاسبه
می­باشد:
این آماره با مقادیر بحرانی توزیع حدی آماره آزمون -که توسط زیوت و اندریوز محاسبه شده است- و تغییر ساختاری را نشان می­دهد مقایسه می­ شود.

جدول ۳- ۱- مقادیر بحرانی آماره­ی t در آزمون ریشه واحد زیوت- اندریوز^[۱۶۱]) ۱۹۹۲(
حال چنان­چه، قدرمطلق این آماره از قدرمطلق تمامی کمیت­های بحرانی ارائه شده در سطوح معناداری بزرگتر باشد، فرضیه­ «وجود ریشه­ واحد بدون شکست ساختاری برون­زا» در برابر فرضیه­ مقابل «مانایی متغیر با وجود یک شکست ساختاری در زمانی نامعلوم» رد می­ شود. بنابراین می­توان این ادعا را پذیرفت که، شکست ساختاری که به صورت درون­زا تعیین شده ­اند از نظر آماری معنادار هستند.
۳-۳-۱-۲- آزمون ریشه واحد لامسداین و پاپل^[۱۶۲]
همان­طور که بیان شد، زیوت- اندریوز (۱۹۹۲) فقط وجود یک شکست ساختاری را در متغیرها مدنظر قرار می­دادند. در حالی­که، در ساختار بسیاری از کشورها دیده شده که، ممکن است یک کشور با شکست­های ساختاری متعددی مانند جنگ، انقلاب و نوسانات قیمت نفت طی زمان مواجه گردد. در این صورت در نظر گرفتن تنها یک شکست ساختاری (مهم­ترین شکست) و عدم توجه به وجود چندین شکست ساختاری، ممکن است منجر به از دست دادن اطلاعات مفیدی شود. هم­چنین هنگامی که تنها یک شکست ساختاری در الگو لحاظ می­کنیم، عدم رد فرض ریشه­ واحد ممکن است به علت وجود شکست­های ساختاری چندگانه باشد. به همین دلیل بایستی احتمال وجود شکست­های دیگری در روند متغیرها هم مورد بررسی قرار گیرد.
اهمیت این موضوع باعث شد که لامسداین و پاپل (۱۹۹۷) روش جدیدی را برای تعیین دو شکست ساختاری معرفی کنند. آن ها بیان می­ کنند که آزمون ریشه واحد با دو شکست ساختاری بسیار قدرتمندتر از آزمون­هایی است که فقط یک شکست را در الگو لحاظ می­ کنند. این محققان برای انجام آزمون ریشه­ واحد برای متغیر سه الگوی زیر را ارائه کردند:
(۶-۳ )
(۷-۳)
(۸-۳ )
به­ طوری_­­که، متغیرهای و شکست در عرض از مبدأ تابع روند را به ترتیب در زمان­های و نشان می­ دهند. هم­چنین متغیرهای مجازی و نشان دهنده وقوع شکست در عرض از مبدأ تابع روند در زمان­های و می­باشند. نقاط شکست و براساس کم­ترین مقدار آماره t برای انتخاب می­شوند.

الگوی «تجزیه و تحلیل جریانی» جری پوراس (۱۹۹۹)

الگوی ترسیمی برای نشان دادن مشکلات اصلی سازمان

الگوی «ماتریس دو بعدی» کلارک و منتن (۱۹۹۷)

ارائه ماتریس دو بعدی از عوامل بحرانی موفقیت و فرایند تحوّل

الگوی «رهبری فرایند تحوّل فرهنگی» بروکز (۱۹۹۶)

بررسی نقش رهبری در پشتیبانی فرایند تحوّل با بهره گرفتن از نمادهای فرهنگی

الگوی «مفهومی نقش ارتباطات در ایجاد تحوّل سازمانی» الوینگ (۲۰۰۵)

ارائه چارچوبی مفهومی به‌ منظور تبیین نقش ارتباطات در تحوّل سازمانی

۲-۲-۱۴-۱)الگوی مکعب یخی تغییر
کرت لوین (۱۹۵۰)، نوعی تئوری تغییر اجتماعی تدوین کرد که بر اساس آن نهادهای اجتماعی، محملی متوازن از نیروها (نیروهای سوق دهنده و نیروهای بازدارنده) در نظر گرفته میشوند. بر اساس نظر وی، تعادل هنگامی برقرار است که مجموع نیروهای سوق دهنده مساوی با مجموع نیروهای بازدارنده باشد. شکل ۲-۲- وضعیت توازن نیروها (حالت تعادل) را نشان میدهد.
شکل ۲-۲: وضعیت توازن نیروها ، (لوین^[۳۴]، ۱۹۵۰)
بر اساس الگوی کرت لوین، تغییر، مستلزم فعالیت جداگانه، شامل خروج از انجماد، حرکت و انجماد مجدد است. وضعیت تعادل را میتوان با تضعیف نیروهای بازدارنده و یا با تشدید نیروهای سوق دهنده و یا هر دو، تغییر داد. اگر مدیریت سازمان از طریق افزایش نیروهای سوق دهنده، تولید و بازدهی را افزایش دهد، در کوتاه مدت موفق میشود. اما هنگامی که مدیر کار را ترک میکند و فشار روی کارکنان کاهش مییابد، نیروهای بازدارنده افزایش و در نتیجه قدرت تولید دوباره کاهش مییابد. بنابراین در این حالت مدیر موفق، اما غیر اثربخش است. در مقابل اگر مدیریت تصمیم بگیرد که از طریق تضعیف نیروهای بازدارنده، تولید را افزایش دهد، (مثلاً آموزش کارکنان، و یا حل مسایل انگیرشی آنان) اگر چه ممکن در کوتاهمدت تولید و بازدهی کاهش یابد، اما در بلندمدت میتواند تولید و بازدهی را افزایش دهد. بنابراین مدیر، هم موفق و هم اثربخش است. انتقادات زیادی بر الگو لوین وارد شده است. براساس نظر برخی از نظریه پردازان، الگو وی نوعی تئوری ثبات است تا تئوری تغییر، زیرا وی تغییر را به عنوان نوعی بیثباتی زودگذر تعریف می‌کند. (کانتر ،۱۹۹۲)، الگو لوین را به علت برداشت ایستا و خطی کمی از تغییر، مورد انتقاد قرار میدهد.
۲-۲-۱۴-۲) الگوی سه سطحی تغییر
کانتر و همکارانش (۱۹۹۲)، برای بررسی پدیده تغییر در سازمان، نوعی روایت بزرگ ارائه میدهند که نظریه‌های روابط سازمان و محیط، ساختار اجتماعی سازمان، و قدرت و سیاست در سازمان را با هم ترکیب میکند.
بر اساس این الگو، سازمان مجموعهای از فعالیتهاست و زمانی که این فعالیتها تغییر کنند، سازمان نیز تغییر میکند. الگو سه سطحی، تغییر را در سطوح تحلیل محیطی، سازمانی و فردی، مورد بررسی قرار میدهد:
-در سطح محیطی، نیروهای کلان تکاملی برای تغییر مطرح میشوند. این نیروها از طریق روابط جدید سازمان و محیط شکل میگیرند. یعنی بر اساس تئوری بومشناسی جمعیت سازمانی، تغییر در جمعیتهای سازمانی که برای منابع کمیاب با هم رقابت میکنند، روابط جدید سازمان و محیط را شکل میدهد و سازمانها برای کاهش وابستگی خود به محیط (نظریه وابستگی به منبع) و بقا در محیط (اصل بقای داروین)، در رشته فعالیتهای خود، تغییرات اساسی ایجاد می‌کنند.
-در سطح تحلیل سازمانی، نیروهای خرد تکاملی برای تغییر مطرح میشوند. این نیروها از طریق تغییر در چرخه حیات سازمان و به تبع آن تغییر در تکنولوژی، استراتژی و اهداف سازمانی ظاهر میشوند که در نهایت ساختار سازمانی را تغییر میدهند.
-در سطح تحلیل فردی، نیروهای سیاسی برای تغییر مطرح می شوند. در این سطح سازمان به عنوان نوعی میدان کارزار دیده میشود که ذی‌نفعان متعدد، فعالیتهای سازمانی را حول منافع شخصی خود، تغییر میدهند.
بر اساس الگوی سه سطحی تغییر، هرکدام از نیروهای کلان تکاملی، نیروهای خرد تکاملی و نیروهای سیاسی تغییر، شکلهای مختلفی درون سازمان به خود میگیرند. در سطح محیطی، تغییر در روابط سازمان و محیط، به صورت هویت سازمانی جدید ظاهر میشود. در سطح سازمانی، تغییر در چرخه حیات سازمان به صورت تغییر در شیوه‌های هماهنگی ظاهر میشود. در سطح تحلیل فردی تغییر در ائتلاف حاکم، به صورت تغییر در الگوهای کنترلی ظاهر میشود (کانترو همکاران ،۱۹۹۲)
۲-۲-۱۴-۳)مدل تغییر و عملکرد سازمانی «بورک و لیتوین»
این مدل به روابط علّت و معلولی اشاره می نماید که تعیین کننده سطح عملکرد سازمان بوده فرایند تحول را تحت تأثیر قرار میدهد. همچنین دو نوع متفاوت از انواع تحول را مورد توجه قرار میدهد. که به ترتیب «تغییر مبادلهای جزیی و تدریجی» و «تغییر تحولگرا» نامیدهاند. تغییر تحولگرا که در واکنش نسبت به تغییر و تحولات مهم محیطی روی میدهد و تغییر مبادلهای جزیی و تدریجی که در پاسخ به نیاز سازمان به ایجاد پیشرفت های تدریجی و کوتاه مدّت، اعمال میگردد.
مدل تغییر و عملکرد سازمانی مشتمل بر ۱۲ مؤلفه به هم وابسته است که یکی از انواع مدلهای سیستمهای باز میباشد. داده ها، از محیط بیرونی سازمان به دست می‌آیند و ستادهها حاصل عملکرد افراد و عملکرد کل سازمان هستند. حلقه های بازخور در هر دو جهت مشاهده میشوند. عملکرد سازمان بر محیط خارج و محیط خارج بر عملکرد سازمان تأثیر میگذارند. ده مؤلفه باقی مانده نشانگر فرایند تبدیل داده به ستاده هستند و سطوح مختلف این فرایند را نشان میدهند.
به عنوان مثال، استراتژی و فرهنگ، جنبه هایی از کل سازمانی یا کل سیستم را نشان میدهند. جوّ سازمانی، مؤلفهای است که در ارتباط سطح واحدهای محلی میباشد، و انگیزه، ارزشها و نیازهای فردی، تناسب میان ویژگیهای فردی و ویژگی شغلی از جمله مؤلفه های سطح فردی محسوب میشوند.
این مدل از آن جهت به شکل عمودی ترسیم شده است که نشانگر روابط علت و معلولی و تأثیر نسبی عناصر بر یکدیگر باشد. «بورک و لیتوین» عقیده دارند تأثیر مؤلفههایی چون استراتژی، رهبری و فرهنگ که در قسمت بالای مدل قرار گرفتهاند، بر سایر مؤلفه ها، بیشتر میباشد. به عبارت دیگر این مؤلفه ها بیش از آنکه از سایر مؤلفه ها تأثیر بپذیرند، بر آنها تأثیر میگذارند. در واقع موقعیت قرارگیری مؤلفه ها در مدل، مبین میزان اهمیت و تأثیرگذاری آنها میباشد.(بورک و لیتوین ،۱۹۹۲)
در شکل ۲-۳ مدل تغییر و عملکرد سازمانی نشان داده می شود.
شکل ۲-۳: مدل تغییر و عملکرد سازمانی، (بورک و لیتوین^[۳۵]، ۱۹۹۲)
۲-۲-۱۴-۴) مدل تغییر اثربخش کامینگز و اورلی
کامینگز و اورلی^[۳۶] (۱۹۹۳) معتقدند که ابزارهای عملی برای مدیریت تحوّل را می‌توان در ضمن پنج فعالیت عمده به گونهای که در شکل۴-۳. نشان داده شده است، سازمان‌دهی کردند. در شکل ۳-۴. فعالیت‌هایی که به مدیریت تحوّل اثربخش کمک می‌کند به ترتیب انجامشان فهرست شده است. فعالیت اول «انگیزش تغییر» است و شامل ایجاد آمادگی برای تغییر میان اعضای سازمانی و کمک به آنها برای مقابله با مقاومت در برابر تغییر است. این فعالیت مستلزم ایجاد محیطی است که در آن افراد ضرورت تغییر را می‌پذیرند و از لحاظ فیزیکی و روان‌شناختی به منظور تغییر انرژی می‌گیرند. «انگیزش تغییر» بحث مهمی در شروع تغییر است. شواهد زیادی دلالت می‌کند بر اینکه افراد و سازمان‌ها درصدد حفظ وضع موجودند و تنها وقتی مشتاق تغییرند که دلایل جذابی برای آن وجود داشته باشد. فعالیت دوم «ایجاد چشم‌انداز» است. چشم‌انداز یک هدف و دلیلی را برای تغییر و وضعیت آینده مطلوب توصیف می‌کند. روی هم رفته، دو فعالیت «انگیزش تغییر» و «ایجاد چشم‌انداز» به چرایی و چیستی تغییر برنامه‌ریزی‌ شده اشاره می‌کند. سومین فعالیت مدیریت تحوّل «ایجاد پشتیبانی سیاسی از تغییر و تحوّل» است. بر اساس این فعالیت، سازمان‌ها متشکل از افراد و گروه‌های قدرتمندی هستند که می‌توانند مانع یا حامی تحوّل باشند و کارگزاران تحوّل برای اجرای تغییرات نیازمند حمایت این افراد و گروه‌هاهستند. چهارمین فعالیت مدیریت تحوّل «مدیریت گذار از وضع موجود به آینده مطلوب» است. هدف از این فعالیت ایجاد یک برنامه برای مدیریت فعالیت‌های تغییر و نیز برنامه‌ریزی ساختارهای مدیریتی خاص برای فعالیت سازمان در خلال انتقال است. فعالیت پنجم در مدیریت تحوّل «حفظ میزان شتاب برای تغییر» است، به گونه‌ای که به تکمیل کار منتهی شود. این فعالیت شامل فراهم کردن منابع برای اجرای تغییر، ایجاد یک نظام حمایتی برای عاملان تغییر، ایجاد صلاحیت‌ها و مهارت‌های جدید، و اجرای رفتارهای جدیدی است که برای اجرای تغییر لازم است.
هر کدام از فعالیت‌های نشان داده شده در شکل۲-۴- برای مدیریت تحوّل مهم است. اگر افراد برانگیخته و متعهد به تغییر نباشند در این صورت، انجمادزدایی از وضعیت موجود بسیار سخت خواهد بود. در نبودِ چشم‌انداز، احتمال دارد تغییر، سازمان‌نیافته و پراکنده باشد. بدون حمایت افراد و گروه‌های قوی، ممکن است تغییر با ممانعت مواجه شود و احتمالاً مختل گردد. اگر فرایند انتقال (گذار) به‌خوبی مدیریت نشود سازمان در هنگام انتقال از وضع موجود به آینده، ممکن است از نظر عملکردی با مشکل مواجه گردد. بدون تلاش در زمینه حفظ میزان شتاب تغییر، سازمان در به سرانجام رساندن تغییر، با مشکل مواجه خواهد شد. ازاین‌رو، اگر در نظر است تغییر و تحوّل موفق باشد لازم است تمام پنج فعالیت به صورت اثربخش مدیریت شود.
شکل ۲-۴-مدل مدیریت تغییر اثربخش، (کامینگز و اورلی^[۳۷]، ۱۹۹۳)
۲-۲-۱۴-۵) مدل تغییر جامع رالف کیلمن
مدل تغییر جامع که بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده کیلمن در شرکتهای کداک، فورد، جنرال الکترونیک و … تنظیم شده است، نقاط اهرمی را معرفی میکند که برای وقوع تغییر لازم است به آن توجه شود؛ این نقاط بدین شرح است: محور فرهنگ؛ محور مهارتهای مدیریت؛ محور تیمسازی؛ محور استراتژی و ساختار؛ مجور سیستم پاداش.
بر اساس این پنج مرحله فرایند تغییر را به شرح زیر ذکر میکند:
تدوین برنامه؛
تشخیص مسائل و مشکلات
تهیه جدول زمانبندی محورهای تغییر
اجرای مراحل تغییر روی محورهای مورد نظر

شکل ۱۲ تکنیک برنامه‌نویسی خود بررسی با آزمون پذیرش
در شکل برنامه‌نویسی خود بررسی به کمک فرایند مقایسه نشان داده شده است. مزیت این روش در این است که یک برنامه مستقل از الگوریتم تصمیم گیری (فرایند مقایسه) برای آشکارسازی نقص به کار میرود.

شکل ۲۰تکنیک برنامه‌نویسی خود بررسی با کمک مقایسه
بلوک‌های بازیابی توزیع‌شده
این تاکتیک ترکیبی از پردازش توزیع‌شده و بلوک‌های بازیابی است که تحمل‌پذیری خطا را هم در سخت افزار و هم درنرم افزار ایجاد می کند. این تکنیک در کاربردهای بلادرنگ، سیستم های محاسباتی توزیع‌شده و موازی و کنترل نقص های نرم‌افزاری و سخت افزاری به کار می رود.
بلوک‌های بازیابی اجماعی
تاکتیک بلوک‌های بازیابی اجماعی(CRB) ترکیبی از پیاده سازی دو تاکتیک بلوک‌های بازیابی و برنامه‌نویسی چند نسخه‌ای است. این تاکتیک همانندبلوک‌های بازیابی از n گونه استفاده می کند.این n گونه در ابتدا به طور همزمان درحالت چندنسخه‌ای اجرا می شوند و نتایج آن‌ها توسط یک رأی گیرنده بررسی می شود.

شکل ۲۱ساختار و عملکرد بلو کهای بازیابی اجماعی
اگر رأی گیرنده نتیجه درستی تعیین نکند )توسط یک الگوریتم تصمیم گیری اکثریت(، آنگاه نتایج بالاترین گونه برای آزمون های پذیرش ارائه می گردد. اگر نتایح گونه مورد نظر درست نباشد، نتایج یک گونه دیگر برای آزمون پذیرش ارسال می گردد و این روند تا تولید یک نتیجه قابل قبول ادامه دارد. ساختار و عملکرد این تاکتیک در شکل بالانمایش داد شده است.
رأی‌گیری پذیرش
تاکتیک رأی‌گیری پذیرش^[۱۰۸] از یک آزمون پذیرش و یک ماشین تصمیم گیرنده بر اساس رأی‌گیری استفاده می کند و دارای یک سازوکار بازیابی رو به جلو برای انجام تحمل‌پذیری خطا می باشد . در این تاکتیک تمامی نسخه ها می توانند به صورت موازی اجرا شوند. نتایج این نسخه ها توسط یک آزمون پذیرش ارزیابی می شود و تنها نتایج پذیرفته شده به رأی گیرنده ارسال می شود. در این تاکتیک یک الگوریتم رأی‌گیری پویا وجود دارد.
در شکل ذیل ساختار و عملکرد تاکتیک رأی‌گیری پذیرش نشان داده شده است.
شکل ۲۲ساختار و عملکرد تکنیک رأی‌گیری پذیرش
شاخصهای عملکردی^[۱۰۹]
شاخص‌ های عملکردی، معیارها و شاخصهای اندازه‌گیری درون سازمانی هستند که به منظور اندازه گیری کیفیت اهداف و عملکرد های عملیاتی و همراستایی با استراتژی های سازمانی در یک سازمان بکار برده می شوند . این شاخص ها جهت ارزیابی وضعیت فعلی سازمان و تعیین راه کارهای مناسب برای هوشمند کردن کسب و کار استفاده می‌شوند. شاخص‌های عملکرد کلیدی معمولا با بهره گرفتن از تکنیکهایی مانند کارتهای متوازن^[۱۱۰] به استراتژی سازمان متصل میشوند.
شاخصهای عملکردی را میتوان به سه گروه تقسیم کرد:
۱-شاخصهای کلیدی نتیجه^[۱۱۱]:که نشان دهنده عملکرد سازمان شما در یک منظر خاص می‌باشد.
۲-شاخصهای عملکرد^[۱۱۲]: که کارهایی که ما میبایست انجام دهیم نشان می‌دهد.
۳-شاخصهای عملکرد کلیدی^[۱۱۳]: که به ما میگویند چگونه عملکرد سازمان را بصورت چشمگیری ارتقاء دهیم.
روش‌های رایج برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم ها
قابلیت اطمینان یک مقیاس مهم از کارایی یک سیستم است و برای محاسبه احتمال اینکه دستگاه دستورات مورد نظر خود را بصورت رضایت بخش در فاصله زمانی خاص تحت شرایط عملیاتی خاص اجرا نماید ایجاد شده است. برای دستگاه های ساده و ارزان اغلب تست های آزمایشگاهی منجر به بدست آوردن میزان پایایی دستگاه می شود. این دستگاه ها اغلب بخشی از سیستم های پیچیده تر و گرانتر هستند. بصورت معمول تست توقف سیستم های پیچیده اقتصادی نیست. به جای آن، داشتن دانش از ساختار سیستم بعنوان دستورالعمل از بخش‌های آن جهت محاسبه قابلیت اطمینان سیستم از قابلیت اطمینان بخش‌های آن معمولا استفاده شده است. در این بخش ما الگوریتم ها و متدهایی جهت ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم بوسیله قابلیت اطمینان بخش‌های آن ارائه می کنیم.
فاکتور های زیادی قابلیت اطمینان سیستم را بعنوان تابعی از قابلیت اطمینان عناصر تحت تاثیر قرار می دهند. در این بخش ما مفروضات زیر را بدون هیچ چیز دیگری قبول می کنیم:
سیستم هایی مورد بحث قرار می گیرند که محدود هستند به سیستم های منسجم و همسان. به عبارت دیگر، همه اجزا وابسته اند.
سیستم و بخش‌های آن تنها دو حالت ممکن دارند: کار^[۱۱۴] و توقف^[۱۱۵]
براساس این ، ما با قابلیت اطمینان سیستم ها و بخش‌های آن نسبت به توابع قابلیت اطمینان آن‌ها از زمان t سر و کار داریم.
مدت زمان متدها و الگوریتم ها مورد بحث قرار می گیرد تا مشخص شود که قابلیت اطمینان سیستم ها وابسته به تعداد بخش‌های سیستم و ساختار سیستم است. الگوریتم های متفاوتی جهت ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم روی یک سیستم با ساختار یکسان ارائه خواهد شد. کارایی این الگوریتم ها ممکن است متفاوت باشد.
بسیاری از سیستم ها می تواند بوسیله نمودار بلوک دیاگرام قابل اطمینان^[۱۱۶] ارائه شوند. کارایی مورد نظر یک سیستم می تواند توسط نمودار بلوک دیاگرام قابل اطمینان ارائه شود که اغلب بوسیله جریان سیگنال هایی از انتهای سمت چپ تا انتهای سمت راست نمودار تفسیر می شوند.
اینجا سیستم هایی وجود دارند که می توانند بوسیله نمودارهای شبکه‌ای ارائه شوند. برای مثال: شبکه های کامپیوتری، شبکه های مخابراتی و شبکه های عمودی. یک شبکه از گره ها و لینک ها تشکیل شده است و معمولا هر دو بخش در معرض خرابی هستند.
در این جا، ما فرض می کنیم که یا گره ها و یا لینک ها و نه هر دو مورد خراب می شوند.
با این فرض، یک نمودار شبکه‌ای می تواند شبیه به نمودار بلوک دیاگرام قابل اطمینان رفتار کند با فرض اینکه یک منبع و مقصد ساده در شبکه وجود دارد.
عملیات موفق یک شبکه ممکن است برای اهداف مختلف بصورت متفاوتی تعریف شود. کارکرد شبکه ممکن است به این صورت تعریف شود که گره منبع قادر به ارتباط با گره مقصد باشد. در این مورد می گوییم ما با مسئله قابلیت اطمینان شبکه دو ترمیناله^[۱۱۷] مواجه ایم. اگر کار به این صورت تعریف شود که K گره می توانند با یکی دیگر ارتباط داشته باشند با مسئله قابلیت اطمینان شبکه ( (K-Terminal مواجه ایم. الگوریتم های ارائه شده در این جا جهت ارزیابی قابلیت اطمینان تجهیزات و شبکه دو ترمیناله قابل‌استفاده اند. در ادامه، متدهای جهت ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم ارائه خواهد شد.
ساده‌سازی سری و موازی^[۱۱۸]
ساختار سری و موازی یکی از ساختار های پایه ای قابلیت اطمینان سیستم می باشد. آن‌ها بطور گسترده ای در سیستم های قابل اطمینان استفاده می شوند. قابلیت اطمینان چنین سیستم هایی می تواند به آسانی ارزیابی شود. قبل از بکار گیری روش دیگری جهت ارزیابی پایایی سیستم باید زیر سیستم های موازی و سری ای که در ساختار یک سیستم پیچیده وجود دارد را استخراج کند و ساده‌سازی سری و موازی را به کار گیرد.
یک زیر سیستم سری n بخشی با یک بخش مافوق که قابلیت اطمینان آن برابر حاصل ضرب قابلیت اطمینان بخش‌های زیر سیستم است جایگزین می شود.
بعنوان مثال برای یک سیستم که نمودار بلوک دیاگرام قابل اطمینان آن بصورت ذیل می‌باشد و پایایی و ناپایایی هر بخش i بوسیله p_i و q_i نمایش داده می شود قابلیت آن بصورت ذیل محاسبه می‌شود.
جدول ۱ ساده‌سازی سری

پیام های تبلیغاتی وقتی بیشترین اثر بخشی را دارند که در زمان و مکانی به مشتری منتقل شود که برخی از نیازها ،برجسته است. از آنجاییکه خدمت پیام کوتاه یا پیام متنی ، یکی از وسیع ترین کاربردهای موبایل است ، بازاریابان پیش از این آنرا در آمیخته رسانه ای به عنوان یک شکل از بازاریابی مستقیم ، ادغام کرده اند Cuneo 2004; Okazaki 2005;International Data Corporation 2006 & Babin B.J.,2007 ).
بنابراین بازاریابان می بایست پیام ها را مبتنی بر مکان،زمان و مرتبط بودن پیام با ترجیحات مصرف کنندگان و خصوصیات دموگرافیک شخصی سازی( همخوان سازی) کنند.

۲-۲-۷-۲-۱٫ شخصی سازی بر اساس مکان
تلفن همراه ، در دسترس بودن ، سرعت و فراوانی ارتباطات را افزایش می دهد که از این طریق تبلیغات موبایلی به موقع می تواند به مشتریان بر مبنای خصوصیات دموگرافیکی شان و اطلاعات جغرافیایشان ارائه شود
Banham 2000; Watson et al. 2002) ).
خدمات پیامکی بر مبنای مکان، محتمل است که به عنوان یک ابزار بازاریابی ، به طور فزاینده ای به آن بها داده شودVerveridis and Polyzos,2002) ). از طریق کانال موبایل ، پاسخ می تواند تقریباً سریع، تعاملی باشد و به مشتری می تواند در هر مکان و در هر زمان دسترسی پیدا کرد زیرا این خدمت نوعاً حاضر در همه جاست ( Jelassi and Enders).

یوآن و تی سائو یک زیرساخت تبلیغات موبایلی شخصی و مفهومی برای تبلیغات فعالیت های تجاری و غیر تجاری با عنوان MACCRE ( تبلیغات موبایلی از طریق پیشنهاد بهبود یافته بر مبنای مکان) را مطرح کردند
Yuan & Tsao,2003 and Forthin D.,2006)).
موبایل دو کلید مورد بحث را در تجارت الکترونیک وسعت می دهد، استقلال مکانی و حضور در همه جا.مصرف کنندگان به طور فزاینده انتظار می رود تحت تأثیر خدمات مبتنی بر مکان قرار بگیرند به وسیله تاکید بر نکات مهم بازاریابی موبایلی که شخصی سازی شده است.خدمات مبتنی بر مکان اگر به طور صحیح بکار برده شود برای خلق و یا تقویت ارتباطات مجازی مفید است، به عنوان مثال یک شرکت سوئدی بنام تلیا^۱ ، یکی از بزرگترین و خلاقترین شرکتهای ارتباطاتی اروپا، یک بازی پیامکی راه اندازی کرد که با بهره گرفتن از موقعیت یابی موبایل به کاربران این امکان را می دهد تا در برابر دیگران در اطراف یکدیگر بازی کنند .همچنین تبلیغات موبایلی شرکت بادی شاپ ۲ هم یکی از نمونه های موفق است. هدف نهایی بادی شاپ جذب مشتریان نزدیک مغازه ها بود .(Scharl et al, 2004)
۲-۲-۷-۲-۲٫ شخصی سازی بر اساس زمان
دریافت کنندگان تمایل دارند که در زمان اوقات فراغت یا در زمانی که خودشان دوست دارند پیامک بخوانند، پس سازمانها باید در نظر بگیرند که در زمان مناسبی نسبت به ارسال پیام اقدام کنند. به عنوان مثال مدیر عامل یکی از کمپانی های بزرگ بازاریابی موبایلی تاکید می کند که برای دانش آموزان به هیچ وجه قبل از ظهر پیام ارسال نشود زیرا در این زمان به دلیل اینکه سر کلاسهایشان هستند،پیام کارایی نخواهد داشت .همچنین تحقیقات نشان داد که تمایل مصرف کنندگان به پاسخ دادن به تبلیغات بیشتر در بعدازظهرها بود نسبت به صبح ها ۳) .(lee et al.2006,p به طور متوسط بالاترین نرخ پاسخ روزانه مصرف کنندگان بین ۶ تا ۷ بعدازظهر ثبت شده بود، حول و حوش ساعت تعطیلی اداره ها و دفاتر کاری، که میانگین نرخ پاسخ را از ساعت ۹ صبح تا ۹ بعداز ظهر در جداول زیر مشاهده می کنید:
جدول شماره ۲-۳: نرخ پاسخ به تبلیغات در صبح

• ابهام بااهمیت درباره تداوم فعالیت. (استاندارد حسابرسی، شماره ۷۰۵).

گزارش حسابرسی هر شرکت، به اظهار نظر حسابرسی مقبول نسبت به کیفیت صورت‌های مالی منتج نخواهد شد. در واقع وضعیت‌هایی وجود دارد که حسابرسان بر اساس ارزیابی‌های خود از مدارک مؤید موجود، در می‌یابند که باید اظهار نظر خود را مشروط کنند. چنین وضعیت‌هایی به وسیله استاندارد گذاران با قواعد مشخصی، با تعیین انواع مختلف شروط، قانونمند شده است. اساساً چیزی که این قواعد تشریح می‌کنند این است که اظهارنظر‌های مختلف برای شرایط مختلف است. یعنی شروط از یک دامنه با اهمیت، اما غیر اساسی تا یک دامنه اساسی، برخوردار است و اظهارنظرها نیز از یک دامنه “به استثناء” تا مردود و عدم اظهارنظر برخوردار هستند. شروط بوسیله بندهای توضیحی بیان می‌شوند و بنابراین انتظار می‌رود تا قدرت توضیحی گزارش حسابرسی را بهبود بخشند (حساس یگانه،۱۳۸۴، ۳۲۹ و۳۳۰).

اگر حسابرس براساس شواهد حسابرسی کسب شده به این نتیجه برسد که، صورتهای مالی عاری از تحریف بااهمیت نیست؛ یا قادر به کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب برای نتیجه‌گیری درباره نبود تحریف بااهمیت در صورتهای مالی نباشد،باید اظهارنظر خود را در گزارش حسابرسی به گزارش مشروط، عدم اظهارنظر و مردود تعدیل کند.
در مواردی‌ که‌ حسابرس‌ نظری‌ غیر از مقبول‌ اظهار می‌کند باید تمام‌ دلایل‌ اصلی‌ را به‌ روشنی‌ در گزارش‌ خود توصیف‌ و در صورت‌ امکان‌، آثار مالی‌ مربوط‌ را بر صورتهای‌ مالی‌ بیان‌ کند. این‌گونه‌ اطلاعات‌ در بند یا بندهای‌ جداگانه‌ و پیش‌ از بند اظهارنظر ارائه‌ می‌شود و می‌تواند به‌ یادداشت‌ توضیحی‌ صورتهای‌ مالی‌ که‌ موضوع‌ را به‌تفصیل‌ شرح‌ داده‌ است‌ نیز عطف‌ داشته‌ باشد.
شرایطی ممکن است به نظری غیر از نظرمقبول منجر شود
الف) محدودیت در دامنه رسیدگی
محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ هنگامی‌ ایجاد می‌شود که‌ حسابرس‌ نتواند از طریق‌ اعمال‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ به‌ شواهد کافی‌ و قابل‌ قبولی‌ برای‌ اظهارنظر دست‌ یابد. این‌ محدودیت‌ ممکن‌ است‌ توسط‌ صاحبکار تحمیل‌ شود یا وضعیتهای‌ موجود آن‌ را ایجاد کند.
محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ گاه‌ توسط‌ صاحبکار تحمیل‌ می‌شود؛ برای‌ مثال‌، هنگامی‌ که‌ صاحبکار حسابرس‌ را از اجرای‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ (از قبیل‌ نظارت‌ بر شمارش‌ موجودیها یا ارسال‌ درخواست‌ تاییدیه‌) باز دارد. چنانچه‌ صاحبکار از طریق‌ قرارداد پیشنهادی‌، چنان‌ محدودیتی‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ایجاد کند که‌ به‌اعتقاد حسابرس‌، ارائه‌ عدم‌ اظهارنظر را ضروری‌ سازد، حسابرس‌ باید از پذیرش‌ کار حسابرسی‌ خودداری کند، مگر بنا به‌ ضرورت‌ قانون محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ممکن‌ است‌ به‌علت‌ وضعیتهای‌ موجود، بر حسابرس‌ تحمیل‌ شود (برای‌ مثال‌، انتخاب‌ حسابرس‌ در زمانی‌ صورت‌ گیرد که‌ وی‌ نتواند بر شمارش‌ موجودیهای‌ مواد و کالای‌ صاحبکار نظارت‌ کند). در مواردی‌ که‌ به‌اعتقاد حسابرس‌ سوابق‌ حسابداری‌ واحد مورد رسیدگی‌ ناقص‌ باشد یا اجرای‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ توسط‌ حسابرس‌ امکان‌پذیر نباشد نیز ممکن‌ است‌ محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ایجاد شود. در چنین‌ وضعیتهایی‌، حسابرس‌ به‌منظور گرداوری‌ شواهد مناسب‌ و کافی‌ به‌ عنوان‌ پشتوانه‌ نظر مقبول‌، روش های‌ حسابرسی‌ جایگزین‌ و مربوط‌ را اجرا می‌کند در مواردی‌که‌ وجود محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ مستلزم‌ اظهارنظر مشروط‌ یا عدم‌ اظهارنظر است‌، گزارش‌ حسابرس‌ باید محدودیت‌ را به‌ نحو مناسب‌ توصیف‌ کند ابهام‌ اساسی‌ در موارد وجود ابهام‌ اساسی‌، حسابرس‌ باید صرف‌ نظر از افشای اطلاعات یا عدم‌ افشای‌ موضوع‌، نسبت‌ به‌ صورتهای‌ مالی‌ عدم‌ اظهارنظر ارائه‌ کند.
محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ هنگامی‌ ایجاد می‌شود که‌ حسابرس‌ نتواند از طریق‌ اعمال‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ به‌ شواهد کافی‌ و قابل‌ قبولی‌ برای‌ اظهارنظر دست‌ یابد. این‌ محدودیت‌ ممکن‌ است‌ توسط‌ صاحبکار تحمیل‌ شود یا وضعیتهای‌ موجود آن‌ را ایجاد کند.
محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ گاه‌ توسط‌ صاحبکار تحمیل‌ می‌شود؛ برای‌ مثال‌، هنگامی‌ که‌ صاحبکار حسابرس‌ را از اجرای‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ (از قبیل‌ نظارت‌ بر شمارش‌ موجودیها یا ارسال‌ درخواست‌ تاییدیه‌) باز دارد. چنانچه‌ صاحبکار از طریق قرارداد پیشنهادی‌، چنان‌ محدودیتی‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ایجاد کند که‌ به اعتقاد حسابرس‌، ارائه‌ عدم‌ اظهارنظر را ضروری‌ سازد، حسابرس‌ باید از پذیرش‌ کار حسابرسی‌ خودداری کند، مگر بنا به‌ ضرورت‌ قانون محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ممکن‌ است‌ به‌علت‌ وضعیتهای‌ موجود، بر حسابرس‌ تحمیل‌ شود (برای‌ مثال‌، انتخاب‌ حسابرس‌ در زمانی‌ صورت‌ گیرد که‌ وی‌ نتواند بر شمارش‌ موجودیهای‌ مواد و کالای‌ صاحبکار نظارت‌ کند). در مواردی‌ که‌ به‌اعتقاد حسابرس‌ سوابق‌ حسابداری‌ واحد مورد رسیدگی‌ ناقص‌ باشد یا اجرای‌ روش های‌ حسابرسی‌ لازم‌ توسط‌ حسابرس‌ امکان‌پذیر نباشد نیز ممکن‌ است‌ محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ ایجاد شود. در چنین‌ وضعیتهایی‌، حسابرس‌ به‌منظور گرداوری‌ شواهد مناسب‌ و کافی‌ به‌ عنوان‌ پشتوانه‌ نظر مقبول‌، روش های‌ حسابرسی‌ جایگزین‌ و مربوط‌ را اجرا می‌کند در مواردی‌که‌ وجود محدودیت‌ در دامنه‌ رسیدگی‌ مستلزم‌ اظهارنظر مشروط‌ یا عدم‌ اظهارنظر است‌، گزارش‌ حسابرس‌ باید محدودیت‌ را به‌ نحو مناسب‌ توصیف‌ کند ابهام‌ اساسی‌ در موارد وجود ابهام‌ اساسی‌، حسابرس‌ باید صرف‌ نظر از افشای اطلاعات یا عدم‌ افشای‌ موضوع‌، نسبت‌ به‌ صورتهای‌ مالی‌ عدم‌ اظهارنظر ارائه‌ کند.
ب) عدم توافق با مدیریت
حسابرس ممکن است درباره‌ موضوعاتی‌ مانند انطباق‌ رویه‌های‌ حسابداری‌ انتخاب‌ شده‌ با استانداردهای‌ حسابداری‌، شیوه‌های‌ بکارگیری‌ آنها و یا کفایت‌ افشای‌ اطلاعات‌ در صورتهای‌ مالی‌ با مدیریت‌ توافق‌ نداشته‌ باشد. چنانچه‌ این‌گونه‌ موارد عدم‌ توافق‌ نسبت‌ به‌ صورتهای‌ مالی‌ با  اهمیت‌ یا اساسی‌ است‌، حسابرس‌ باید حسب‌ مورد نظر مشروط‌ یا مردود اظهار کند (استاندارد حسابرسی، شماره ۷۰۵).
بهبود در نوع اظهارنظر حسابرس
برخی تغییرات در اظهارنظر گزارشهای حسابرسی را ممکن است بیشتر یا کمتر از سایر آنها دانست. همچنین میزان این تغییرات در اظهارنظر گزارشهای حسابرسی ممکن است بر روی به موقع بودن گزارشهای مالی اثر بگذارد. برای نمونه، حرکت از گزارش مشروط به گزارش مقبول همراه با بند تاکید بر مطلب خاص خبر خوبی می باشددر حالی که تغییر از گزارش مشروط به گزارش مقبول (بدون بند تاکید بر مطلب خاص) خبر بهتری است. آنگونه که وایترد (۱۹۸۰) بیان کرده است اظهار نظرها یکسان نمی باشد و به نظر می رسد برخی جدی تر از دیگری باشد، همچنین لی و وو (۲۰۰۴) اشاره می کنندکه تنوع شدت تعدیل در اظهارنظر گزارش حسابرسی بستگی به نوع تعدیل متغیر خواهد بود. آنها بر این عقده بودند که عدم اظهارنظر بدترین نوع تعدیل می باشد و با تغییر از عدم اظهارنظر به اظهارنظر مشروط و مقبول با بند تاکید بر مطلب خاص از شدت آن کاسته می شود.
علاوه بر جهت تغییر اظهارنظر حسابرس، میزان تغییر در اظهارنظر حسابرس نیز می تواند بر افشای به موقع اطلاعات شرک ها تاثیر داشته باشد. هر چه بهبود اظهارنظر حسابرس بیشتر باشد ممکن است انگیزه بیشتری در مدیر ایجاد شود که خبر ها را به سرعت به عموم اطلاع دهد(Cullinan et al 2012).
به موقع بودن گزارشهای مالی
مطالعات محققانی نظیر چمبرز و پنمان (۱۹۸۴)، جیولی و پالمون (۱۹۸۲) و کراس و چرودر (۱۹۸۴) واکنش بازار در مورد به موقع بودن گزارشگری مالی را مورد بررسی قرار داد. این مطالعات عموما نشان دادند که انتشار زودتر از انتظار گزارشهای مالی، با بازده غیرعادی رابطه مثبتی دارد درحالیکه افشای دیرتر از موعد مورد انتظار، دارای رابطه منفی با بازده غیر عادی است. این نتایج نشانگر آن است که به موقع بودن را می توان علامتی دانست که به واسطه آن می توان شرکت های دارای خبر خوب و بد را از هم متمایز ساخت و سرمایه گذاران این علامت را طی فرایند تصمیم گیری های سرمایه گذاری مورد توجه قرار می دهند(Cullinan et al 2012).
پیشینه تحقیق
تحقیقات خارجی
زمان بندی افشای اطلاعات از جنبه های گوناگونی مورد بررسی قرار گرفته است. اغلب این مطالعات بر انعکاس نظریه علامت دهی است که توسط اسپنس (۱۹۷۳) پیشنهاد شده است تا بازار اشتغال را توضیح دهد. در مدل اسپنس آموزش به عنوان علامت کارمند بالقوه است. نظریه علامت دهی بطور گسترده در حسابداری و مطالعات حسابرسی بکار رفته است و پیشنهاد می کند، مدیریت ممکن است چیزی را درباره شرکت از طریق جنبه های گوناگون افشای اطلاعات مالی نشانه گذاری کند که می تواند به عنوان یک علامت توسط سرمایه گذاران در نظر گرفته شود. از جنبه های افشای اطلاعات، به موقع بودن افشای عایدات شرکت است و یا اینکه چه مدت بعد از پایان سال اطلاعات مالی افشا شده است. زمانبندی افشای اطلاعات ممکن است به عنوان نشانه این در نظر گرفته شود که آیا این شرکت اخبار خوبی برای گفتن دارد یا نه.
افشای زود هنگام اطلاعات مالی می تواند برخی از اخبار خوش را علامت گذاری کند که مدیریت از بازار می خواهد تا هرچه سریعتر از آن مطلع شوند. افشای دیرهنگام بیانگر خبر بد می باشد. این روابط پیشنهاد شده می تواند به عنوان اخبار خوش زود و اخبار بد دیر جمع بندی شوند.
تحقیقات خارجی مرتبط با این پژوهش به تفکیک سرفصل های زیر ارائه می گردد

• نتایج به موقع بودن افشای اطلاعات عایدات

مطالعاتی همانند چمبرز و پنمان (۱۹۸۴) ؛ جیولی و پالمون (۱۹۸۲) و کراس و چرودر (۱۹۸۴) واکنش بازار سهام را نسبت به، به موقع بودن گزارش دهی مالی را مورد بررسی قرار داده اند. بر اساس این مطالعات، گزارشهای مالی زودتر از تاریخ مورد انتظار آنها انتشار یافته است با بازگشت های غیرمنتظره مثبت همراه می باشد. در حالیکه افشای اطلاعات دیرتر از مورد انتظار با بازگشت غیر عادی منفی همراه می باشد. این نتایج بیان می دارد که به موقع بودن می تواند به عنوان علامتی برای تشخیص شرکت هایی با اخبار خوب از شرکت هایی با اخبار بد بکار رود و این نتایج بیان می کند که سرمایه گذاران این نشانه را در طی فرایند های تصمیم گیری سرمایه گذاری خود بکار می برند.

• تغییرات در درآمد ها و به موقع بودن افشای عایدات شرکت

پژوهشگران(چمبرز و پنمان، ۱۹۸۴ ؛ جیولی و پالمون، ۱۹۸۲ و کراس و چرودر، ۱۹۸۴ ) این موضوع را بررسی نموده اند که آیا اخبار مثبت درآمد ها زودتر از اخبار منفی درآمد ها منتشر می شود؟ در این مطالعات، عایدات مثبت غیرمنتظره به عنوان اخبار خوب در نظر گرفته شده اند و عایدات منفی غیرمنتظره به عنوان اخبار بد در نظر گرفته شدند با بکارگیری تنوع دوتایی برای اندازه گیری انواع اخبار فهمیده شد که اخبار خوب زودتر از اخبار بد منتشر می شود. بطور کلی این مطالعات از این موضوع حمایت می کند که اخبار خوب زودتر از اخبار بد منتشر می شوند.
بگلی و فیشر (۱۹۹۸) براساس اندازه مرتبط تغییر عایدات، اخبار خوب و بد را اندازه گیری کردند و بر اساس اینکه آیا عایدات کاهش یا افزایش یافته، اندازه گیری کنند. آنها متوجه نشدند که اندازه اخبار خوب همراه با به موقع بودن افشای عایدات می باشد در مقابل آنها هماهنگی مهمی میان اندازه اخبار بد و به موقع بودن افشای اطلاعات را پیدا کردند. نتایج آنها نشان می دهد که شرکت هایی با خبر های بدتر افشای عایدات را دیرتر از شرکت هایی با اخبار خوب افشا خواهند کرد.

• گزارشهای حسابرسی و به موقع بودن افشای عایدات

پژوهشگران (دوپوچ، هالزوسن و لفتویچ ۱۹۸۶؛ جونز ۱۹۹۶؛ فلک و ویلسون ۱۹۹۴؛ منون و ویلیامز ۲۰۱۰) واکنش منفی بازار سهام نسبت به اظهارنظر گزارشهای مشروط حسابرسی را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده اند که گزارشهای مشروط حسابرسی می توانند به عنوان اخبار بد در نظر گرفته شوند سایر مطالعات این موضوع را مورد بررسی قرار داده است که چگونه گزارش مشروط ممکن است بر به موقع بودن افشای درآمدها اثر بگذارد. بر اساس این نظریه که گزارشهای مشروط اخبار بد هستند و اینکه مدیریت افشای دیر هنگام اخبار بد را ترجیح خواهد داد.
کولینان و همکاران (۲۰۱۲) در بررسی رابطه بهبود در اظهارنظر حسابرس و زمانبندی افشاء اطلاعات در کشور چین به این نتیجه رسیدند که شرکت ها اطلاعات مثبت را خیلی سریعتر از اطلاعات منفی گزارش می دهند (به عبارتی اخبار خوب را زودتر از اخبار بد گزارش می کنند). همچنین آنها دریافتند، شرکت هایی که در اظهارنظر حسابرسی خود نسبت به سال پایه بهبودی را تجربه می کنند در مقایسه با سایر شرکت ها گزارشهای مالی خود را زودتر افشاء می کنند که این اثرات بستگی به میزان تغییر و بهبود ایجاد شده در اظهارنظر حسابرسی آنها دارد.
بطور کلی مطالعات (وایترد ۱۹۸۰؛ الیوت ۱۹۸۲؛ سلطانی۲۰۰۲) نتیجه گیری می کنند که شرکت هایی با گزارش های مشروط، عایدات خود را دیرتر ازشرکت هایی گزارش می دهند که گزارشهای مقبول دریافت می کنند.

• اثرات مشترک تغییر در درآمدها و گزارشهای حسابرسی روی به موقع بودن افشای عایدات

در بالا نشان داده شد که اخبار خوب و اخبار بد هم در عایدات غیرمنتظره و هم در اظهارنظر گزارش های حسابرسی وجود دارد. مدیریت شرکت می تواند اخبار عایدات غیرمنتظره و اظهارنظر گزارش حسابرسی را در زمان بندی افشای اطلاعات شرکت در نظر بگیرد و از طریق بکارگیری نشانه های عایدات و اظهارنظر گزارش حسابرسی اثر اخبار خوب را برجسته نماید و یا اینکه اثرات احتمالی اخبار بد را از بین ببرد.
هاو و همکاران (۲۰۰۳) نمونه ای از گزارشهای حسابرسی چین را از سال ۱۹۹۹ تا ۱۹۹۵ را برای آزمایش کردن روابط میان گزارشهای حسابرسی و به موقع بودن افشای عایدات را بکار برد. آنها دریافتند که هم عایدات غیرمنتظره و هم نوع اظهارنظر در گزارش حسابرسی بر به موقع بودن افشای گزارش مالی اثر می گذارد خصوصا شرکت هایی با اخبار عایدات غیرمنتظره و گزارشهای مشروط بطور عمده درآمدهای خود را نسبت به شرکت هایی با درآمدهای کم اما با گزارشهای مقبول حسابرسی دیرتر اعلام می نمایند.

• خلاصه تحقیقات خارجی