US 20050224751 A1
Alan Deyo و همکاران
US 8048201 B2
و همکاران Marcus Dukes
US 5211875 A
و همکاران Charles R. Morgan
US 5346644 A
و همکاران Cynthia L. Ebner
US 5425896 A
و همکاران Charles R. Morgan
متاسفانه در بررسی های انجام شده، فعالیت های پژوهشی در زمینه جاذب های اکسیژن غالبا از نوع ثبت اختراع بوده و در زمینه مقالات علمی تنها به دو مقاله پژوهشی می توان اشاره کرد؛ مقاله Li Cui و همکاران که در مجله springer در سال ۲۰۱۰ چاپ شده است. در این مقاله پژوهشی، به بررسی خواص کاهش میزان اکسیژن با بهره گرفتن از مواد جاذب آسکوربات سدیم و آهن اصلاح شده در ماتریس پلی اتیلن پرداخته شده است[۲۶]. علاوه بر آن در مقاله دیگری توسط Yangjai Shin و همکاران در سال ۲۰۱۱، مقایسه دو نوع فیلم پلی اتیلن حاوی جاذبهای اکسیژن آسکوربیک اسید و آسکوربات سدیم به همراه آهن اصلاح شده بررسی گردیده است[۲۷].
در این مطالعات برای تهیه فیلم های حاوی جاذب اکسیژن معمولا از چند نوع ترکیب استفاده می شود و اصولا استفاده از سیستم های آمیزه ای به این خاطر است که هر جزء به تنهایی حاوی تمامی خواص مورد انتظار نیست، درنتیجه مخلوطی از دو یا چند پلیمر که هر کدام حاوی خواص مخصوصی می باشند، تهیه می شود تا تمامی خواص مورد انتظار در قالب پلیمر مخلوط یا آمیزه بدست آید. در مورد عایقها نیز این روش متداول است. بطور مثال مواد پلیمری موجود و در دسترس مانند PP یا LDPE که مصارف فراوانی دارند، در مقابل اکسیژن عایق نیستند. در نتیجه میتوان با تهیه یک آمیزه از این پلیمرها با پلیمرهای عایقی مانند EVOH، PVDC(پلی وینیلیدین کلراید )، PA(پلی آمید) و یا PVOH به ترکیبی رسید که پس از عملیات کشش یا تهیه فیلم، دارای خواص عایقی در مقابل اکسیژن باشد.
هدف از این تحقیق، تهیه فیلم هایی با خاصیت جذب اکسیژن با بهره گرفتن از پلیمرهایی چون پلی اتیلن سبک، پلی وینیل الکل و ماده جاذب اسید آسکوربیک در حضور پلی اتیلن گلایکول بعنوان ماتریس جاذب، با روش اختلاط حرارتی توسط دستگاه مخلوط کن داخلی در دمای۱۶۰درجه سانتیگراد، دور ۱۰۰ دور بر دقیقه و زمان سه دقیقه وسی ثانیه و بررسی خواص آن هاست.
فصل دوم
مواد،روش تحقیق و نتایج
۲-۱- مواد مورد استفاده
مواد مورد استفاده در این پروژه شامل پلی اتیلن با دانسیته پایین، اتیلن وینیل الکل، اسید آسکوربیک و پلی اتیلن گلایکول می باشد که در ادامه هر کدام به ترتیب توضیح داده خواهند شد.
۲-۱-۱٫ پلی اتیلن با دانسیته پایین (LDPE):
پلی اتیلن مقاومت خوبی نسبت به بخار آب و نفوذ پذیری زیادی نسبت به گازها دارد. این ماده بسته بندی جزء ارزان ترین مواد بسته بندی پلیمری است و به دلیل خصوصیات نسبتا مطلوب و هزینه پایین آن، کاربرد زیادی دارد. این پلیمر در ساخت فیلم، کیسه و نیز به شکل لایه پوشش در فویلها و سطح مقوا وکاغذ است. کاربرد پلیاتیلن سبک معمولا به شکل فیلمهای نازک انعطافپذیر است. معمولا لایه داخلی بسته بندی که با ماده غذایی در تماس است از این جنس است. چراکه کمترین واکنش شیمیایی و تاثیر نا مطلوب را بر روی ماده غذایی به جا می گذارد. LDPE از مقاومت کششی خوبی برخوردار است و به همین علت از قابلیت انقباض و انبساط آن معمولاً جهت مواد بستهبندی غذایی منجمد کمک گرفته میشود.
دو ویژگی مهم که کاربرد گستردهتر آن را در صنعت بستهبندی محصول غذایی موجب می شود عبارتند از:
- خنثیبودن آن یعنی عدم واکنش با محصول.
- دوختپذیری گرمایی آن.
به همین دلیل لازم است، بستهبندیهای چند لایه به عنوان لایه درونی و در تماس مستقیم با محصول از فیلم نازک پلیاتیلن سبک استفاده می شود. این فیلم شفاف و در برابر نور نفوذپذیر است[۵].
در این تحقیق پلی اتیلن سبک، گرید LF0200 تولید شده در پتروشیمی بندر امام (ره) مورد بررسی قرار گرفته است.
برخی ویژگی های این پلیمر در جدول ۲-۱ آورده شده است:
جدول۲-۱- مشخصات پلی اتیلن سبک گرید LF0200
نمونه
گونه
تولیدکننده
شاخص جریان مذاب*
(gr/10min)
چگالی
(gr/cm3)
نقطه ی ذوب
[یکشنبه 1400-08-02] [ 01:54:00 ب.ظ ]
|