۴- هدایت

در فرهنگ فارسی معین جلد ۴ آمده است:
هدایت: ۱) راهنمایی کردن، راه راست نمودن، ضد ضلال؛ ۲) راهنمایی، نمایش راه راست، ارشاد؛ ۳) دلالت بر چیزی که آدمی را به مطلوب رساند، پیمودن راهی که به مطلوب انجامد.
در فرهنگ بزرگ جامع نوین ترجمه المنجد جلد ۲ چنین آمده است:
هدایت: ارشاد، راهنمایی، زندگی نوین.
در فرهنگ عمید گفته شده است:
هدایت (به کسر ها و فتح یا): راهنمایی، راه راست نمودن.
در معارف و معارف جلد ۱۰ آمده است:
هدایت: رهبری، راهنمایی، ارشاد.
هدایت خداوند به دو نوع است: تکوینی و تشریعی؛ تکوینی عبارت است از همان حسّ فطری که در نهاد هر موجودی اعم از حیوان، انسان و جماد قرار داده که مسیر خلقت خویش را بپیماید: «ربّنا الّذی اَعطی کُلّ شَیءٍ خَلقَه ثُمَّ هَدی».
هدایت تشریعی همان بعثت رسل و انزال کتب آسمانی است.
در تفسیر مجمع‌البیان جلد۱ آمده است:
هدایت در قرآن به چند وجه آمده است: ۱) راهنمایی و ارشاد: این نوع هدایت، جمیع مکلفین را شامل می‌گردد؛ خداوند، بندگان را به پیروی از حق و راه حق مکلف داشته است. و اگر آن‌ها را به آن راهنمایی نکرده بود تکلیف بما لایطلق می‌بود.
۲) عنایات ویژه و زاید از حدّ لازم به بندگان که موجب پایداری و ثبات قدم آن‌ها در راه حق باشد.
۳) به معنی پاداش و ثواب چرا که هدایت پس از کشته شدن، چیزی جز ثواب و پاداش نیست، زیرا پس از مرگ تکلیفی نیست.
۴) هدایت تکوینی، بدین معنی که خداوند انسان را هدایت یافته و راه یافته به مقاصد و نیازهایش آفریده چنان که سایر حیوانات و حتّی عامه نباتات را این گونه خلق کرده است.

۵- انسان

در فرهنگ بزرگ جامع نوین، ترجمه المنجد جلد ۱ آمده است:
انسان = آناسی (ج)، سرانگشتان، سایه مردم، سر کوه، زمین نامزروع، مردمک چشم، مردم (مفرد و جمع و مذکر و مؤنث یکسان است.)
در فرهنگ نوین چنین گفته شده است:
انسان: رجل، بشر، مرد، شخص. اِنس: غیر جن، انسان، بشر.
در فرهنگ عمید آمده است:
انسان (به کسر همزه): آدمی، مردم، بشر، ناسی، آناس (جمع).
در فرهنگ آذرتاش آذرنوش گفته شده است:
انسان: آدمیزاد، انسان.
اِنس: انسان، بشر، آدمیزاد.
در قاموس قرآن جلد۱ چنین آمده است:
انسان: این کلمه ۶۵ مرتبه در قرآن به کار رفته، با مراجعه به موارد آن خواهیم دید که از آن، جسد ظاهری و صورت ظاهری مراد نیست چنان که در بشر مراد است، بلکه باطن، نهاد و استعداد و انسانیّت و عواطف او مدّ نظر است. مثل «انّ الانسان لَظلومٌ جَهول» (سوره ابراهیم، آیه۳۴).
اِنس (بکسر اول): بشر خلاف جن.

۱-۱۰ مشکلات و موانع تحقیق

بیشتر مشکلاتی که با آن روبرو بودم به زندگی شخصی‌ام برمی‌گردد از جمله سکونت در شهر دیگر و عدم دسترسی به کتابخانه با وجود کودکی خردسال، وضع حمل و تولد فرزند و همچنین کمبود منابع.
فصل دوم
۲- شناخت در قرآن
۲-۱ شناخت
۲-۱-۱ دعوت قرآن به شناخت
۲-۱-۲ منابع شناخت
۲-۱-۲-۱ منابع شناخت در وجود انسان
۲-۱-۲-۲ نظر قرآن درباره منابع شناخت
۲-۱-۲-۳ منبع اصلی همه شناخت‌ها
۲-۱-۳ انواع شناخت
۲-۱-۳-۱ شناختهای فطری
۲-۱-۳-۲ شناختهای غیرفطری
۲-۲ شناخت قرآن
۲-۲-۱ شرایط آشنایی با قرآن
۲-۲-۲ اقسام شناخت قرآن
۲-۲-۲-۱ شناخت سندی یا اکتسابی
۲-۲-۲-۲ شناخت تحلیلی
۲-۲-۲-۳ شناخت ریشه‌ای
۲-۲-۳ اصول کلی شناخت قرآن
۲-۲-۴ اثرات شناخت قرآن
۲-۲-۴-۱ شفاء روحی و فکری
۲-۲-۴-۲ عاقل شدن انسان
۲-۲-۴-۳ نجات از فتنه‌ها

۲-۱ شناخت

۲-۱-۱ دعوت قرآن به شناخت

قرآن، بنی آدم را رسماً دعوت به شناخت می‌کند، تعابیر مختلفی برای دعوت استفاده شده که حاکی از مهم بودن این مسأله می‌باشد از جمله تعبیر نظر، تفکر، تدبر، اندیشه و … .

«قُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ …»؛^[۱] بگو نگاه کنید آنچه در آسمان و زمین است.
قرآن می‌فرماید فکر کنید که در آسمان و زمین چه چیز‌هایی است، بشناسید که از این طریق جهان شناخته می‌شود، انسان شناخته می‌شود و … .