صنایع الکتریکی

صفحه کلید، رایانه، ابزار برق، کابل الکتریکی، کابل ارتباطات، جعبه فیوز و دوشاخه دیواری

صنایع خودرو سازی

تودوزی و تزئینات داخل اتومبیل، پوسته داشبورد، سامانه­های کنترل سیم، درزگیرهای پنجره، واشر، فیلم بین شیشه جلوی اتومبیل، درزگیر برای بخش زیری و اتصالات، عایق صوت، پروفیل­های تزئینی و حفاظتی و ضربه­گیرها

صنایع بسته بندی پزشکی و غذایی

بسته بندی­های بلیستر شکل دهی شده با گرمای U-PVC، سینی­های تزئینی، جعبه­های تخم مرغ، بطری برای آب معدنی و روغن­های غذا، فیلم قابل ارتجاع و چسبنده برای حفظ محصولات غذایی، مهر و موم درب قوطی، جداره قوطی کنسرو و غذا و شیلنگ

صنایع بسته بندی غیر غذایی

جعبه، ظروف و بطری برای لوازم آرایش، درب محافظ قوطی، نوار چسبنده و فیلم چروک شده

لوازم تفریحی و ورزشی

اسباب بازی، توپ فوتبال، جلیقه­های نجات، کشتی­های تفریحی، دستکش و جالباسی، کارت­های اعتباری، هوشمند و شناسایی

البسه

پالتو، بارانی، تخت کفش، چکمه، چرم مصنوعی، آدمک­های مدل

ابزار دفتری

پوشه، گیره وجلد

متفرقه

قفل کمربند، درزگیرهای پلی­یورتانی، غشاهای ضد آب برای پی جاده یا تونل، حصار سیم، پوشش اثاثیه، جوهر، لاک و چسب، سوپاپ و رابط در صنایع شیمیایی

۲-۲-عامل پایدارکننده حرارتی [۲۷]

۲-۲-۱-مقدمه

پایدارکننده­های حرارتی جهت غلبه بر ضعف عمده پلی­وینیل­کلراید، یعنی ناپایدار بودنش در مقابل دمای فراورش بسیار ضروری و اجتناب­پذیر است. در طول سالیان دراز تعداد زیادی از پایدارکننده­های حرارتی برای پلی­وینیل­کلراید مورد استفاده قرار گرفته­اند که برخی از آنها به دلایل پزشکی و زیست­محیطی مورد سوال واقع شده ­اند. بیشترین و رایج­ترین پایدارکننده­های حرارتی که امروزه در صنعت پلی­وینیل­کلراید مورد استفاده قرار می­گیرند، برپایه کربوکسیلات­های فلزی همچون ترکیبات کلسیم-روی می­باشند.

۲-۲-۲- افزودنی­های پلی­وینیل­کلراید[۲۷]

انواع افزودنی­های مختلف پلی وینیل کلراید عبارتند از:
پایدارکننده­های گرمایی
نرم کننده­ها
اصلاح کننده ضربه­پذیری
کمک فراورش
روان کننده­ها
پرکننده­ها
بازدارنده­های اشتعال، فرونشاننده­های دود
رنگ دانه­ها
عوامل پف­زا

• اروپا و معیار های آن در حکمرانی جهانی

اروپائیان همواره در نگاه خود به سیاست بین‌الملل بر نظم نوین تأکید دارند که در آن جغرافیای اقتصادی بر جغرافیای سیاسی جهان رجحان دارد و اقتصاد اروپایی مولد در این سازوکار می‌تواند به صورت برابری با آمریکا و چین به رقابت بپردازد.
آن‌ها همچنین بر قدرت نرم به جای قدرت سخت تأکید دارند و برای مخارج نظامی اشتیاق اندکی دارند و بیشتر دوست دارند تا در بخش‌های آموزشی و رفاهی این قاره سرمایه گذاری کنند. اروپا امروزه با اتکا بر نهاد های پست مدرن خود بر نوعی امپراتوری داوطلبانه^[۸۷] تأکید دارد که همه کشورهای عضو شوروی سابق می‌توانند با ملاحظاتی وارد آن شوند.

اروپا در سال‌های اخیر با چالش‌هایی در حوزه اقتصاد و موضوعاتی از جمله اسلامگرایان در خاورمیانه روبه رو بوده است که نیاز به همکاری فرا آتلانتیکی را بیش از پیش طلب می‌کند. (۶۵)

• تحولات خاورمیانه (از سال ۲۰۱۰ به بعد)

تحولات خاورمیانه در سال‌های اخیر به ویژه بهار اسلامی – عربی در این کشورها به گونه‌ای پیش رفته است که امروزه در بسیاری از کشورهای منطقه اسلامگرایان یا مستقیماً به قدرت رسیده‌اند یا اینکه از بزرگ‌ترین نیروهای اثر گذار در حاکمیت کشورهایی چون لیبی، مصر، تونس و سوریه هستند. این روند باعث رخ نمایی تعارضی بنیادین بین اسلامگرایان در داخل و نیروهای پشتیبان آن‌ها در غرب و آمریکا شده است. از نظر بنیاد گرایان، مدرنیزاسیون، دموکراسی، جهانی شدن، اسلام حقیقی را آلوده کرده است.
آن‌ها خواهان رجعت به اسلام اصیل هستند که فاقد مؤلفه‌های لیبرالیزم است. از نظر سیاست گذاران آمریکا منطقه خاورمیانه از آنچنان اهمیت استراتژیکی برخوردار است که نبایستی این کشورها در دامن اسلامگرایان گرفتار شوند و بایستی در تحولات اخیر از جریانات میانه رو حمایت نمود. در این راستا دولت‌های اروپایی و آمریکا در مقابله با بنیاد گرایان اسلامی هم نظر هستند و لیکن شیوه برخورد نظامی و حذف فیزیکی که در دوره بوش در دستور کار بود را نمی‌پسندند و بر روش‌های ملایم‌تری تأکید دارند چیزی که اوباما در دولت جدید این کشور آن را مد نظر قرار داده است.
پس از بررسی تحولات نظام جهانی پرسش اینجاست که ساختار نظام جهانی کنونی چگونه است؟ و آمریکا در این نظام از چه نقش و جایگاهی برخوردار است؟
نظر سنجی‌های مختلف نشان داده که مردم کشورهای مختلف امروزه خواهان کاستن از نقش ایالات متحده در مسائل مختلف جهانی هستند و رویکرد های چند جانبه و برابری را در نظام بین‌الملل بیشتر می‌پسندند.
امروزه دولت جدید آمریکا نیز در تلاش است تا در مقابله با چالش‌های نوین متوجه این کشور و غرب رویکرد منعطفانه تری را در برخورد با دوستان در پیش بگیرد و از ظهور چالش‌های نوین جلوگیری کند. (۶۶)
گرچه اتحادیه اروپا روندی غیر قابل اجتناب به سوی روابط استراتژیک با آمریکا دارد اما در مقابله با تروریسم اختلافاتی با یکدیگر دارند چرا که دولت آمریکا هنوز هم از ابزار های نظامی در بر خورد با این مسأله استفاده می‌کند اما اروپا همواره در کارایی ابزار نظامی تردید داشته و تروریسم را معلول علت‌هایی چون فقر و بیکاری و دولت های ورشکسته عنوان می‌کرده و مبارزه حقیقی با تروریسم را در این حوزه‌ها عنوان نموده است. (۶۷)
در خصوص اختلاف فلسطین و اسرائیل آمریکا راهکار دو دولت را پذیرفته و بر لزوم انکار خشونت، پذیرش معاهدات گذشته و شناسایی اسرائیل از سوی حماس تأکید داشته در حالی که اروپا با گذاشتن پیش شرط برای حماس مخالف است. (۶۸)
در خصوص ایران دولت جدید اوباما خواهان مذاکره بدون پیش شرط با ایران است و برای نخستین بار با ایران وارد مکاتبه و تعامل رسانه‌ای شد. رویکرد اوباما در استفاده از تحریم‌های چند جانبه علیه برنامه هسته‌ای ایران و مخالفت با گزینه نظامی و فرصت دادن به دیپلماسی برای عملکرد مناسب به دیدگاه اروپا بسیار نزدیک است.
آمریکا و اروپا با چالش‌های امنیتی مشترکی مواجه هستند که برای مقابله با آن‌ها همکاری دو طرف گریز نا پذیر است و آمریکا اگر بخواهد از کمک متحدان اروپایی خود منتفع گردد بایستی دغدغه‌های آن‌ها را نیز مد نظر قرار دهد.
طرف‌های چین و روسیه نیز درصدد تشکیل ائتلاف‌هایی با یکدیگر برای موازنه سازی بر علیه ایالات متحده هستند اما موانعی در شکل گیری اتحادی مستمر بین این دو قدرت وجود دارد. آن‌ها پیمان همکاری‌های شانگهای را نیز به عنوان یک نهاد سیاسی و نظامی تقویت کرده‌اند اما با این وجود هنوز هم آن‌ها رقبای سنتی یکدیگر هستند. نقطه مشترک این دو قدرت کاستن از مقیاس تفوق آن‌ها و توزیع برابرتر قدرت در جهان است.
روسیه همواره مخالف تحریم‌های گسترده و بیشتر علیه ایران بوده است اما با سیاست‌های نوین اوباما همکاری این دو کشور در صدور قطع نامه‌های تحریم شورای امنیت افزایش یافته است.
در خاورمیانه مسائل برای آمریکا و روسیه دو دسته می‌شود از یکسو منازعه اعراب و اسرائیل که روسیه از نفوذ آمریکا در آن ضرری نمی‌بیند و لذا بی طرف است. دسته دوم مسائل مربوط به بهار اسلامی – عربی در خاورمیانه است که روسیه از سقوط کشورهای اقتدارگرای لیبی و سوریه که دارای روابط دیرینه با شوروی بودند و عمده خریدار سلاح روسی هستند متحمل ضرر می‌شود؛ لذا از تمام پتانسیل خود برای جلوگیری از سر نگونی بشار اسد استفاده کرده است.
در نهایت می‌توان گفت که ساختار نظام بین‌الملل کنونی مشابه شرایطی خواهد بود با یک ابر قدرت و چندین قدرت بزرگ.
۴-۴-نتیجه گیری
تأکید بر رویکرد چند جانبه به عنوان جایگزین رویکرد یک‌جانبه، پذیرش نقش برای متحدان، مشارکت دهی دیگران و پذیرش دیگران، راهبرد مستقل دفاعی-امنیتی اروپا با تأکید بر دنباله روی از آمریکا از برنامه‌های دکترین اوباما می‌باشد.
اولویت‌های دولت وی در خاورمیانه عبارتند از: تجدید نیرو علیه تروریسم جهانی، مقابله با افراط گرایی، اشاعه دموکراسی و جلوگیری از تکثیر تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی
هدف اصلی دکترین اوباما در قالب درگیر سازی استراتژیک حفظ و بسط قدرت هژمونیک آمریکا و تثبیت هرچه بیشتر ساختار تک قطبی با باز سازی چهره مشروعیت آمریکا در کسب اعتماد جهانیان است. مبانی شعار تغییر در سیاست اوباما نیز کسب اعتماد جهانیان بود.
مذاکره با ایران در قالب ۱+۵، حضور فعال و پر رنگ‌تر در سازمان‌های بین‌المللی، تأکید بر دیپلماسی و گفتگو به جای حمله نظامی از دیگر برنامه‌های اوباما در قالب راهبرد چند جانبه گرایی و تأکید بر قدرت نرم به جای قدرت سخت است.
طبق رویکرد پژوهش پیش رو عوامل سه‌گانه شخصیت، کنگره و نظام جهانی در شکل گیری راهبرد فوق مؤثر می‌باشند.
باراک حسین اوباما به عنوان یک امریکایی آفریقایی سیاه پوست در خانواده‌ای بزرگ شد که مردان در زندگی او حضور پر رنگی نداشتند جدایی مادر و پدرش در دو سالگی اوباما باعث شد او پدرش را از طریق گفته‌های دیگران و نوشته‌های پدر بشناسد. حضور کم رنگ نا پدری با ملاحظه‌ی طبیعی از جانب او و سرانجام پدر بزرگ پیرش باعث شد زنان بار اصلی هدایت و تربیت او را به دوش بکشند. مادر اوباما همواره پسرش را به ارزش‌های اخلاقی توصیه می‌نمود گرچه نبود پدر نیز اعتماد به نفس را در وجود او بالا برد نتیجه این وضعیت را می‌توان در روحیه‌ی او در ترجیح دیپلماسی بر جنگ و به عبارتی قدرت نرم به جای قدرت سخت دریافت.
فعالیت‌های اوباما در برهه‌ای از زندگانی به عنوان یک سازمان گر اجتماعی که باید در حومه فقیر نشین و سیاه پوست ساوث ساید کار کند و بتواند در قالب گروه‌های اجتماعی زندگی مردم را تغییر دهد ویژگی فعالیت‌های دسته جمعی و مشارکت در انجام امور را در او به ودیعه گذاشت.
اوباما که پدر و پدر بزرگش هر دو مسلمان بودند اما از آنجا که مادرش مسیحی بود و بار اصلی تربیتی او را به دوش می‌کشید مسیحی بار آمد او در خانه‌ای مذهبی بزرگ نشد گرچه کشیش رایت در دورانی که او سازمان گر اجتماعی بود سؤالات مذهبی او را پاسخ داده بود اما او معتقد به جدایی دین از سیاست بود و اینکه سیاست هر چند وقت یک‌بار متکی به خرد و گاهی متکی به دین و مذهب است. بنابراین در سیاست‌ها و شعار های او رنگ و بوی مذهبی دیده نمی‌شود.
عامل دوم کنگره آمریکاست که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ با کاخ سفید هم حزب بود و در نهایت در شکل گیری سیاست‌های اوباما در قالب تصویب قراردادها و قطع نامه‌ها و موارد دیگر اثر گذار بود. از جمله برنامه خروج آمریکاییان از عراق که مورد تصویب کنگره قرار گرفت. در سال ۲۰۱۰ با تصرف مجلس نمایندگان توسط جمهوری خواهان کار برای اوباما در زمینه سیاست خارجی سخت گردید چرا که جمهوری خواهان جنگ طلب و مخالف خروج نیروها از عراق و افغانستان هستند و از فعالیت در قالب سازمان‌های بین‌المللی استقبال نمی‌کنند و این موجب فشار بر اوباما می‌گردد. همچنین جمهوری خواهان با تل‌آویو نزدیکی بیشتری داشته و اوباما در موضوع اعراب و اسرائیل تحت فشار قرار گرفت.
نمونه‌ی این اختلاف در کنگره و با کاخ سفید و اثر گذاری آن بر سیاست خارجی و در نهایت مشکلات اوباما در این زمینه را می‌توان در صدور تحریم‌های جدید مجلس نمایندگان علیه ایران پس از توافق اولیه ژنو مشاهده کرد که این رویکرد با سیاست اصلی اوباما یعنی مذاکره در تقابل است و اوباما تأکید کرد در صورت تصویب سنا آن را وتو می‌کند اما سنا با عدم تصویب آن پشتیبانی و حمایت خود را از سیاست اوباما در قالب مذاکره اعلام کرد. اما کماکان اوباما فشار جمهوری خواهان کنگره را در مسیر مذاکرات بر دوش خود احساس می‌کند.
سومین مؤلفه نظامی جهانی است. امریکا در این نظام نوین کماکان تنها ابر قدرت جهانی است اما با این تفاوت که قدرت‌های دیگری هم پا به عرصه‌ی جهانی گذاشتند. روسیه مجدداً قدرت خویش را باز یافته و با چین علیه آمریکا وارد همکاری شده‌اند و پیمان‌های سیاسی و نظامی دو جانبه منعقد ساخته‌اند. اتحادیه اروپا کماکان بر سیاست‌های همکاری تأکید داشته و خواهان مشارکت در تصمیم گیری‌های جهانی است؛ و با تک روی‌های آمریکا و رویه نظامی گری مخالف است و تحولات خاورمیانه باعث شده که افکار عمومی کشورهای دیگر نسبت به سرنوشت رژیم‌های منطقه حساسیت بیشتری پیدا کنند و آمریکا نمی‌تواند یک تنه بار مسئولیت این کشورها و تحولات آن را به دوش بکشد.
بنابراین ناچار به همکاری و تصمیم گیری‌های دسته جمعی است تا بتواند ضمن کمک‌های سایر کشورها در راستای مقاصد خود هزینه‌های آمریکا را کاهش داده و چهره مخدوش آمریکا را نیز نزد افکار عمومی ترمیم بخشد.
فهرست منابع فصل چهارم
۱- Barak Obama’ Changing We Can Belive’ Published in the United States by Thre Rivers:61
۲- عادل حمزه عثمان و الاستذه اخر، الاتفاقیه العراقیه-الآمریکیه، مرکز العراق للدراسات (المطبعه:البیه، تاریخ الاصرار،۲۰۰۹ میلادیه،۱۱۵-۱۱۴
۳- اوباما، طرح من برای عراق، نیویورک تایمز، ترجمه سایت دیپلماسی ایرانی، www.irdiplomacy.ir/2008/7/17
۴- حسن احمدیان، فرایند صلح خاورمیانه در دوران اوباما، مرکز تحقیقات استراتژیک، گزارش راهبردی ۳۰۳
۵-بی نام، سخنرانی اوباما هنگام دریافت جایزه صلح نوبل در اسلو:اوباما از جنگ برای صلح دفاع کرد، روزنامه اعتماد www.magiran.com/nptoc.asc88/9/21
۶- Robert Kagan “Foreign Policy Sequels” Washangton Post March.1-2009:3
۷- دیوید میندل، اوباما وعده تغییر، ترجمه: امیر شهریار امینیان، تهران :انتشارات خرسندی، بهمن ۸۷، ص ۵۱
۸- ۲۷/۱۲/۹۲ باراک اوباما fa.wikipedia.org/wiki/
۹- دیوید مندل، پیشین، ص ۲۴
۱۰- باراک اوباما، رویاهای پدرم، ترجمه :ریتو بحری، کرج :نشر در دانش بهمن، ص ۲۳
۱۱- دیوید مندل، پیشین، ص ۲۷
۱۲- باراک اوباما، پیشین، ص ۵۹
۱۳- دیوید میندل، پیشین، ص ۲۸۹
۱۴- باراک اوباما، پیشین، ص ۸۶
۱۵- همان، ص ۸۹
۱۶- باراک اوباما، پیشین، ص ۲۳
۱۷- دیوید مندل، پیشین، ص ۳۴
۱۸- دیوید مندل، پیشین، ص ۴۲

۲-۳-۱-۴ سود انباشته
سود انباشته از سودهای باقیمانده شرکت پس از پرداخت سود سهام تشکیل می شود و در دسترس بودن آن نه تنها به سودهای تحصیل شده واحد انتفاعی وابسته بوده بلکه به سیاست تقسیم سود سهام آن نیز بستگی دارد.
۲-۳-۱-۵ اندوخته
آن بخش از سود را که به دلیل الزام قانونی و یا به اختیار صاحبان سهام موسسه برای مقاصد خاص یا مصارف عمومی کنار گذاشته شود را اندوخته گویند.

اندوخته ها به دلایل زیر ممکن است ایجاد شوند:
۱- الزامات و محدودیت های قانونی (اندوخته قانونی)
۲- مقاصد خاص (اندوخته توسعه و تکمیل)
۳- مصارف عمومی و احتیاطی (اندوخته عمومی و احتیاطی)
الف) اندوخته قانونی
شرکت های سهامی طبق مفاد ماده ۱۴۰ قانون تجارت مصوب اسفندماه ۱۳۴۷ موظف اند همه ساله ۵% سود خالص خود را بعنوان اندوخته قانونی در نظر بگیرند. به موجب این ماده احتساب اندوخته قانونی تا زمانی که به میزان ۱۰% سرمایه قانونی شرکت بالغ گردد الزامی است. اندوخته قانونی قابل انتقال به حساب سرمایه شرکت نبوده و قابل تقسیم نیز نمی باشد.
ب) اندوخته توسعه و تکمیل
محدودیت در توزیع سود سهام ممکن است از تصمیمات مدیریت یا مجمع عمومی صاحبان سهام موسسه ناشی شده باشد. مثلاً مدیریت موسسه ممکن است بخشی از سود انباشته را برای توسعه آتی موسسه در نظر بگیرد، این اندوخته از نوع اختیاری می باشد، در بعضی از موارد از معافیت های مالیاتی نیز برخوردار می گردند و در اصطلاح یک اندوخته سرمایه ای است.
ج) اندوخته عمومی و احتیاطی
اندوخته احتیاطی برای تقویت بنیه مالی موسسه جهت مقابله در برابر زیانهای احتمالی یا استثنایی در آینده منظور می گردد، اصولاً اندوخته احتیاطی بر خلاف اندوخته قانونی الزامی نیست و به همین جهت نرخ یا مبلغ این اندوخته در اساسنامه یا در مجمع عمومی صاحبان سهام تعیین می گردد و به همین اعتبار لازم الاجرا می باشد.
۲-۳-۲ منابع خارجی
منابع خارجی منابعی هستند که در صورت عدم کفاف منابع داخلی برای تامین مالی نیازهای شرکت، بوسیله ایجاد بدهی و یا انتشار سهام اقدام به جذب سرمایه می کنند. منظور از ایجاد بدهی، استقراض و یا انتشار اوراق قرضه می باشد که مستلزم توانایی شرکت ها برای پرداخت اصل و بهره (تعهدات) وجوه می باشد. انتشار سهام شامل انتشار سهام عادی و سهام ممتاز می باشد از آنجا که منابع مالی خارجی می تواند مبالغ کلانی را در اختیار شرکت ها قرار دهد لذا در میان منابع مالی از اهمیت قابل توجهی برخوردارند.
۲-۳-۲-۱ منابع کم هزینه
یکسری از منابع مالی وجود دارد که در ارتباط با شرکت و مشتریان و بستانکاران ایجاد می شود و سهل الوصول و کم هزینه می باشد هر چند که نسبت به منابع دیگر قادر به جذب وجوه هنگفت مالی نیست. از جمله این گروه میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
الف)بستانکاران تجاری
خرید نسیه کالا از عرضه کنندگان مواد اولیه و تجهیزات و ماشین آالات موجب می شود که موسسات تجاری پرداخت وجوه و یا خروج نقدینگی را به تعویق بیاندازد تا در فاصله فی مابین خرید کالا و سررسید پرداخت کالا، از این وجوه در پروژه های کوتاه مدت استفاده کنند.
ب) پیش دریافت از مشتریان
موفقیت این روش به موقعیت محصولات شرکت و میزان برتری آن در بازار بستگی دارد. هر چقدر قدرت انحصاری شرکت در بازار بیشتر باشد این شیوه تامین مالی امکان پذیر است.
ج) هزینه های پرداختنی
در این شیوه شرکت ها پرداخت هزینه های تحقق یافته خود را به بعد موکول می کنند .
۲-۳-۲-۲ سهام عادی
سهام عادی نوعی دارایی مالی است که نشان دهنده مالکیت در شرکت می باشد. کسی که سهام عادی شرکتی را می خرد حق مالکیت در آن شرکت را بدست می آورد در درآمدها و سود شرکت سهیم می شود و اگر زیانی وجود داشته باشد دارنده سهام عادی زیان خواهد کرد و درآمد دارنده بستگی به سودهای شرکت دارد که ممکن است در طول زمان نوسانات زیادی را متحمل شود. اغلب شرکت ها در سطح جهانی برای تامین مالی، از سهام عادی استفاده می کنند و در بورس ایران نیز بیشتر معاملات بر روی این نوع از دارایی مالی انجام می شود و یک منبع عمده تامین مالی در شرایط فعلی محسوب می گردد(عبادی،۱۳۸۱).
۲-۳-۲-۳ استقراض
مهیا کردن منابع تامین مالی منطبق با پروژه های سرمایه ای خاص، منبع مالی مخصوص خود را می طلبد. این ابزارها ممکن است کوتاه مدت یا بلند مدت و داخلی یا خارجی باشد. شرکت ها بخاطر بعضی قید و بندها همیشه نمی توانند از سهام عادی یا ممتاز و یا اوراق قرضه استفاده نمایند. لاجرم برای تامین بعضی از پروژه های کوتاه مدت از وام های کوتاه مدت و برای اجرای پروژه های بلند مدت از وام های بلند مدت استفاده می کنند.
۲-۴ ویژگی های روش های تامین مالی
چهار منبع اصلی برای تامین واحد انتفاعی وجود دارد که عبارتست از:
استقراض، انتشار سهام ممتاز و سهام عادی و استفاده از سود انباشته، استقراض و انتشار سهام ممتاز یا سهام عادی ویژگی مشترکی دارند و آن این است که منابع تامین وجه، خارج از واحد انتفاعی و محدوده ی عملیات آن قراردارد، در حالی که سود انباشته معرف منبع داخلی تامین مالی است. تامین مالی از طریق انتشار سهم عادی و استفاده از سود انباشته نیز از یک لحاظ ویژگی مشترک دارند، زیرا هر دو معرف وجوه اعطایی صاحبان واحد انتفاعی می باشند. سود انباشته و استقراض دو منبع عمده برای تامین وجوه مورد نیاز واحدهای انتفاعی محسوب می شود. پایین بودن هزینه ی بدهی در مقایسه با سایر منابع سرمایه و صرفه جویی های مالیاتی ناشی از بهره بدهی ها که یک هزینه ی قابل قبول مالیاتی محسوب می شود، کارشناسان امور مالی را متقاعد کرده که ترکیب مناسب سهام و بدهی در بافت مالی شرکت ها می تواند عاملی موثر در افزایش ارزش بازار شرکت ها و ثروت سهامداران باشد.
۲-۵ تامین مالی کوتاه مدت
برای پشتیبانی سرمایه گذاری موقت در دارایی های جاری مورد استفاده قرار می گیرد معمولاً مدیر مالی پس از برنامه ریزی سرمایه گذاری در دارایی های جاری و پیش بینی منابع مورد نیاز واحد اقتصادی در سال آینده باید به فکر تامین مالی برنامه خود باشد و در مورد شیوه تامین مالی تصمیم گیری کند. معمولاً برای سرمایه گذاری موقت در دارایی های جاری از وام کوتاه مدت استفاده می شود.
۲-۵- ۱ روش های تامین منابع مالی کوتاه مدت
جدول (۲-۲)، روش تامین منابع مالی کوتاه مدت

جامعه آماری عبارت است از تعدادی از عناصر مطلوب مورد نظر که حداقل دارای یک صفت مشخص باشند. صفت مشخصه صفتی است که بین همه عناصر جامعه آماری مشترک و متمایز کننده جامعه آمار از سایر جوامع می باشد (سرمد ودیگران،۱۳۸۵ ,۱۷۷).
جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد ایرانی و هلندی بالای ۱۵ سال تشکیل می­ دهند که در بازه زمانی آذر ماه ۹۱ تا دی ماه ۹۱در سطح شهرهای اصفهان و آمستردام چه سوار بر دوچرخه و چه پیاده در حال رفت و آمد بوده اند و در بازه زمانی چهار هفته­ای از ۲۰ آذر ماه تا ۲۰ دی ماه سال ۱۳۹۱مورد بررسی قرار گرفته اند.
۳-۳-۱-تعیین حجم نمونه
در این تحقیق با استناد به جدول تعیین حجم نمونه از جامعه مفروض که در سال ۱۹۷۰ توسط کرجسی و مورگان^[۱۱۱] ارائه شده است، و با توجه به جامعه آماری تحقیق، تعداد حجم نمونه در شهر اصفهان با بهره گرفتن از فرمول کرجسی –مورگان برای جمعیت ۶/۱ میلیون نفری و تعیین ضریب خطای ۱۵% تعداد ۳۸۴ نفر و در شهر آمستردام با همین فرمول برای جمعیت ۲/۱ میلیونی با ضریب خطای ۳% محاسبه و ۲۳۳ نفر در نظر گرفته شد.

۳-۳-۲- جامعه نمونه
بر مبنای توضیحات ارائه شده فوق و ویژگی­های تحقیق، نمونه انتخاب شده برای شهر اصفهان شامل ۳۸۴ نفری می­باشند که با بهره گرفتن از روش نمونه گیری در دسترس از بین شهروندان اصفهانی بالای ۱۵ سال سوار بر دوچرخه یا پیاده در مکان های مختلف به خصوص فضاهای سبز پیرامون پل های حاشیه زاینده رود و محورهای مسیرهای دوچرخه اصفهان حد فاصل خیابانهای چهارباغ عباسی و چهار باغ خواجو تا میدان نقش جهان و در سطح کشور هلند جامعه آماری ۲۳۳ نفر و با مشارکت افراد به صورت اینترنتی و پاسخ به پرسشنامه ها در میان شهروندان آمستردامی انتخاب ­شدند. بدین صورت که با ارسال پرسش نامه و توزیع آن به صورت فیزیکی و ارسال برای افراد به صورت الکترونیکی در یک بازه زمانی چهار هفته­ای از ۲۰ آذرماه تا ۲۰ دی ماه سال ۱۳۹۱ مراجعه گردید، البته حدود ۴۰۰ پرسشنامه در سطح شهر اصفهان توزیع و ۳۸۴ پرسشنامه قابل استفاده استخراج شد و در مورد پرسشنامه های توزیع شده اینترنتی برای شهروندان هلندی نظرخواهی آنلاین صورت پذیرفت و از ۲۴۰ نفر پاسخ دهنده تعداد ۲۳۳ پرسشنامه قابل استفاده بود.
۳-۴-روش­ها و منابع گردآوری اطلاعات
روش­های گردآوری اطلاعات را بطور کلی به دو طبقه می­توان تقسیم کرد: روش­های کتابخانه­ای و روش­های میدانی. روش­های کتابخانه­ای در تمامی تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می­گیرد که در این تحقیق نیز به میزان گسترده­ای از روش کتابخانه­ای استفاده شده است و اساس طراحی مؤلفه­ ها و شاخص­ های موجود در پرسشنامه ­ها از آن استخراج شده است. بدین ترتیب که به کتاب­های مورد نیاز انگلیسی و فارسی و سایت­ها و پایگاه­های علمی معتبر گوناگون موجود در پایگاه­ها و شبکه ­های اینترنتی برای انجام و تکمیل پیشینه نظری تحقیق و نیز پایان نامه­ های مرتبط برای دستیابی به نگرشی در مورد چگونگی انجام کار و نوشتن پایان نامه مراجعه شده است. این تحقیق از نوع توصیفی –کاربردی از نوع زمینه یابی مقطعی که به صورت کمی-کیفی انجام شده است.
در روش­های میدانی که از شهرت بیشتری برخوردارند، روش­های پرسشنامه­ای از روش­های بسیار متداول در گردآوری اطلاعات است که سؤالات آن می ­تواند باز، بسته، ترکیبی و یا تعاقبی باشد (سرمد و همکاران، ۱۳۸۳). در این تحقیق برای گردآوری داده ­های ثانویه از روش­ کتابخانه­ای و برای گردآوری داده ­های اولیه از پرسشنامه استفاده شده است. .
پرسشنامه ی مذکور شامل ۲ بخش عمده می‌باشند :
۱- نامه همراه : در این قسمت هدف از گردآوری داده‌ها به وسیله پرسشنامه و ضرورت همکاری پاسخ دهنده در عرضه داده‌های مورد نیاز، بیان شده است. برای این منظور بر با ارزش بودن داده‌های حاصل از پرسشنامه تأکید گردیده تا پاسخ دهنده به طور مناسب پاسخ سؤال­ها را عرضه کند.
۲- سؤال‌های پرسشنامه:
این بخش از پرسشنامه شامل دو قسمت است:
الف) سؤالات عمومی:
در سؤالات عمومی سعی شده است که اطلاعات کلی و جمعیت شناختی در رابطه با پاسخ ­دهندگان جمع‌ آوری گردد.
ب) سؤالات تخصصی:
در این قسمت شش متغیر میزان پذیرش و احترام به حقوق دوچرخه سواران، مسیرهای دوچرخه و امکانات مورد نیاز، فرهنگ دوچرخه سواری و نوع کاربری دوچرخه، میزان امنیت برای دوچرخه و ایمنی دوچرخه سواران، تأثیرات فصلی و محیطی بر روی دوچرخه سواری و وجود پیشینه استفاده از دوچرخه مورد پرسش واقع شده اند. در طراحی این قسمت سعی گردیده است که سؤالات پرسشنامه تاحد ممکن قابل فهم باشد.
۳-۵-متغیرهای تحقیق
ارزیابی پاسخ ­دهندگان از هرکدام از این ابعاد شش گانه میزان پذیرش دوچرخه و احترام به حقوق دوچرخه سواران در جامعه، مسیرهای دوچرخه و امکانات مورد نیاز، فرهنگ دوچرخه سواری و جایگاه کاربری دوچرخه، میزان امنیت برای دوچرخه و دوچرخه سواران، تأثیرات فصلی و محیطی بر روی دوچرخه سواری و وجود پیشینه استفاده از دوچرخه (با طراحی سؤالات مناسب) بر اساس مقیاس لیکرت، نمره هر کدام از این ابعاد و نهایتاً نمره هرکدام از این متغیرها را مشخص خواهد نمود.
۳-۶- مقیاس اندازه ­گیری
در این تحقیق به منظور تفکیک پاسخ­ها از مقیاس پنج­گزینه­ای لیکرت الهام گرفته شده است، ولی طبق نظر استاد راهنما پاسخ­ها با یک طیف پنج ­گزینه­ای سنجیده می­شوند، ۱ “خیلی خوب"، ۲ “خوب"، ۳ “متوسط” و۴ “ضعیف” و ۵"خیلی ضعیف” و همچنین برای سؤالات عمومی و مالکیتی از جوابهای"بلی” و"خیر” و یک سوال با انتهای باز برای ارائه راهکارها و پیشنهاداتی که ممکن است مفید به فایده باشند ارائه گردید.
۳-۷-سؤالات تحقیق
سؤال اصلی این تحقیق بررسی عوامل تأثیرگذار بر روی میزان استفاده از دوچرخه در شهرهای اصفهان و آمستردام و بررسی مشکلات و موانع موجود و در نهایت ارائه راهکارهای مطلوب است که ۴۰ سؤال پرسشنامه به این موضوع تخصیص یافته است. اطلاعات جمعیت شناختی شکل دهنده بخش ابتدایی پرسشنامه هستند.
سنجش پایایی پرسش‌نامه های اصفهان و آمستردام:
ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده بیشتر از ۰/۷۰ می باشد، بنابر این پایایی پرسشنامه تأیید می شود.
جدول شماره (۳-۶) متغیرهای تحقیق و تعداد سؤالات مربوط به هر یک از آنها در پرسشنامه اصفهان

حرکات اسلام زدایی و تجدد گرایانه توسط رضاخان در ایران‌، آتاتورک در ترکیه‌، امان الله خان در افغانستان و خاندان فؤاد وفاروق در مصر در حال انجام بودند. همهی این افراد بر جدایی دین از سیاست تاکید داشتند و اسلام درباری، نیز سازشکاری و بی تحرکی را ترویج می‌کردند. تبلیغ بی حجابی‌، رواج بی دینی‌، سرکوب روحانیون و اسلام‌شناسان‌، رواج مفاسد اخلاقی‌، بها دادن به چهره‌های فرنگ رفته و تلاش برای کمرنگ ساختن مظاهر اسلامی‌، ویژگی این کشورها طی سه دهه اول قرن جاری شمسی بود. (هاشمیان، ۱۳۸۶)

یکی ازدلایلی که باعث شد روابط ایران ومصر به طور موقت مستحکم گردد ازدواج محمدرضا پهلوی ـ ولیعهد وقت ایران ـ با فوزیه ـ دختر ملک فؤاد و خواهر ملک فاروق پادشاه مصر ـ در اسفند ۱۳۱۷ بود‌. این ازدواج که دو سال ونیم قبل ازسقوط رضاخان و تبعید اوبه آفریقای جنوبی صورت گرفت‌، فقط ۱۰ سال دوام آورد و در ۱۳۲۷ ش. به متارکه انجامید و روابط دو دولت مصر و ایران را به سردی کشاند.
در این دوران بازار مناسبی برای محصولاتی مانند توتون و تنباکو، کتیرا، ابریشم خام، پارچه های ابریشمی و نقره جات روند بازرگانی میان این دو کشور سرعت یافت. با تدریس زبان فارسی در دانشگاه های این کشور و نیز برگزیدن اساتید ایرانی در دانشگاه های مصر روابط فرهنگی نیز استحکام یافت. (هاشمیان، ۱۳۸۶)

۳-۶- روابط ایران و مصر در دوران محمدرضا شاه پهلوی

بعد از حوادثی که موجب برکناری رضاشاه و توافق برای ماندگاری حکومت پهلوی بین انگلستان و روشنفکران ایران صورت گرفت محمدرضا جانشین پدر شد و همچون پدر سیاست تعامل با مصر را در دستور کار خود قرار داد و آنچنان خود را از لحاظ فکری به مصر نزدیک نشان می داد که هنگام حضور نماینده اسرائیل در سازمان ملل به صورت علنی ابراز ناراحتی کرد و در زمانی که مصر وارد جنگ با اسرائیل شده بود خود را به عنوان حامی مصر نشان می داد.
بعد از سرنگونی ملک فاروق در تابستان ۱۳۳۱ ش. و قدرت گرفتن نظامیان چپگرا مانند ژنرال محمد نجیب و جمال عبدالناصر، روابط تهران وقاهره رو به تیرگی گذاشت. به این ترتیب حکومت ایران در مصر هم پیمان خود را از دست داده و دولت دیگری مخالف نظام سلطنتی و با انگیزه‌های سوسیالیستی و چپگرایانه قدرت گرفت. حکومت جدیدی که در مصر قدرت را به دست گرفت روابطی را با مخالفان شاه مانند مصدق برقرار کرد . حکومت جدید از حامیان مبارزات ملی شدن صنعت نفت ایران بود. به این ترتیب سفر محمد مصدق نخست وزیر وقت ایران به قاهره با استقبال جمال عبدالناصر و دیگر مقامات مصری مواجه گشت، اما کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و بازگشت شاه باعش شد دوباره روابط تیره شود.
دید منفی جمال عبدالناصر درمورد شاه‌، جای گیری دو رژیم در دو بلوک‌ سیاسی متفاوت ـ شرق وغرب ـ اختلاف ناصر بارژیم صهیونیستی، هم‌پیمانی شاه با صهیونیست‌ها و عوامل دیگر، از عواملی بود که به دوری تهران و قاهره منجر شد. شوروی و سایر دولت‌های کمونیستی‌، کم کم با مصر متحد شدند. امریکا، انگلیس، اسراییل و سایر رژیمهای غربگرا، نیز در مقابل با شاه متحد شدند. در پی این تحولات، در دهه ۳۰ شمسی‌، روابط ایران ومصر تیره بود.(دیهیم، ۱۳۶۵)
در دهه سی هجری شمسی پیمان انگلیسی و ضدکمونیستی بغداد، که به سنتو تبدیل شد، جنگ فرانسه، انگلیس و اسرائیل علیه مصر در مسأله ملی شدن کانال سوئز نیز صورت گرفت.
درتابستان ۱۳۳۹ ه.ش جمال عبدالناصر به دنبال نطق شدیداللحنی بر ضد حکومت شاه‌، دستور قطع رابطه سیاسی با تهران رابه دلیل هم‌پیمانی شاه با اشغالگران صهیونیست صادر کرد.
جمال عبدالناصر در این نطق شاه را با صهیونیستها هم دست نامید و این همدستی را مغایر با آرمان کشورهای عربی و اسلامی تلقی کرد. در پی اقدام جمال عبدالناصر، شیخ شلتوت رئیس دانشگاه الازهر نیز طی تلگرامی به شاه ـ ۵مرداد ۱۳۳۹ ـ اقدام وی را در شناسایی سیاسی رژیم صهیونیستی و ایجاد رابطه سیاسی با این رژیم، را خیانت به مسلمین نامید و از او انتقاد کرد. شاه هم در پاسخ به تلگرام رئیس الازهر اعلام کرد شناسایی اسرائیل توسط ایران‌، ۱۰ سال قبل صورت گرفته و اکنون اتفاق تازه‌ای نیفتاده است‌.
طی این ده سال روابط مصر باتهران قطع بود. شهریور ۱۳۴۹، یک ماه پیش از مرگ ناصر و هنگامی که سادات در دوره بیماری منجر به فوت ناصر زمام امور را به دست گرفته بود، رابطه دو کشور مجدداً برقرار شد. با این حال اقدام ناصر نه تنها در جهان اسلام بلکه در بین روشنفکران، تحصیل کردگان و محافل مطبوعاتی و سیاسی مصر نیز یک اقدام منطقی و ستودنی تلقی شد. از نظر افکار عمومی مصر و سایر ملتهای مسلمان‌، هم پیمانی شاه با اسرائیل در شرایطی که خاورمیانه در آتش تجاوزات رژیم صهیونیستی می‌سوخت‌، یک خیانت نابخشودنی به جهان اسلام بود. (دیهیم، ۱۳۶۵)
ناصر با این اقدام، صف دوستان و دشمنان رژیم صهیونیستی را از یکدیگر متمایز ساخت‌. بدیهی است آنهایی که در اوج دشمنی ملتهای مسلمان خاورمیانه به یاری حکومت صهیونیستی می‌شتابند و هم آن را به رسمیت می‌شناسند و هم دیگران را به مشی سیاسی خویش دعوت می‌کنند، بیگانه‌هایی هستند که باید مطرود همه کشورها، ملتها و دولتها قرار گیرند. علیرغم این قطع رابطه، شاه نه تنها از دوستی با اسرائیل منصرف نشد، بلکه هر روز به صهیونیستها نزدیک تر می‌شد و حتی سعی می کرد نقش ژاندارم منطقه را برای واداشتن دولتهای عرب به همزیستی مسالمت‌آمیز با اسرائیل ایفا کند.
در ۲۳ مرداد ۱۳۳۹، اتحادیه عرب بااعمال نفوذ جمال عبدالناصر، خلیج فارس را «خلیج عربی‌» خواند وکنفرانس حقوقدانان عرب نیز در ۱۳۴۳ ش. زیرسلطه ناصر، برای نخستین بار از خوزستان ایران با نام جعلی «عربستان‌» یاد کردند. این اقدامات که با پوشش «پان عربیسم‌» تبلیغ می‌شد، از سویی شکاف بیشتر بین شاه و سایر رژیم‌های عرب را در پی داشت و از سوی دیگر به حمایت بیش از پیش امریکا و رژیم صهیونیستی از شاه انجامید. (دیهیم، ۱۳۶۵)
شکست خوردن جمال عبدالناصر و دولت های دیگر هم پیمان از رژیم صهیونیستی در جنگ ۶روزه (۱۳۴۶ش.) آسیب بزرگی به تفکر ناصریسم در منطقه وارد آورد. بعد از این جنگ ناصر در انزوا قرار گرفت. از طرف دیگر شاه هم برای آن که در معرض نفرت ملتهای مسلمان قرار نگیرد، ضمن حفظ مناسبات پنهان خود با صهیونیستها، علیه آنان موضعگیری می‌کرد. او همواره خواستار عقب‌نشینی نیروهای صهیونیستی به مرزهای اشغال شده در جنگ ۶روزه می‌شد و یا اقدام صهیونیستها در به آتش کشیدن مسجدالاقصی ـ ۱۳۴۸ش. ـ را محکوم کرد و حتی در شکل‌گیری سازمان کنفرانس اسلامی که نتیجه همان آتش‌سوزی بود، نقش مدیریتی داشت‌.(بررسی روابط خارجی ایران،۱۳۶۵)
شاه وناصر اختلافات اساسی با هم داشتند، اما در عین حال یک ویژگی مشترک داشتند و آن مبارزه با احساسات اسلامی مردمشان بود.
«مبارزه با اسلام گرایی ملتها» و «تظاهر به اسلام خواهی نزد ملتها» دو پدیده کاملاً متناقض است‌. این واقعیت در اکثر کشورهای اسلامی که توسط حکومت‌های لائیک اداره می‌شوند وجود دارد.
پس از سقوط پادشاهی ملک فاروق در مصر این پدیده متناقض ـ تظاهر به دینداری و سرکوب دینداران ـ یکی از مشخصات سیاسی و فرهنگی زمامداران مصر شده است. عبدالناصر خود را چنان اسلام‌گرا و دین‌دار نشان داده و توانسته بود پایگاه های نیرومندی در میان افراد مذهبی مصر به دست آورد که بعضی مفسران سیاسی‌، به قدرت رسیدن او را در مصر بیشس از هر چیز مرهون حمایت جنبش اخوان المسلمین می‌دانند. (بررسی اجمالی کشور مصر، ۱۳۵۳)
قدرت عبدالناصر درمصر به قطع ارتباط فاروق با ملت مسلمان مصر و پناه بردن وی به انگلیسی‌ها و تعمیق شکاف عقیدتی موجود میان دو طرز تفکر حاکم بر دولت و ملت مدیون بود. ناصر، قدرت و نفوذ خود را ، هنگامی از دست داد که از یک طرفایده جدایی دین از سیاست را به عنوان بخشی از منطق ناصریسم مطرح ساخت و از سوی دیگر به تدریج مبارزه با اخوان المسلمین، سران، اعضأ و هواداران آن را آغاز کرد.
پیروزی ناصر باعث به حاشیه رانده شدن اخوان المسلمین شد. به دنبال مرگ ناصر، معاون وی انورسادات‌، قدرت را در دست گرفت‌. این تحولات سبب شد تا شاه ایران مناسبات از دست رفته خود در دوران ناصر را با نزدیک شدن به سادات جبران کند. انگیزه‌های چندی نیز در این تصمیم به شاه کمک می‌کرد. در واقع از آخرین روزهای حیات ناصر کسی بر کرسی زمامداری مصر تکیه زده بود که مانند شاه ایران مشتاق رابطه با اسرائیل بود، هرچند که درآن دوره به اقتضای شرایط سیاسی جرأت علنی ساختن این اشتیاق را نداشت. در پی مرگ عبدالناصر، به دستور شاه‌، هویدا ـ نخست وزیر وقت ایران ـ در مراسم تشییع جنازه ناصر در قاهره شرکت کرد و زمینه توسعه روابط آتی را فراهم آورد. سادات نیز در پاییز ۱۳۵۰ش. به تهران آمد و شرایط سیاسی برای ازسرگیری همکاری‌ها و مناسبات دو کشور مهیا شد. اقدام سادات در اخراج مستشاران روسی از مصرـ ۱۳۵۱ ش. ـ و رویکرد وی به امریکا نیز سبب تحکیم هرچه بیشتر روابط دو دولت شد. (بررسیروابطخارجیایران،۱۳۶۵)
مرگ ناصر و به قدرت رسیدن سادات باعث شد تا دولت مصر در جنگ رمضان (۱۳۵۲ش.) علیرغم خشم و کینه ضدصهیونیستی مردم و بسیاری از نیروهای مسلمان ارتش مصر تمایلی به ادامه آن نداشته باشد. بر این اساس این جنگ بلافاصله با اعلام آتش بس سازمان ملل و پذیرش آن از سوی سادات و در حالی که تمامی صحرای سینا در اشغال صهیونیست‌ها بود، خاتمه یافت‌. در خلال جنگ رمضان مبارزه با مسلمانان مصری نیز از سر گرفته شد. سادات از اواسط دهه ۵۰ ش. تدریجاً به پرچمدار مبارزه علیه اسلام‌گرایی در شمال آفریقا تبدیل شد. او نیروهای بسیاری به سودان فرستاد تا به «جعفرنمیری‌» که با جنبش اسلامی «المهدی‌» درگیر بود، یاری رساند. (رضوی،۱۳۹۰،ص۱۶)
اگر جمال عبدالناصر مبارزه با مسلمانان را به صورت مخفی و با توجیهات عوامفریبانه انجام می‌داد، سادات به صورت علنی از بستن مساجد، قلع و قمع روحانیون و حتی سرکوب مخالفین اسرائیل سخن به میان آورد. سادات در تابستان ۱۳۵۹ ش. درجمع مفتی‌های درباری مصر طی سخنانی عملکرد گروه های اسلامی مصر از جمله سازمان اسلامی الجهاد، سازمان اخوان المسلمین‌، سازمان حمایت اسلامی و… را مغایر با احکام اسلام دانسته و دین اسلام را دینی صلح‌دوست معرفی کرده بود و از جانب دیگر در همان حال بر ضرورت جدایی دین از سیاست تأکید می‌کرد.
چهار سال پس از جنگ رمضان، هنگامی که سادات در پاییز ۱۳۵۴ ش. در ناباوری ملتهای مسلمان به اسرائیل سفر کرد، شاه ایران بعد از کارتر دومین رئیس کشوری بود که این سفر را مورد حمایت قرار داد. شاه از مشوقان سادات در این سفر و در تلاشهای قاهره برای صلح با صهیونیستها بود. هنگامی که سادات در ۲۵ خرداد ۱۳۵۵ به تهران آمد، شاه تلاش کرد تا وی را به برقراری رابطه سیاسی با رژیم صهیونیستی متقاعد سازد. مقامات قاهره بعدها به حمایت‌های شاه از سادات در ایجاد روابط با صهیونیستها اذعان کردند. به همین دلیل سفر سادات به بیت‌المقدس که یکسال بعد صورت گرفت و همچنین پیمان کمپ دیوید که متعاقب آن در امریکا منعقد شد، از ابتدای شکل‌گیری تا مراحل نهایی آن، مورد حمایت شاه قرار داشت‌. به همین دلیل بود که پس از امضای این پیمان‌، حسنی مبارک از سوی سادات برای ارائه گزارشی به شاه ایران وارد تهران شد. (رضوی،۱۳۹۰،ص۱۶)
سفر سادات به بیت‌المقدس و سپس انعقاد پیمان کمپ دیوید مقارن با وقوع انقلاب اسلامی ایران بود. از این رو با پیروزی انقلاب، روابط تهران با قاهره در اعتراض به انعقاد این معاهده قطع شد.
محمدرضا شاه پهلوی، پادشاه ایران و محمد انور سادات، رئیس جمهور مصر، در خارج از محدوده دیپلماتیک، نیز با یکدیگر روابط نزدیک و دوستانه ای داشتند در طول جنگ یوم کیپور، محمدرضا شاه پهلوی کمک‌هایی را به ارتش مصر در مقابل ارتش اسرائیل به عمل آورد.
به طور کلی می توان گفت که روابط ایران و مصر در زمان محمدرضاشاه به روابط گرم و صمیمی تبدیل شد که حتی اسرائیل هم از این رابطه نزدیک دو کشور احساس خطر می کرد.

۳-۷- روابط ایران و مصر بعد از انقلاب اسلامی ایران مقارن با دوران حسنی مبارک

با پیروزی انقلاب اسلامی که انقلابی ضدصهیونیستی و ضد آمریکایی بود که نمی‌توانست رابطه مثبتی با حکومت سادات که سرسپرده صهیونیستها شده بود داشته باشد. جمهوری اسلامی ایران ۲ ماه پس از پیروزی انقلاب و ۹سال پس از بازگشایی مجدد مناسبات تهران و قاهره‌، روابط خود را با مصر به دستور امام خمینی (ره‌) قطع کرد.
در پی صدور این فرمان، روابط سیاسی جمهوری اسلامی ایران و مصر در اعتراض به سازش قاهره با صهیونیستها قطع شده و هنوز این رابطه به طور رسمی بازگشایی نشده است‌. بر این اساس در تاریخچه مناسبات دو کشور، عامل «گرایش به صهیونیسم‌» همواره عنصربازدارنده و تخریب کننده روابط به شمار می‌رود.
گرچه در دستورالعمل حضرت امام به وزیر خارجه وقت برای قطع رابطه با مصر، تنها به پیمان کمپ دیوید اشاره شده ولی تا آن زمان رژیم سادات خصومت‌های دیگری نیز با جمهوری اسلامی ایران داشته است‌. از جمله این خصومت‌ها می‌توان به پذیرایی سادات از شاه ایران در کشاکش انقلاب وخودداری از تحویل وی‌، دشمنی وستیزه‌جویی با انقلاب اسلامی ایران و واگذاری پایگاه نظامی به امریکا برای استفاده از آن درحمله به خاک ایران‌، کمک های نظامی به عراق برای براندازی ایران اشاره داشت.به این ترتیب روابط سیاسی ایران با مصر قطع شد.
با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و به اتمام رسیدن جنگ ایران و عراق، جمهوری اسلامی در اقدامی یک طرفی و بشردوستانه اسرای مصری را که به همراه نیروهای عراقی اسیر شده بودند را با وساطت شیخ محمد غزالی آزاد کرد.
پس از به اتمام رسیدن جنگ دوم خلیج فارس و آزاد شدن کویت به دست نیروهای متفقین با رهبری آمریکا، نقشه سیاسی خاورمیانه دوباره دچار تحول شد. این تحولات و دگرگونی ها، زمینه ساز نزدیکی تهران و قاهره فراهم ساخت و در هشتم اردیبهشت ۱۳۷۰ دفتر حافظ منافع در هر دو کشور تاسیس شد. بعد از آن تاریخ تا کنون بیشتر گفتگو های دوجانبه در سطح وزرای خارجه انجام می شود. (هاشم، ۱۳۷۲: ۷۸)
طی دهه هفتاد دو کشور در زمینه مسائل بین المللی زیر با هم همکاری های مناسبی داشته اند:
الف)هماهنگی موضع دو کشور در مورد مسئله بوسنی و کمک به مسلمانان آن منطقه
ب)موضع نزدیک درباره NPT
ج)رایزنی دو کشور در رابطه با مسئله حقوق بشر که باعث تغییر رای مصر راجع به قطع نامه حقوق بشر علیه ایران از مثبت به ممتنع شد.
د)همکاری در چارچوب سازمان کنفرانس اسلامی و شرکت عمرو موسی وزیر خارجه مصر در اجلاس تهران و اتخاذ مواضع مشترک در مورد بسیاری از مسائل طرح شده
در مورد همکاری های منطقه ای نیز در آن دوران مواضع مشترک متعددی بین دو کشور وجود داشت که می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
الف) ضرورت جلوگیری از استفاده رژیم صهیونیستی از تسلیحات کشتار جمعی
ب) حمایت از تمامیت ارضی عراق و مخالفت با تجزیه آن
ج)طرح خلع سلاح هسته ای و کشتار جمعی خاورمیانه
همکاری های دوجانبه میان ایران و مصر در دهه مذکور نیز عبارتند از:
الف)همکاری اقتصادی:
روند بهبود روابط و مناسبات اقتصادی بعد از بازگشایی دفتر حافظ منافع دو کشور به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت. در همین راستا ۵ کارخانه نیشکر از سوی مصر در استان خراسان افتتاح شد و امضا یادداشت تفاهمی برای فروش هزار دستگاه تراکتور به بخش خصوصی مصر امضا و مبادلات تجاری دیگر در زمره فعالیت های اقتصادی مشترک دو کشور قابل ذکرند.
ب) همکاری های فرهنگی
امضا تفاهم نامه همکاری علمی بین دانشگاه عین شمس مصر و دانشگاه علامه طباطبایی سفر برخی علمای برجسته و شخصیت های علمی ادبی و فرهنگی ایران به مصر و ملاقات با شیخ الازهر و دیدار شخصیت های علمی و مطبوعاتی مصر با مسئولان ایران، همچنین نمایش فیلم های ایرانی در مصر و دیدارهای ورزشی جز فعالیت های فرهنگی سال های اخیر به حساب می آید. (خسروشاهی، ۱۳۸۰: ۳۵-۳۸)
با وجود این موارد در سالهای بعد از انقلاب هیچگاه بین ایران ومصر روابط برقرار نشد. دوران  ریاست جمهوری آقای خاتمی با توجه به سیاست انتخاب شده ایشان یعنی سیاست تنش زدایی واصلاحات سیاسی شرایطی برای ارتباط دوباره بین ایران و مصر به وجود آمد اما با مخالف شدید نیروهای سکولار در مصر و برخی گروه ها در ایران روبه رو شد(صارمی،۱۳۸۶،صص۶۹ -۹۰)
در اریبهشت ۸۶محمود احمدی نژاد ریس جمهور ایران اعلام کرد که آماده هستیم تا اگر دولت مصر اعلام آمادگی کند همین امروز سفارتمان را در این کشور دایر کنیم. به دنبال این اظهارات علی لاریجانی در سمت نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی به مصر سفر کرد و بهمن ماه همان سال غلام علی حداد عادل رئیس مجلس برای شرکت در اجلاس اتحادیه بین المجالس اسلامی به مصر رفت که این اولین سفر رئیس یکی از قوای سه گانه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به مصر به حساب می آید. در این دیدار حداد عادل با مبارک دیدار کرد. (مشرق،۱۳۹۱)
گام دیگری که در راستای بهبود روابط با مصر در دولت دهم برداشته شد سفر علی لاریجانی رئیس مجلس هشتم برای شرکت در اتحادیه بین المجالس بود که این بار پخش فیلم اعدام فرعون مشکل ساز شد که با اعتراض رسمی مصریان مواجه گشت. با این حال احمدی نژاد با فرستادن حمید بقایی به مصر به تلاش های خود برای عادی سازی روابط ادامه داد. بقایی در این سفر تلاش کرد زمینه های برقراری پرواز مستقیم تهران-قاهره را فراهم کند اما این اقدام با مخالفت آمریکا مواجه شد.
بعد از فروپاشی دیکتاتوری حسنی مبارک و خیزش اسلامی در این کشور جرقه های ارتباط ایران و مصر بین سردمداران دوکشور زده شد و وزارت خارجه هر دو طرف آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کردند. به طوری که مصر طی اعلامی رسمی تغییر سیاست خارجی خود با کشورهای همسایه را بیان نمود و از این طرف ایران نیز با اعزام محمد خزایی نماینده دائم خود در سازمان ملل و هیئت همراه برای شرکت در کنگره قاهره تمایل خود را برای بر قراری رابطه بین دو کشور نشان داد. حضور این هیئت ایرانی در مصر و عبور ناوگان ارتش جمهوری اسلامی از کانال سوئز با اجازه شورای نظامی مصر و حضور مرسی ریس جمهور این کشور در اجلاس سران عدم تعهدها در تهران ومعرفی کردن ایران به عنوان کشور دوست وبرادر امیدها را برای ایجاد ارتباط مجدد بین دوکشور زنده کرد(فارس،۱۳۹۱).