۱۶

۷۱

۳/۲۷

۲/۲۶

۲/۷

۴/۷۴

۱۸۳/۱۲

۰/۱۰

۵۷

خاورمیانه

۲۴

۸۰

۷/۳۶

۶/۳۰

۱/۶

۹/۷۷

۲۹۳/۳۸

۶/۱

۵۴

کویت

Sources: Economist Intelligence Unit; Transparency International; IMF; UN Development Programme; World Bank.
I: رتبه فساد از میان ۱۸۷ کشور در سال ۲۰۱۰ (بالاترین رتبه: فاسدترین). II: درصد نرخ بیکاری. III: سرانه تولید ناخالص داخلی (دلار آمریکا). IV: امید به زندگی (سال). V: میانگین سال های تحصیل. VI: میانگین سنی. VII: کاربران اینترنت در هر ۱۰۰ نفر (۲۰۰۸). VIII: درصد رضایت همراه با انتخابات آزاد، بر اساس یک نظرسنجی موسسه گالوپ (۲۰۰۹). IX: درصد ابراز عقیده به مقامات، براساس یک نظرسنجی موسسه گالوپ (۲۰۰۸)
همانطور که آمار جدول فوق نشان می­دهد، کشور کویت در مقایسه با منطقه خاورمیانه و شمال افریقا در وضعیت نسبتا خوبی قرار دارد. رتبه فساد این کشور در سال ۲۰۱۰، پایین تر از میانگین فساد در منطقه بوده است. شاخص­ های دیگر همچون نرخ بیکاری، امید به زندگی، کاربران اینترنت و سرانه تولید ناخالص داخلی نیز نسبت به میانگین آن­ها در کل منطقه، از وضعیت بهتری برخوردارند. همانطور که مشاهده می­کنیم آمار رضایت از انتخابات آزاد کویت بالا است و ۲۴ درصد افراد عقیده خود را به مقامات ابراز می­ کنند، که گرچه در مجموع درصد پایینی به شمار می ­آید، اما در میان کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بالاترین رقم را به خود اختصاص داده است.
جدول۳-۱۵، وضعیت دموکراسی در کویت (۲۰۱۳)

حقوق سیاسی

آزادی های مدنی

امتیاز آزادی

وضعیت

▼۵

۵

۵

نسبتا آزاد

▼: کاهش وضعیت را در رتبه ­بندی نشان می دهد.
Source: www.freedomhouse.org
بر طبق استاندارد خانه آزادی رتبه ۱ برای بالاترین میزان آزادی و رتبه ۷ برای پایین­ترین میزان آزادی درنظر گرفته شده است. داده ها نشان می­دهد که ۶۱ درصد از کشورهای منطقه خاورمیانه در وضعیت غیرآزاد یعنی رتبه­ی بالای ۵ قرار دارند. ۳۳ درصد از کشورهای این منطقه همچون کویت در وضعیت نسبتا آزاد به سر میبرند و رتبه ۴ الی ۵ برای آن ها در نظر گرفته می­ شود. تنها ۶ درصد از کشورهای این منطقه در وضعیت آزاد به سر می­برند و رتبه ۱ الی ۳ را دارند.

با توجه به یک بحران پارلمانی و تلاش دولت برای سرکوب مخالفان سیاسی از طریق اصلاح قانون انتخابات، امتیاز حقوق سیاسی در کویت از ۴ به ۵ رسیده است و این به معنای کاهش آزادی حقوق سیاسی در این کشور می­باشد.
بحران سیاسی در کویت در سال ۲۰۱۲ شدت یافت. نتایج انتخابات فوریه برای تعیین امیر کویت در ماه ژوئن منحل شد و قانون جدید انتخابات در ماه اکتبر مقرر گشت که تظاهرات ده­ها هزار نفر را به دنبال داشت. بنابر این یک تحریم انتخاباتی در ماه دسامبر به راه افتاد. صدها هزار نفر از تظاهرات­کنندگان مجروح و چهره­ های برجسته مخالف دولت دستگیر شدند. در همین­حال، رسانه­های مخالف دولت و وبلاگ­نویسان به اتهام اهانت به امیر کویت تعطیل شدند.
بیش از ۲۰۰۰ سال است که خاندان الصباح نقش مهمی در حاکمیت کویت بازی کرده ­اند. یک سال پس از استقلال این کشور از بریتانیا در سال ۱۹۶۱، یک قانون اساسی جدید اختیارات گسترده­ای به امیر کویت داد و مجلس شورای ملی ایجاد شد. در آگوست ۱۹۹۰ نیروهای عراقی به خاک کویت حمله کردند اما یک ائتلاف نظامی به رهبری ایالات متحده امریکا این کشور را در فوریه ۱۹۹۱ آزاد کردند. پس از بازسازی کویت در سال ۱۹۹۲ پارلمان نقش فعالی در نظارت بر امیر و دولت بازی کرده است.